فصل پاییز به دلیل عرضه سالیانه سری بازی های FIFA بیشترین اهمیت را برای فوتبال دوستان داراست. عنوانی كه علاوه بر فراز و نشیب های بسیاری كه در این سال های اخیر پشت سر گذاشته، با هدف قرار دادن طیف عظیمی از پلتفرم ها، همواره از نظر تجاری پیشتاز بوده و از معدود IPهای سالانه با سوددهی فوق العاده محسوب می شود. به همین علت، EA با تبلیغات گسترده و وعده های آنچنانی، اقدام به معرفی نسخه های جدید این سری می كند. به واقع، سرمایه گذاری و سیاست های درستی كه در پس این عنوان قرار گرفته، باعث شده تا پس از مدت ها FIFA از زیر سایه رقیب شرقی خود خارج و به اولین انتخاب علاقه مندان در این حوزه تبدیل شود.
البته عملكرد كم فروغ PES هم در این نسل مزید بر علت شد تا همگان از FIFA به نیكی یاد كنند. اولین جهش های قهرمانانه FIFA كه در ابتدای نسل هفتم بصورت چراغ خاموش زده شده بود، از سال 2010 آغاز شد و با یك سرمایه گذاری بلند مدت، این آرمان در سال 2012 با عرضه FIFA 12 تا حدود بسیار زیادی به بار نشست و پس از آن هم FIFA 13 تیر خلاصی بر پیكر نیمه جان یعنی PES وارد نمود. اما آخرین رقابت جدی این دو در نسل هفتم از مدت كوتاهی پس از عرضه نسخه های قبلی شروع و با معرفی نسخه های سال 2014 به اوج خود رسید.
گرافیك
در آستانه ورود به نسل جدید، سری FIFA هم مانند سایر عناوین، با یك سری تغییرات بنیادین به ویژه موتور گرافیكی جدید روانه بازار می شود. اما تمامی این تغییرات تنها مختص به نسخه های نسل بعدی FIFA 14 هستند كه از موتور تازه EA یعنی Ignite بهره می برند. این بدان معناست كه در نسخه نسل هفتمی از وضوح تصویر Full HD و سرعت فریم 60 خبری نیست و تنها با ظاهر ارتقاء یافته FIFA 13 طرف هستیم. درجا زنی های پی در پی نسخه های اخیر FIFA در زمینه گرافیكی غیر قابل انكار است و بدیهی است که آنچه در طول سالیان گذشته تحقق نیافته، در فاصله ای كمتر از یك سال امكانپذیر نمی شود و در انتهای نسل نباید انتظار معجزه از سوی سازندگان را داشت.
در حالت كلی، گرافیك FIFA 14 تغییر خاصی نسبت به نسخه سال گذشته نداشته، اما تعدادی انیمیشن جدید به بازی اضافه شده كه حركات بازیكنان را روان تر کرده اند. منوی بازی پس از چند نسخه دچار تحول شده است. هر چند که در كاربرد تفاوتی ایجاد نشده، اما از نظر ظاهرای یك تنوع محسوب می شود. برخوردهای فیزیكی بهتر از گذشته شده اند و واكنش های بازیكنان طبیعی تر به نظر می آیند، اما برخی عكس العمل های نامتعارف به رسم نسخه های گذشته، هنوز در FIFA 14 دیده می شوند. همچنین بهره وری از یك سری تكنولوژی های روز نورپردازی و سایه زنی كه روی حقیقی آن را در نسخه های نسل بعدی این بازی مشاهده خواهید كرد، عملكرد به مراتب قوی تری را نسبت به گذشته در این زمینه از خود بجا گذاشته است.
اما این پیشرفت به قدری محسوس نیست كه به وضوح قابل تأمل باشد و تنها با چشم های ریز بین می توانید به این امر پی ببرید. طراحی و مدل سازی چهره بازیكنان به صورت Capture انجام شده و با آنكه خوب است، اما همچنان در سطح عالی قرار ندارد. انیمیشن و Cut-Sceneها نیز همچنان كمی خشك و پلاستیكی به نظر می رسند و حتی نمی توانید تفاوت تیم برنده و بازنده را از روی حالت های بازیكنان تشخیص دهید. شبیه سازی استادیوم ها و سكوهای تماشاچیان خوب است و همچنان در سطح و اندازه های این سری قرار دارد. سایر آیتم ها نیز هم سطح با استانداردهای گذشته، ابقا شده اند كه از مهمترین آن ها، می توان به هوش مصنوعی مناسب و وجود برخی باگ های زننده اشاره كرد. در کل، FIFA 14 از نظر گرافیكی نسبت به سال گذشته تغییر بخصوصی نكرده و تنها می توانیم به نسخه های نسل بعدی این بازی دلخوش باشیم.
موسیقی/صداگذاری
صداگذاری بازی، همچون FIFA 13 بسیار خوب كار شده، اما در بهترین حالت هم پیشرفتی حاصل نشده است. البته از آنجایی كه مشكل خاصی در این زمینه وجود نداشت، این اقدام كاملاً پیش بینی شده بود كه شاهد ساختار مشابهی میان دو نسخه اخیر در خصوص صداگذاری باشیم. صدای گزارش مسابقه، فریاد بازیكنان و تشویق تماشاچیانی كه با هر گونه اتفاقی در مستطیل سبز به وجد می آیند، همچنان بر هیجانات بازی می افزایند، اما از آنجایی كه از همان روش مرسوم سری، بدون هیچگونه تغییر خاصی در این زمینه استفاده شده، چندان نكته خاصی برای بررسی باقی نمی ماند. در همین راستا، موسیقی نیز شامل همان آهنگ های آشنایی می شود كه در گذشته به آن ها عادت داشته ایم و بجز تعدادی قطعات جدید كه برای FIFA 14 لاینسس شده اند، نكته ای قابل ذکر دیگری وجود ندارد. فراوانی تعداد آهنگ های موجود بیش از 70 عددی است كه در نسخه قبل مورد استفاده قرار گرفته بودند، اما از آنجایی كه موسیقی تنها در بین منوهای بازی پخش می شود، شاید خیلی مورد توجه قرار نگیرد.
گیم پلی
به طور یقین آنچه باعث محبوبیت FIFA در این سال های اخیر شده، گیم پلی روان و عامه پسند آن است. این روزها سازندگان بازی به هر آنچه كه می خواستند با این سری دست یافته اند. به همین دلیل، بدون آنكه نیم نگاهی به تغییرات و پیشرفت های چشمگیر داشته باشند، هر سال نسخه ای وفادار به استانداردهای گذشته را راهی بازار می كنند. درست است كه FIFA 12 نسبت به نسخه های قبلی یك پیشرفت قابل توجه محسوب می شود، اما پیش بینی نمی شد كه انتظارات و خواسته های سازندگان از این سری تا همین اندازه باشد و به همین مقدار بسنده كنند.
بازگویی تمامی این موارد به این دلیل است كه بگویم در FIFA 14 صرف نظر از اضافه شدن یك سری فاكتورهای شبیه سازی بعضاً دست و پا گیر هیچگونه نكته خاصی دیده نمی شود كه آن را نسبت به سال گذشته متمایز كرده باشد. دلیل عمده آن هم، این است كه به خودی خود با یك شبیه ساز استاندارد و كاملاً مناسب همچون گذشته طرف هستیم كه از نظر EA نیازی به تغییرات بزرگ ندارد و همین كه هر سال دستی به سر روی گیم پلی بكشند، كافی است. اولین چیزی كه توجه بازیکن را جلب می كند، شباهت بسیار زیاد بازی به FIFA 13 و حتی FIFA 12 است كه این تشابه به خودی خود ضعفی محسوب نمی شود. سیستم های دفاعی و هجومی بازی نسبت به گذشته تغییرات چندانی نكرده اند و همچنان می توانید بصورت مستقیم و یا تكل زنی توپ گیری كنید.
البته توپ گیری همچون گذشته كمی سخت است و برای بازیكنان مبتدی مشكل ایجاد می كند، زیرا آن ها میل بر مشایعت بازیكن صاحب توپ دارند تا یك اقدام مستقیم برای توپ ربایی. برای حمله نیز می توانید با چند پاس صحیح به مقابل دروازه تیم حریف رسیده و خطر آفرین شوید. البته مشكلی كه در نسخه های قبلی وجود داشت تا حدودی در این نسخه رفع شده و آن هم فضای خالی بین خط میانی با خط دفاعی بود كه این اجازه را به بازیكنان تیم حریف می داد تا به راحتی در میان این فضای خالی مانور دهند و در موقعیت گل زنی قرار بگیرند. خوشبختانه در FIFA 14 چنین اتفاقی كمتر رخ می دهد و شاهد تراكم مناسب بازیكنان میان خطوط دفاعی و میانی هستیم.
از سیستم دریبل زنی استاندارد نسخه قبلی، در این بازی نیز استفاده شده و این بدان معناست كه می توانید به خوبی حتی در فضاهای كم، به وسیله بازیكنانی كه قدرت مانور بالا دارند، حركت كرده و دریبل بزنید. البته از آنجایی كه فیزیك بازی بهتر شده، به هنگام سرعت گرفتن، این کار خیلی دقیق انجام نمی شود و حتی ممكن است توپ چند متری جلوی پای بازیكن شما قرار بگیرد و از دست برود. سیستم كنترل توپ، همچون گذشته بر واقع گرایی میل دارد و حتی بازیكنان بزرگ و پرقدرت نیز از این قائده مستثنی نیستند. استفاده از تكنولوژی های First Touch و Real Ball Physics بر نحوه كنترل بازیكنان و توپ بسیار تأثیرگذار هستند و موازی با فاكتورهای شبیه سازی مورد نظر بكار گرفته شده اند.
برخی تغییرات اعمال شده در این زمینه بر گیم پلی تأثیر گذاشته و عادت كردن به آن كمی زمانبر است. از طرفی، برای كسانی كه در نسخه های قبلی قدرت را با كنترل بازیكنان مطرحی همچون مسی (Messi) و رونالدو (Ronaldo) حس كرده اند، می تواند زننده باشد، زیرا این ستارگان دارای قدرت های فرابشری در كنترل توپ و مانور دادن با آن نیستند و ارائه یك بازی تیمی بهترین گزینه موجود است. در واقع این همان آرمانی بود كه استارت آن با FIFA 13 زده شد و در نسخه جدید به تكامل رسید. نكته قابل توجه دیگر، اضافه شدن یك سری آیتم های جدید در فواصل تمرینی است كه این اجازه را به بازیكنان می دهد تا در ابتدای هر بازی، مقداری تمرین كنند و علاوه بر كسب امتیاز، بر مهارت های خویش بیفزایند. تمامی مدهای مختلف گذشته همچنان حفظ شده اند و تعداد لیگ های تحت پوشش نیز افزایش داشته اند.
نتیجه گیری
در نگاه كلی، می توان گفت که FIFA 14 موفقیت های نسخه قبلی خود را مجدداً تكرار كرده و با اضافه كردن یك سری جزئیات و برخی مكانیزم های تأثیرگذار، طبیعی تر از گذشته به نظر می رسد. علیرغم اعمال تغییرات بنیادین، این نسخه در همه ابعاد موفق ظاهر شده و همچنان اولین انتخاب ممكن برای علاقه مندان به شبیه ساز فوتبال محسوب می شود.