ساویولا بارسامن از سال 1997 بازیهای بارسا رو دنبال میکنم، اون موقع 8 سالم بود
البته تا سال 2007 که دسترسی به اینترنت و ... نداشتم، تنها منبعم تلویزیون بود. تا سال 2003 تا ایونجا که یادم میاد، تلویزیون فقط از لالیگا، الکلاسیکو رو پخش میکرد. اما تا دلتون بخواد از بوندس، جزیره و ایتالیا پخش میشد
بنابراین از بازیهای بارسای اون موقع ، قبل 2003 تنها بازیهای اروپایی یادم میاد
سرتون رو درد نیارم
توی این 18 سال طرفداری از بارسا لحظات تلخ زیادی داشتم
لیگ قهرمانان 1998-1999، خیلی بدشانسی بود که توی مرحله گروهی، با بایرن و منچستر همگروه بودیم. دو تیمی که به فینال رسیدن. قطعا اگر توی گروه دیگه ای بودیم؛ تا نیمه نهایی میرفتیم
سال 2000، هنوز هم نمیتونم بفهمم که چطور از والنسیا 4 تا خوردیم و به فینال نرسیدیم
سال 2003، شک نداشتم که به فینال اروپا میرسیم، چون اون فصل تا قبل از مصاف با یووه، توی اروپا 13 برد و 1 تساوی بدون گل مقابل اینتر داشتیم. اما سد یووه مقاومت کرد. ندود اون بازی فوق العاده بود
سال 2007، هنوز هم نمیتونم تصور کنم قهرمانی لیگ از چنگمون پرید. گل تامودو رو فراموش نمیکنم
سال 2010 شکست در برابر اینتر
اینها لحظات تلخ من با بارسا تا 2011 بود
اما از 2012 همه چیز شدیدتر شد. همه اتفاقات بد روی دور تند بودن
باخت در الکلاسیکو و رفتن رویای لیگ، حذف در مقابل چلسی دی متئو (هنوزم باور نمیکنم 10 نفره 2 گل خوردیم. اینیستا دقیقه 40 گل زد، میتونستیم بازی رو کنترل کنیم تا نیمه اول تموم شه، اما گل خوردیم)، خبر رفتن پپ (تلخ ترین خبر)، خبر سرطان تیتو (دومین خبر تلخ)، باخت 4 بر صفر به بایرن، خبر کناره گیری تیتو، مرگ تیتو، استعفای راسل و قضایای نیمار، سال بدون جام با تاتا (در حالی که تا قبل از مصدومیت والدز شانس اول لیگ بودیم و میتونستیم توی اروپا هم پیشروی کنیم)،
---------------------------
میبینید دوستان بارسایی، کلی تلخی و شیرینی داشتیم با تیم محبوبمون،
اما تلخ ترینشون رفتن پپ بود. تنها خبری که میتونه از رفتن پپ تلخ تر باشه، رفتن مسی هست که امیدوارم هیچ وقت اتفاق نیفته