زن: مگه اینجا مدرسه‌ی دولتی نیست؟!
مدیر: اگه دولتی نبود که می‌گفتن
4 میلیون تومن بریز!
زن: آقا! آخه مدارس دولتی نباید شهریه بگیرن.
مدیر: این که شهریه نیس.
اسمش همیاریه!!!
زن: اسمش هر چی هست...
تلویزیون گفته به همه‌ی مدارس بخشنامه شده که مدارس دولتی هیچ‌گونه وجهی نمی‌تونن دریافت کنن.
مدیر: خب برو اسم بچت
رو توو تلویزیون بنویس!!
این قدر هم وقت منو نگیر!
زن: آقای مدیر!
من دو تا بچه یتیم دارم!
آخه از کجا بیارم؟!!
مدیر: خانم محترم!
وقتی وارد اینجا شدی رو تابلوش
نوشته بود یتیم‌خونه یا مدرسه؟!
آقای مستخدم ، این خانم رو
به بیرون راهنمایی کن!!!
زن با چشم‌های پر از اشک منتظر
اتوبوس واحد بود.
اتومبیل مدل بالائی ترمز کرد و زن سوار شد.
روزنامه‌ای که روی صندلی جا مانده بود رو برداشت و بهش خیره شد.
کمیته‌ی مبارزه با فقر در جلسه‌‌ی امروز
ستاد مبارزه با بیسوادی
تیتر درشت بالای صفحه نوشته بود:
با ۲۰۰۰۰۰ زن خیابانی چه می‌کنید؟!!
زن با خودکاری که از کیفش بیرون
آورده بود عدد را تصحیح کرد:
با ۲۰۰۰۰۱ زن خیابانی چه می‌کنید؟!!
این داستان همه یه بار خوندن !!!
و هر روز همچین کسایی رو تو زندگیمون میبینیم که به خاطر مشکلات مادی و پر کردن شکم بچه و پول مستجر مجبورن خود فروشی کنن !!!
من یه سوال دارم !!
واسه این زن الان غنی سازی یک درصد باشه دو درصد باشه پنجاه درصد باشه صد درصد باشه چه فرقی داره !!!
یعنی الان بیان بگن ما بمب اتم ساختیم یا نساختیم اصلا بمب هیدروژنی ساختیم چه فرقی به حال این زن داره !!!
دقیقا میخوام اینو بدونم ؟؟
الان کلی کارخونه تو کشور ورشکسته شده و به زودی خیلی دیگه هم ورشکسته میشه واسه صاحب این کارخونه ها و جوونای که بیکار شدن ایا غنی سازی تفاوتی داره ؟؟؟
