ارسالی کاربر طرفداری، امیررضا محمودی

منچستریونایتد-آرسنال؛ تقابلی به وسعت تاریخ، یک درام کامل!

احسان ولی دوست 08/13/2018 - 12:32 مشاهده پروفایل

3,483 مشاهده / 53 دیدگاه 90 7 2

مسائل زیادی در این دیدارِ تاریخیِ شگفت، نهفته است.

نبرد کلاسیک و جذاب انگلستان، سال هاست که نامش در بین بازی های حساس دیده می شود. تقابل های این دو تیم خاطرات زیادی برای همه ما ساخته است. با ما همراه شوید تا آنها را مرور کنیم.

تیمهای شرکت کننده: منچستریونایتد؛ آرسنال

اولین دیدار:

نیوتون هیث 3 - 3 آرسنال وولویچ

(13 اکتبر 1894)

آخرین دیدار (تا زمان نگارش این مطلب):

منچستر یونایتد 2-1 آرسنال

(29 آوریل 2018)

استادیوم ها: اولدترافورد (منچستریونایتد)؛ ورزشگاه امارات (سابقا هایبری) (آرسنال)

کل تقابل ها: 228

بیشترین برد: 96 (منچستر یونایتد)

بیشترین حضور در این تقابل: رایان گیگز (50 بار)

بهترین گلزن این تقابل: وین رونی (12 گل)

کل نتایج بدست آمده: 82 برد برای آرسنال، 50 بازی مساوی، 96 برد برای منچستر یونایتد

بهترین پیروزی:

منچستر یونایتد 8 - 2 آرسنال

(28 اوت 2011)

تقابل دو باشگاه مسابقه ای شناخته شده در سطح انگلستان و جهان است. هر دو تیم منچستریونایتد و آرسنال به خاطر تاریخ پر افتخارشان شناخته شده اند. با وجود اینکه این دو تیم از 1919 (قریب به صد سال) در یک دسته از فوتبال انگلستان بازی کرده اند؛ اصل حساسیت این مسابقه به بازی سال 1990 بر میگردد. نزاعی که در آن بازی رخ داد این بازی را برای همیشه جذاب کرد. البته آن بازی منجر به کسب امتیاز از هر دو تیم شد.

بسیاری از بازی های حساس این دو تیم در اواخر دهه 90 و اوایل دهه اول هزاره سوم رخ داده است. هر دو تیم در لیگ برتر و جام حذفی (FA CUP) مدعی بودند و همین هم باعث می شد تا بازی های زیادی را با هم برگزار کنند. دشمنی ای هم که در آن زمان بین مربیان کهنه کار این دو باشگاه آرسن ونگر (1996-2018) و سر الکس فرگوسن (1986-2013) و البته کاپیتان های وقت دو باشگاه روی کین و پاتریک ویرا به وجود آمده بود به جذابیت های این دیدار ها افزود. در این دوره اتفاقاتی رخ داد که برای همیشه در تاریخ فوتبال جاودانه شد. این رقابت مربیان منجر به کسب عناوین گوناگون برای هر دو طرف شد. در این بازی ها بازیکنان دو تیم معمولا با یکدیگر درگیر می شدند. (چه در داخل زمین و چه در تونل ورودی ورزشگاه) 7 کارت قرمز در بازی های بین سال های 1997 تا 2005 گواه این موضوع است. تنش ها وقتی به اوج رسید که رود فن نیستلروی و وین رونی جوان به رکورد 49 بازی بدون شکست آرسنال خاتمه دادند. بازی ای که البته حاشیه های داوری بسیاری داشت. به اعتقاد بسیاری از هواداران آن بازی های زیبا و پر تنش رسما با دیدار فینال FA کاپ 2005 به اتمام رسیدند. آرسنال بازی 0-0 شده را در ضربات پنالتی 5-4 برد تا فاتح جام شود. آرسنال بعد از این بازی شاهد تغییرات گسترده ای شد. باشگاه برای شروع پروژه ساخت ورزشگاه بودجه هایش را می سنجید. کاپیتان پاتریک ویرا باشگاه را پس از چندین فصل حضور ترک کرد و به بیانکونری پیوست. و البته خود آرسنال نیز به پایان دوران اقتدار خود نزدیک میشد.

ریشه ها:

اولین بازی بیاد ماندنی دو تیم در تاریخ 1 فوریه 1958 در هایبری برگزار شد. آن دیدار آخرین بازی نسل فوق العاده منچستر یونایتد در لیگ پیش از سانحه دلخراش مونیخ بود.

یونایتد با درخشش تامی تیلور (2 بار)، دونکان ادوارد، بابی چارلتون و دنیس ویولت 5-4 توپچی ها را شکست داد. راجر بیرن به عنوان کاپیتان و فول بک به همراه ادی کولمن و مارک جونز در این بازی حاضر بودند. تمامی افراد نامبرده به جز بابی چارلتون 5 روز بعد جان باختند.

یک بازی دیگر هم بازی فینال FA CUP در 12 ماه می سال 1979 است. در استادیوم جای سوزن انداختن نبود. آرسنال نیمه اول را با برد 2-0 به رختکن رفت. شیاطین سرخ که تاریخشان با کامبک گره خورده در اواخر نیمه دوم بازی را به تساوی کشیدند اما گل دیر هنگام آلان ساندرلند در دقیقه 89، رای به برتری 3-2 آرسنال و قهرمانی توپچی ها داد.

با وجود اینکه دو تیم قبل از دوران فرگوسن - ونگر بازی های جذابی را برگزار کرده بودند اما شخص سر الکس معتقد است که اولین تقابلی که بازی های دو تیم را به حساسیت کشانید؛ به بازی ژانویه 1987 بر میگردد. در آن بازی دیوید روکاستل با خطایی که بر روی نورمن وایت ساید مرتکب شد از بازی اخراج شد. هر چند بیشتر مردم و کارشناس اعتقاد دارند که دعوایی که در بازی 1990 رخ داد، مسبب اصلی حساسیت تقابل شیاطین با توپچی هاست.

آندرس لیمپار، زننده تگ گل بازی؛ در تقابل با دنیس اروین توپ را از دست داد. نایجل وینتربورن بر روی اروین تکلی زد که باعث برخورد اروین و مک کلیر به هم شد. وینتربورن به سمت تابلو های تبلیغاتی هل داده شد. تمام بازیکنان بجر دیوید سیمن به مدت 20 ثانیه به درگیری پرداختند. نتیجه چنین در گیری ای مشخص بود. هر دو تیم امتیاز از دست دادند و بسیاری از بازیکنانشان جریمه شدند. آرسنال آن بازی را 1-0 در الد ترافورد برد.

کمتر از یک ماه بعد هنوز تنش ها از یاد نرفته بود که دو تیم در قالب لیگ کاپ در هایبری به میدان رفتند. وینگر 19 ساله یونایتد، لی شارپ هتریک کرد تا بازی با نتیجه باورنکردنی 6-2 به نفع یونایتد خاتمه یابد. آتش جنگ بر افروخته شد.

1996 - 2003

بازی ها از زمانی که آرسن ونگر در اکتبر 1996 سرمربی آرسنال شد، حساسیتی مضاعف پیدا کرد. در بازی فوریه سال 97 درگیری ای بین ایان رایت و پیتر اشمایکل بر سر توپ به وجود آمد. بازیکنان پس از مدتی درگیری دعوای اصلی را به بعد از بازی موکول کردند. پلیس در آخر مجبور شد بازیکنان دو تیم را از هم جدا کند. ایان رایت مدعی بود اشمایکل به او توهین نژادپرستانه کرده است.

بازی بعدی اشمایکل و رایت تنشی با هم نداشتند اما تنش های میان مربی ها به طرزی آشکار در حال زیاد شدن بود. ونگر گفته بود که "لیگ برتر مخصوصا کش پیدا کرده تا یونایتد راحت تر به بازی ها برسد و قهرمان شود." فرگوسن در پاسخ به او گفت:

شاید او باید بیشتر به فکر [نحوه] تکل زدن ایان رایت باشد تا منچستر یونایتد، او در باشگاه بزرگی حضور دارد. خب می دانید؛ آرسنال باشگاه بزرگی "بود". شاید سال دیگر او در شرایط فعلی من باشد، آنگاه میخواهم ببینم او چه می گوید.

یونایتد چهار بازی از پنج بازی ابتدایی اش را در ابتدای فصل لیگ برتر تازه تاسیس برد و در ماه فوریه 1998 در کورس کسب عنوان قرار داشت. هرچند تیم خسته و پر از مصدوم کمی موجب نگرانی هواداران شده بود. آرسنال برای رسیدن به یونایتد به الد ترافورد پا گذاشت. آرسن ونگر گفت:

من هفته پیش به شما گفتم که مسابقات به پایان نرسیده است. اما دیگر کسی بر روی ما شرط بندی نکرد. سورپرایز! سورپرایز! آنها دوباره شروع به پس گرفتن پول هایشان گرفته اند.

آرسنال از فرصت پیش آمده نهایت بهره را برد و با تک گل اوورمارس، یونایتد را در خانه مغلوب کرد. حال آنها با سه بازی کمتر تنها 6 امتیاز با یونایتد فاصله داشتند. آرسنال به روند درخشانش ادامه داد و در آخر فصل جام را به خانه برد. آنها نیوکاسل را هم در فینال FA کاپ قربانی کردند تا دابل کند. گری نویل در آن زمان گفت:

تیم 98 آرسنال قوی و با تجربه بود، هم از جنبه فیزیکی و هم ذهنیتی.

آرسنال فصل 1998-99 را عالی شروع کرد، برد 3 - 0 مقابل یونایتد در کامیونیتی شیلد یک نتیجه عالی بود. یونایتد یک ماه بعد در بازی های لیگ نیز دوباره با همان نتیجه مغلوب توپچی ها شد. الکس فرگوسن بعد از بازی با عصبانیت گفت:

این دیگر غیر قابل تحمل است!

دو تیم در آن سال در نیمه نهایی FA کاپ دو بار به مصاف هم رفتند. بازی اول 0 - 0 تمام شد به همین سبب کار به بازی دوم کشیده شد. دیوید بکهام و "مرد یخی" دنیس برگکمپ هر کدام یک گل به ثمر رساندند تا نیمه اول 1 - 1 تمام شود. روی کین اخراج شد اما اشمایکل توانست ضربه پنالتی برگکمپ را مهار کند تا بازی به وقت های اضافی کشیده شود. نوبت به گل مشهور رایان گیگز رسید. او توپ را از میانه های میدان گرفت و تمام بازیکنان خط دفاعی آرسنال را دریبل زد و توپ را راهی دروازه دیوید سیمن کرد.

فصل کابوس وار یونایتد در ابتدا با شیرینی هر چه تمام تر به اتمام رسید. فتح جام حذفی با برد 2 - 0 مقابل نیوکاسل برای یونایتدی ها حکم دابل داخل را میداد. آنها چهار روز بعد، به مصاف بایرن مونیخ قدرتمند آن روز ها در فینال لیگ قهرمانان 1999 رفتند. مت بازبی همیشه آرزو می کرد تا باری دیگر شیاطین بر بام اروپا بنشینند. اما او 5 سال قبل از این فینال از دنیا رفت. یک درام کامل. منچستر یونایتد در سه دقیقه وقت اضافه، با دو گل دیر هنگام و فراموش نشدنی شرینگهام و سولزشایر روی سانتر دیوید بکام پاسخ گل زود هنگام ماریو بازلر را دادند تا در شب تولد مت بازبی فقید، برای دومین بار قهرمان اروپا شوند. گویا همه چیز دست در دست هم دادند تا این بازی فراموش نشدنی برگزار شود. یونایتد با فتح لیگ قهرمانان، به اولین باشگاه انگلیسی تبدیل شد که فاتح سه گانه میشود.

رقابت ها در هزاره نو هم ادامه یافت. یونایتد عنوان فصل 1999-2000 را 18 امتیاز بالاتر از آرسنال تصاحب کرد و در کسب جام لیگ هتریک کرد. شیاطین سرخ سال دیگر در بازی ای فراموش نشدنی با هتریک دوایت یورک در مقابل دفاع های نا مطمئن آرسنال "گیلز گریماندی" و "ایگورز استپانوس" توانستد آرسنال را 6 - 1 شکست دهند.

فرگوسن بعد از این بازی اعلام کرد که می خواهد بازنشسته شود. او همچنین گفت که در حال مذاکره با پاتریک ویرا است. ویرا در آن هنگام از فعالیت فوق العاده ضعیف باشگاه در پنجره نقل و انتقالات شاکی بود. ونگر گفت:

تماس گرفتن با پاتریک بدون اطلاع ما؟ این کار واقعا بی احترامی به قوانین است...

روز های روشن آرسنال روز به روز نزدیک تر می شدند.

یونایتد فصل 2001 را متفاوت شروع کرد. الکس فرگوسن با توصیه های خانواده اش دوباره در فوریه 2002 بازگشت تا باشگاه را در دست بگیرد. آرسنال آن فصل هم عالی کار کرد. بازی سرنوشت ساز لیگ در الد ترافورد برگزار میشد، آرسنال بازی را 1 - 0 برد تا جام را در زمین حریف بالا ببرد. بردی که ونگر از آن به عنوان "shift of power" یاد کرد. آنها فاتح FA کاپ هم شدند تا طی 5 سال دو بار دابل کرده باشند.

یونایتد فاتح لیگ 2002-03 شد، آنهم در شرایطی که همگان اعتقاد داشتند آرسنال فاتح رقابت ها خواهد شد. بازی آخر آنها با حواشی نسبی 2 - 2 تمام شد. آرسنال یونایتد را در FA کاپ حذف کرد تا با غلبه بر ساوتهمپتون جام قدیمی ترین رقابت فوتبالی جهان را بالای ر ببرد.

فصل 2003-04 فصلی بیاد ماندنی در تاریخ فوتبال جهان است. یونایتد و آرسنال در بازی ای جنجالی در کامیونیتی شیلد به میدان رفتند. بازی سراسر خشونت بود. سول کمپبل بخاطر خطا بر روی سولزشایر اخراج شد، اشلی کول، کوئنتین فورچون، ویرا و پل اسکولز نیز کارت زرد دریافت کردند. بازیکن تعویضی آرسنال "فرانسیس جفرز" با خطا بر روی فیل نویل اخراج شد. کمپبل بخاطر ضربه زدن به اریک جامبا جامبا بعد ها سه دیدار از همراهی کردن آرسنال محروم شد. بازی جنجالی 1 - 1 تمام شد و یونایتد در پنالتی ها 4 - 3 عنوان را کسب کرد.

2003-04 فصل رویایی آرسنال بود، بازی های جنجالی در این فصل هم ادامه داشتند، شیطنت های فن نیستلروی باعث جریمه شدن 6 بازیکن آرسنال شد. باشگاه همچنین محکوم به پرداخت جریمه ای 175,000 پوندی شد که تا آن زمان در تاریخ لیگ جزیره بی سابقه بود. بازی دو تیم در مارس 2004 در هایبری برگزار شد. این بازی نیز به تساوی انجامید تا آرسنال در نهایت لیگ را بی شکست کسب کند.

هواداران یونایتد در پایان فصل به تمسخر آرسنال می پرداختند. "پس سه گانه تان کجاست؟" شعار اصلی آنها بود. یونایتد فصل را با قهرمانی FA کاپ به اتمام رساند. در حالیکه آرسنال لیگ را بی شکست برد. رکوردی که تا به امروز دست نخورده باقی مانده است.

آرسنال در آن فصل تیمی بود که به گفته کارشناسان توانایی سه گانه گرفتن را داشت. آنها با انجام ماموریت نا ممکن در جوزپه مه آتزا و شکست دادن 5 - 1 اینترمیلان با درخشش تیری آنری از مدعیان قهرمانی محسوب می شدند. هر چند در آخر با قبول شکست مقابل چلسی در یک چهارم نهایی از تورنومنت خداحافظی کردند.

تا بازی بعدی دو تیم در فصل 2004-05 لیگ برتر، آرسنال رکورد بازی های بدون شکست خود را به عدد 49 رسانده بود. یونایتد تا قبل از بازی 11 امتیاز کمتر از آرسنال داشت و در رده ششم جا خوش کرده بود. هدف شیاطین سرخ یک چیز بود؛ "پایان دادن به نوار شکست ناپذیری توپچی ها".

بازی اکتبر 2004 لیگ در الد ترافورد برگزار میشد. قضاوت جنجالی داور بازی، مارک ریلی بر روی نتیجه بازی تاثیر گذار بود. بازی تا اواخر 1 - 0 دنبال میشد تا اینکه وین رونی گل دوم را به ثمر رساند. نتیجه نهایی روی اسکوربورد ها چنین ثبت شده بود: منچستر یونایتد 2 - 0 آرسنال. این به معنی پایان نوار شکست ناپذیری آرسنال بود. این بازی هم به مانند دیگر بازی های این دو تیم دعوا و تنش داشت. در تونل ورزشگاه هم تکه ای پیتزا به سمت فرگوسن پرتاب شد. ابتدا معلوم نبود پرتاب پیتزا کار چه کسی بود تا اینکه چند سال بعد، سسک فابرگاس به کارش اقرار کرد.

در دیگر بازی دو تیم کاپیتان ها ویرا و کین در تونل ورزشگاه با هم درگیر شدند که گراهام پل داور بازی آنها را از هم جدا کرد. یونایتد آن بازی را 4 - 2 برد. هر چند دست هیچکدام از دو تیم به عنوان لیگ نرسید و چلسی با قهرمانی دوباره اش پس از حدود پنجاه سال، ماجراجویی هایش را با نسل طلایی اش آغاز کرد.

در ماه می 2005، دو تیم در 124 اَمین فینال FA کاپ به مصاف هم رفتند. خوزه آنتونیو رِیِس دومین بازیکن تاریخ فینال FA شد که در طول بازی اخراج می شود. آرسنال بازی 0 - 0 مساوی شده را در پنالتی ها با نتیجه 5 - 4 برد تا قهرمان شود. آخرین بازی کاپیتان ویرا با پیراهن آرسنال.

2005 - تاکنون

چلسی در آن سالها به تدریج جای آرسنال را گرفت. آرسنال در فصل 2005-06 برای اولین بار با گذر از رئال مادرید و ویارئال به فینال لیگ قهرمانان رسید اما دستش از جام دراز گوش با درخشش رونالدینیو و دو گل دقایق پایانی اتوئو و بلتی کوتاه ماند. بارسلونا هم پس از 15 سال مجددا قهرمان اروپا شد. (آرسنال با برد در سانتیاگو برنابئو به اولین تیم انگلیسی تبدیل شد که لوس بلانکوس را در خانه اش شکست می دهد.)

دو تیم در نیمه نهایی فصل 09-2008 لیگ قهرمانان اروپا به مصاف هم رفتند که یونایتد با درخشش رونالدو در ورزشگاه امارات، کار را یکسره کرد. یونایتد به فینال رفت اما قربانی بارسلونای پپ گواردیولا شد. بارسلونا سه گانه اش را بدست آورد و تاریخ سازی را دوباره آغاز کرد.

آرسنال در ماه اوت 2011 باختی افتضاح با نتیجه 8 - 2 به یونایتد داد. سنگین ترین باخت آرسنال پس از 84 سال. آخرین باخت سنگین آنها باخت با نتیجه 7 - 0 مقابل وستهم یونایتد در سال 1927 بود.

یونایتدی ها در پایان فصل بار دیگر در فینال لیگ قهرمانان، به مصاف بارسلونای پپ گواردیولا رفتند. بارسایی ها که برای رسیدن به فینال رئال مادرید خوزه مورینیو را از پیش برداشته بودند، در فینال 3 - 1 مقابل یونایتد به پیروزی رسیدند تا چهارمین جام اروپاییشان را کسب کنند.

با افت هر دو تیم، دیدار های اخیر شیاطین و توپچی ها تنها سایه ای از شکوه سابق خود را دارد. آخرین بازی دو تیم تا زمان نگارش این مطلب با نتیجه 2 - 1 به نفع یونایتد تمام شد.