مطلب ارسالی کاربران
استقلال خوزستان اعتراض برای احقاق حق یا پول پرستی افراطی
بعد از تیم قهرمان فصل امروز نوبت قهرمان سال گذشته بود تا با اعتصاب قبل از یک مسابقه آسیایی خبر ساز شود
آبی های جنوب اما پا را فراتر گذاشته و با عدم مراجعه به فرودگاه و عدم عزیمت، فوتبال ایران را با بحران جدی محرومیت مواجه کردند تا کمیته اخلاق سراسیمه دست به تهدید بازیکنان بزند
کاربران شبکه های اجتماعی نیز واکنش های مختلفی به این موضوع نشان دادند از بی غیرتی تا محق بودن بازیکنان هر دو موضوع طرفداران خود را داشته اما کدام طرف قضاوت عادلانه تری داشته اند؟
میتوان در برداشت اول موضوع در آمد های میلیونی را پیش کشید و نتیجه گرفت ۵۰درصد این قراردادها هم مبلغ هنگفتی است و بازیکنان محتاج نیستند
مهدی مومنی ،حسن بیت سعید و محمد طیبی با قراردادهای بالای ۵۰۰ميليون کهکشانی های اهواز هستند و گزاره صحیح ادعای فوق اما در مورد سلمان بحرانی،سالاروند و اعلایی، بازیکنانی که یا در ترکیب اولیه ی تیمشان در آسیا و یا در لیگ و آن هم بازی های مهم مانند بازی با پرسپولیس حضور داشته اند و قراردادهایی به ارزش ۱۵۰ میلیون دارند که پس از کسر مالیات به کمتر از ۱۲۰ میلیون تقلیل می یابد و ارزش ۵۰ درصد آن چیزی حدود ۵۵ میلیون در سال می شود آیا استدلال همچنان قدرت قبل را دارد؟ پس نگاهی بیندازیم به مخارج زندگی حرفه ای یک فوتبالیست
از مخارج معمول زندگی که بگذریم هزینه بالای مکمل های ورزشی هزینه های سربار مسافرت های متعدد و هزینه های مختلف یک چهره مشهور بسیار بالاتر از ۵۵ میلیون تومان دریافتی این بازیکنان است و حق. را به آنان ميدهد.
اما استدلال های بالا فقط توجیهی بر محق بودن بازیکنان است اما دلیل اصلی جای دیگر است. قرارداد بازیکنان فوتبال حرفه ایست و باشگاه موظف به پرداخت به موقع آن و بازیکنانی که اطمینان دارند پس از پایان مسابقات فصل رنگ مطالبات را نخواهند دید به آخرین ریسمان چنگ زده اند
در میان ملغمه به وجود آمده ممکن است اظهار نظر مردمی که درآمد پایین تر از مبالغ ذکر شده دارند قابل درک باشد اما تهدید عجولانه فدراسیون فوتبال که خود از مقصران اصلی اتفاقات اينچنينيست نوبرانه جديد فوتبال بی در و پيکريست که کمترین حقش محرومیت از شرکت در مسابقات بین الملليست.