þórr Björnssonدر مورد پایان این مجموعه به نظرم کل تقصیر گردن دست اندر کاران ساخت سریال نیست.
در مقاطع آکادمیک همیشه به نویسندهها توصیه میشه داستانهای تک موضوعی بنویسن یا اگر دو یا چند موضوعی میشه داستان،باید موضوعها تجمیعپذیر باشن و به هرکدوم به اندازهی کافی پرداخته بشه که روند پیش رفتن داستان تحمیلی نباشه.
پایان ناپذیر بودن گات،دراصل مقصر اصلیش خود جرج مارتین هست.
دو موضوعی رو در یک داستان استفاده کرده که از لحاظ فلسفی هم حتی تجمیعپذیر نیستن چه برسه به اینکه بخواد یک پایان اوتوماتیک و دراماتیک داشته باشه.
تنها چیزی هم که باعث شد گات تا قبل ازاین سیزن از هم نپاشه از نظر محتوایی این بود که دنیایی که نایت کینگ درش حضور داشت کاملن تفکیک شده بود از دنیای آیرون ترون.
این چیزی که در گات دیدیم تازه نبود.
فیلمنامهها و نمایشنامهها و رمانهای متعددی وجود دارن که دو یا سه موضوعی هستن و مفصل هم هستن و به موضوعات به اندازه کافی پرداخته میشه که پیشرفت داستان اتوماتیک بشه،ولی بخاطر نامتناجس بودن موضوعات،هیچکدوم از دو موضوع پایان دراماتیکی ندارن.