میلان امروز هفتمین شکست فصلش را هم متحمل شد. مقابل هلاس ورونا که بعد از بنونتو کاندیدای اصلی سقوط به سری بی بشمار میرود. میلان از دو بازی برابر بنونتو و ورونا مجموعا 5گل دریافت کرد، یک فاجعه واقعی!
مشکل کجاست؟ چرا میلان بعد از هزینه کردن 250 میلیون یورو و به خدمت گرفتن بازیکنانی که حداقل کیفیت خوبی برای رقابت در سری آ داشتند، نتیجه نگرفته و پرنوسان ترین فصل خودش در 4سال اخیر رو سپری میکند؟
این سوال جواب سختی ندارد، کافیست یک سری اتفاقات رخ داده در ماه های اخیر را مرور کنیم. ماسیمیلیانو میرابلی در سپتامبر 2016 از پست مدیریت ورزشی اینتر کنار رفت و توسط مارکو فاسونه بعنوان مدیر ورزشی فصل آینده میلان انتخاب شد، کارنامه آقای میرابلی پیش از اینتر، هیچ نقطه شفاف و پررنگی ندارد، پست مدیریت ورزشی در باشگاه ساندرلند انگلیس که یکی از آسانسور های جزیره بشمار میرفت، و همچنین باشگاه دسته دومی ترنانا.
اینتر پس از جدا شدن میرابلی، به سراغ والتر ساباتینی، مدیر اسبق آ اس رم رفت، کسی که حداقل از لحاظ کارنامه، یک سر و گردن از آقای میرابلی بالاتر قرار داشت. راجا ناینگولان، میرالم پیانیچ، کوستاس مانولاس، محمد صلاح، مارکینیوش و چندین و چند بازیکن مطرح ، همگی در دوره والتر ساباتینی وارد رم شدند، با ارقام بسیار پایین و بازده بالا.
مونتلا ابقا شد، تصمیمی که با توجه به عملکرد مطلوب او در فصل قبل، نمیتوان خرده ای به آن گرفت. با اینحال مشکل اصلی چیز دیگری بود.
میلان با میرابلی شروع به بستن تیم کرد، متئو موساکیو، فرانک کسیه و ریکاردو رودریگز گزینه هایی بودند که از نیم فصل دوم سال قبل، تیم بدنبال جذب آن ها بود و تقریبا خریدهای برنامه ریزی شده ای بودند. مونتلا تمایلی به ادامه دادن با کارلوس باکا و لاپادولا نداشت و از میرابلی درخواست مهاجم جدید کرده بود. اولین نفرات لیست مونتلا طبق اخبار دیمارتزیو، اوبامیانگ و آلوارو موراتا بودند، که آنها برای تماشای بازی این دو بازیکن به موناکو و کاردیف نیز سفر کردند. موراتا تمایلی به حضور در میلان نداشت و خریدش منتفی شد، در این بین بحث اختلاف و درگیری شدید مینو رایولا ایجنت دوناروما و میرابلی بالا گرفت، آندره سیلوا بعنوان خرید بعدی تیم جذب شد. اولین خرید بدون برنامه، میرابلی یکی از بازیکنان ژرژ مندز ایجنت مشهور را به سن سیرو آورد، احتمالا در جهت مانور قدرت مقابل رایولا! آندره سیلوا شاید روزی بازیکن بزرگی شود، اما در حساس ترین سال میلان در یک دهه اخیر، خرید های حساب شده و کم ریسک تری باید انجام میگرفت، یک مهاجم کلاس جهانی، بجای یک استعداد که در میلانِ فعلی زمینه های لازم برای پیشرفت را نداشت.
خرید بعدی میلان هاکان چالهان اوغلو دومین خرید بی برنامه میلان بود، بازیکنی که 4ماه بدلیل محرومیت از فوتبال دور بود، حدود 25 میلیون یورو هزینه صرف خریدش شد. مونتلا انتظار خرید یک وینگر قابل اعتماد در حد و اندازه های امیل فوشبرگ یا پاپو گومز را داشت، اما میرابلی هاکان را ترجیح داد!. مصاحبه مونتلا بعد از خرید چالهان اوغلو: "من هاکان را بعنوان یک هافبک تهاجمی(ترکوارتیستا) میشناسم، نه یک وینگر!"
شوچنکو در اواسط فصل نقل و انتقالات خرید های بی برنامه میلان اشاره کرد، اما در آن مقطع کسی توجهی به صحبت های او نداشت.
خرید بونوچی، هرچند هزینه ای سنگین روی دست مدیران میلان گذاشت، اما خرید یکی از سه مدافع برتر جهان در آن مقطع، تصمیم عجیبی نبود.
میلان تا هفته پایانی نقل و انتقالات بدنبال خرید آندرا بلوتی و اوبامیانگ بود، اما پول کافی برای خرید یکی از این دو مهاجم، دیگر در دسترس نداشت و نزدیک به 70 میلیون را صرف خرید سیلوا و هاکان کرده بود. اوبامیانگ که تمایل زیاد به بازگشت داشت، خطاب به یک هوادار گفت:" وقتی مدیران میلان برای جذب من قدمی برنمیدارند، چه کاری از دستم بر می آید؟"
به ناچار، نیکولا کالینیچ با 25 میلیون یورو بعنوان یازدهمین بازیکن خریداری شد.
والتر ساباتینی مدیر ورزشی اینتر اما خرید های کم سر و صدا را ترجیح داد، میلان اشکرینیار، بورخا والرو و ماتیاس وچینو، با رقمی در حدود 60 میلیون راهی اینتر شدند، سایر خرید های اینتر که بازیکنان لیگ های دیگر بودند، تا اینجای فصل هنوز بطور ثابت مورد استفاده قرار نگرفته اند.
اینتر با حفظ اسکلت فصل گذشته و تنها ایجاد 3تغییر اصلی در ترکیب، اکنون مدعی اسکودتو و یا حداقل کسب سهمیه لیگ قهرمانان است.
میلان بازیکنانی چون کوتسکا را به سادگی از دست داد تا فرانک کسیه بی جاشنین، در روز خوب یا بدش، همچنان فیکس باقی بماند.
فصل با سیستم 4-3-3 آغاز شد، اما پس از شکست سنگین برابر لاتزیو، مونتلا سیستم را به 3-5-2 تغییر داد، سیستمی که هواداران هم انتظارش را میکشیدند، اما هیچ چیز مطابق میلشان پیش نرفت، مشکل فراتر از سیستم بود، تا جاییکه برابر سمپدوریا با سیستم 3-5-2 میلان حتی یک شوت در چارچوب نداشت. بازی های بزرگ فصل از راه رسیدند. میلان همه بازی های مهم را باخت، بدشانسی یا به عبارت بهتر بی دقتی مهاجمان تیم و ناهماهنگی سایر خطوط نیز تمامی نداشت. طبیعی بود، ایجاد 9تغییر در ترکیب اصلی نسبت به فصل قبل، اثراتش را در زمین نمایان کرد.
مونتلا تا چه حد مقصر وضع پیش آمده بوده؟ کاملا این حرف درست است که وینچنتزو مونتلا در برخی بازی های فصل کنونی و حتی فصل گذشته اشتباهاتی در چینش نفرات و سیستم داشته است، اما تا چه حد او مقصر است. بزرگترین مشکل و ایراد مونتلا نداشتن صلابت لازم برای طلب کردن بازیکنان مورد نیازش بود، سیستم پایه او 4-3-3 است، و میبایست بازیکنان مناسب این سیستم جذب شوند. در پایان بازی برابر آ اس رم، خبرنگاری علت عدم استفاده مونتلا از سیستم 4-3-3 که فصل قبل و ابتدای امسال با آن نتیجه گرفت را پرسید و مونتلا اینگونه پاسخ داد:" زمانی که شما تنها دو وینگر تخصصی در تیمتان دارید(سوسو و بوناونتورا) نمیتوانید در تمام فصل از آن ها بازی بگیرید. میلان در لیگ اروپا نیز حضور دارد و فصل طولانی ای در پیش است."
مونتلا مورینیو یا پپ گواردیولا نیست که درصورت درخواست فلان بازیکن، سریعا آن را در اختیارش بگذارند، و این هم ایراد مربی است و همینطور ضعف مدیریت فنی که با وجود اطلاع از تفکرات مونتلا، بازیکنانی نامناسب جذب کردند.
مونتلا برکنار شد، مارکو فاسونه اعلام کرد که اخراج مونتلا و جایگزینی او با گتوزو، تصمیم میرابلی مدیر فنی تیم بوده است.
در همان ابتدا حتی اگر از آماتور ترین هوادار فوتبال در مورد انتخاب گتوزو و کارنامه مربیگری او سوال میکردید، احتمالا به شما میگفت که انتخاب رینو، چه حماقت بزرگی از سوی میلان بوده است.
حال رینو از 5بازی 2 شکست و 1 تساوی در ساده ترین دیدار های فصل میلان بدست آورده، و هیچ افق روشنی پیش روی هواداران نمی گذارد. کارلو آنچلوتی نسبت به انتخاب گتوزو اینگونه واکنش داده بود:" بعید میدانم میلانِ رینو بتواند چیزی بیشتر از آنچه در بازی برابر بنونتو دیدیم، در ادامه نشان دهد. اخراج مونتلا در این مقطع از فصل و جایگزینی او با گتوزو اشتباه بود"
نگاهی به تصمیمات میرابلی:
1-تمدید با مونتلا، خوب یا بد به خواست میرابلی بوده و مسئولیت این تصمیم بر عهده مدیریت فنی است.
2-خرید سلیقه ای بازیکنان و هدر دادن بودجه، که باعث بد بسته شدن تیم و تغییر سیستم سال گذشته شد
3- چیزی نمانده بود تا دوناروما بخاطر تصمیمات میرابلی در تابستان میلان را بصورت آزاد ترک کند! اگر مدیریت بحران فاسونه نبود، سرمایه 100 میلیونی میلان براحتی از دست میرفت.
4- پرکاسی رییس باشگاه آتلانتا از رفتار های میرابلی در رسانه ها شکایت کرده بود، چرا که میرابلی برای فشار به آتالانتا، آندرا کنتی را از شرکت درتمرینات این تیم منع کرد! عامل تاخیر در امضای قرارداد کنتی، رفتار غیرحرفه ای میرابلی بود.
5- اخراج مونتلا و آوردن گزینه ضعیفتر
مارکو فاسونه هفته پیش اعتراف کرد که میلان در تابستان چند خرید اشتباه داشته است. پائولو مالدینی وقتی با پیشنهاد کار در میلان مواجه شد، از فاسونه دو درخواست داشت:
1-پست مدیریت فنی با داشتن اختیارات
2-ملاقات با سران چینی
بزرگترین اشتباه فاسونه اعتماد نکردن به مالدینی، و دادن پست مشابه به میرابلی بود.
