بارسا در این ماه برنامه فشرده ای را می گذراند، هفت مسابقه در پیش دارد که چهار بازی برگزار شده و سه بازی دیگر باقی مانده است و قطعا مهمترین آنها بازی با چلسی در لیگ قهرمانان است.
بارسا در روز اول این ماه در نیوکمپ به مصاف والنسیا در دور رفت نیمه نهایی کوپادلری رفت و با نتیجه 1-0 برنده از زمین بازی خارج شد، در چهارم فوریه به مصاف اسپانیول در لالیگا به میدان رفت که بازی 1-1 شد، در 8 فوریه به مصاف والنسیا در مستایا در دور برگشت نیمه نهایی کوپا دل ری رفت و بازی را 2-0 برد و روز یکشنبه 11 فوریه در بازی پیچیده ای که با ختافه داشت نتوانست به نتیجه ای بهتر از تساوی دست پیدا کند.
در بررسی بازی های این ماه می بینیم که بارسا در چهار بازی خود 4 گل زده است که این گلها را در سه بازی به ثمر رسانده است و در یک بازی هم گلی نزده است، درست بر خلاف این قضیه در ماه ژانویه بازی های پرگل زیادی داشته است.
والنسیا در دو بازی رفت و برگشت سعی کرد در زمین خود تجمع کند و چشم به ضد حملات داشته باشد، این تاکتیک باعث شد که در طول تمام نود دقیقه انرژی کافی برای مقابله با بارسا را داشته باشد. در بازی های قبل بارسا، رقبای تیم برخلاف والنسیا تاکتیک پرس از جلو را در دستور کار داشتند. با اینکه این تاکتیک موقعیت های گل بیشتری در اختیار حریفان قرار می دهد ولی باعث می شود که نیمه دوم، با انرژی کمتری در مقابل بارسا قرار بگیرند. در بازی هایی که حریفان تاکتیک پرس از جلو را در دستور کار داشتند پائولینیو یا گومز وظیفه دوندگی و پرس فضا را برعهده داشتند و سعی می کردند فاصله بین خطوط بارسا را پر کنند، وقتی بازیکنی از حریف صاحب توپ میشد تحت فشار قرار می دادند تا بقیه بازیکنان برای کمک به بازپس گیری توپ از راه برسند و در کار تاکتیکی حریف وقفه ایجاد می کردند، این دوندگی گومز و پائولینیو باعث میشد بقیه بازیکنان انرژی کافی برای نیمه دوم ذخیره کنند و ضربه نهایی را وارد کنند.
گومز در بازی دور برگشت نیمه نهایی کوپادل ری بازی نسبتا ضعیفی انجام داد، دلیل این بازی ضعیف همان عقب بازی کردن والنسیا بود که به بارسا اجازه می داد مالکیت توپ بیشتری داشته باشند، گومز به خاطر خلاقیت کمتری که نسبت به کوتینیو و بقیه دارد نتوانست در این بازی موفق شود.
در بازی با اسپانیول و ختافه هم تاکتیک تیم ها تجمع در زمین خودی و چشم داشتن به ضد حملات بود که با آنالیز بازی بارسا در مقابل والنسیا این تاکتیک را پیاده کرده بودند. در بازی با اسپانیول نیمه اول با وجود دینیه و سمدو از کناره ها نفوذ کمتری داشتند و همین باعث به مشکل خوردن بازی شد، در نیمه دوم هم شرایط بد جوی و زمین باعث شد حرکت توپ کند شود. تنها تاکتیکی که تیم می توانست به گل برسد استفاده از ضربات آزاد بود که در دقایق پایانی توانست بازی را مساوی کند.
در بازی با ختافه بارسا زوج جدیدی در پست دفاع وسط تجربه می کرد، زوج مینا و دینیه باعث اختلال در بازیسازی از عقب زمین شده بود و هافبک های تیم با خیال راحت نتوانند بازی کنند که در نیمه دوم با هماهنگی که بوجود آمد شرایط بهبود پیدا کرد.
یکی از دلایل کم گل بودن بازی های تیم در ماه فوریه سیستم چرخشی تیم است، کوتینیو که به تازگی به تیم اضافه شده در پست های مختلفی در خط هافبک به میدان رفته است، این کار باعث شده تیم تا حدودی در هماهنگی به مشکل بخورد، هماهنگی کوتینیو با تیم مسئله ای زمان بر خواهد بود، همچنان که در نیمه دوم بازی با ختافه شاهد بودیم شرایط کوتینیو تا حدودی بهتر شد.
در بازی های بارسا نکته ای که به چشم می آید این است که بعضی بازیکنان از جمله آلبا و سوارز بازیکنی بجز مسی را نمی بینند، در چند بازی که بارسا در گلزنی به مشکل خورده این بازیکنان با وجود یارگیری سخت گیرانه مسی توسط حریف سعی می کنند به مسی پاس بدهند در صورتی که بازیکنان دیگری در موقعیت بهتری قرار دارند.
مهمترین بازی این ماه بازی با چلسی است که به احتمال زیاد چلسی با تاکتیک والنسیا در مقابل بارسا بازی کند، در این بازی بازیکنان بارسا باید سعی کنند با کارهای ترکیبی نظم دفاعی چلسی را برهم بزنند، اگر چلسی با سیستم 343 بازی کند، مدافعین کناری بارسا نقش حیاتی را خواهند داشت، با توجه به وجود مسی و سوارز در فاصله بین هافبک و مدافعین چلسی سعی خواهند کرد توپ را به کناره ها برده و به محوطه جریمه چلسی اضافه شوند.
و نکته پایانی، دیدارهای آینده بارسا در لالیگا با ایبار،خیرونا و لاس پالماس و پس از انها با اتلتیکو خواهد بود در حالیکه اتلتیکو پیش از امدن به نیوکمپ باید به مصاف بیلبائو،سویا و لگانس برود .