در مورداتفاقاتي كه توي ازادي هفته پيش افتاد يا امروز تو خوزستان يا قبلا تو تبريز و تهران
دو تا نكته وجود داره
قبلش بگم تهراني نيستم ولي تهران زندگي مي كنم
اول اينكه جامعه ما وضعيت جوريه كه خشن ترين و افسرده ترين مردميم و پر از عقده و اين متاسفانه واقعيتيه كه دو تا جنبه داره كه اوليش اينه حرصمونو سر هم خالي ميكنيم
دوميش اينكه دود رنجيم و زود عصبي ميشيم
مثلا همين جك هاي قوميكه الان ديگه تقريبا نسلشون منقرض شده خدارو شكر ... نميدونم چقد در مورد جوامع خارجي ميدونيد تقريبا همه جا هست ولي مثله ما جبهه نميگيرن... مثلا تو برنامه هاي كمدي امريكايي از كانادايي گرفته تا تك نك ايالات و شهر هارو مسخره ميكنن به طوري كه يه همچين برنامه اي كه تو ايران يه با پخش بشه جنگ جهاني راه ميوفته
نكته دوم يه سري ديد دارن كه كل پول مملكت تو تهران خرج ميشه و فلان اول بگم كه تو تهرانم هرچي ميبنيد ظاهره ،ظاهري كه براي حفظ ابروي يه سري از ما بهترونه، يه ظاهر پوشالي كه يه عده مثه برده سه شيفت كار كنن و يه عده كمي كه تو هر شهري و دياري هستن بخورن و عشق كنن فقط مشكل اينجاس خيلي از اون مرفح هاي شهراي ديگه ميان تهران ،وگرنه تهران گل و بلبل نيس و يه ظاهره پوشالي زيبا داره و در كنارش خيلي چيزا نداره و انقد امكاناتش در مقابل جمعيت خودش و حومه ش كمه كه نميدونيد
تو خيلي از شهرا و مناطق محرومم ديدم فقر بيداد ميكنه ،ادم يادم برنامه صندلي داغ و مهماني كه در مورد خرمشهر حرف ميزد ميوفته و اشكش در مياد ولي اين دليل نميشه اين مدلي چه تو استاديوم چه جامعه چه فضاي مجازي به جون هم بيوفتيم
در اخر اينو ميخوام بگم كه قاطي بازي هايي كه يه عده منفعت طلب ترتيب ميدن نشيد و مقصر وضعيت بد و عصبي بودنمونم نه همسايمونه نه هم وطنمون پس الكي به جون هم نيوفتيد، ايران مشكلش چيز ديگه س،
كلام اخر؛مصداق بارز واقعه ازادي و اهواز اينه كه يه نادون سنگو ميندازه تو چاه صد تا عاقل نميتونن در بيارنه
راحت ميتونم بگم اين تفكرات قوميتي رو اكثريت جامعه ندارن من خودم از هر جاي ايران كه بگيد رفيق دارم و بابت شهرشون باهاشون شوخي ميكنم و اونا هم با من شوخي مي كنن ولي هيچكس ديدگاه منفي نسبت به اون يكي نداره و كسايي كه دامن ميزنن به اينا موضوعات يا توهين مي كنن حسابشون جداس با اكثريت جامعه ايران بخاطر يه عده كل جامعه رو قضاوت نكنيد