نوشته Emmet Gates در سایت tifo football
فرهنگ هواداری جدید در فوتبال اروپا؛ هجرت هواداران از باشگاه‌ها به تک بازیکن‌ها
با شکاکیت خاصی ازش پرسیدم که آیا هوادار بارسلونا هم هست یا نه. کمی به پایین نگاه کرد و قبل از دور شدن به همراه دوستانش گفت :”نه. فقط مسی”
طرفداری- “مسی شماره یک است!”
نونهال چینی با شور این را رو به من فریاد زد. جوانی که اسم انگلیسی او مایلز بود و ۵ سال سن داشت با لباس بارسلونا و مسی رو به من فریاد می‌‌زد. اینکه یک پسر کم سن را در پکن با لباس فوتبالی ببینید بسیار به ندرت رخ می‌‌دهد. مخصوصا هم سن و سال‌های مایلز. فوتبال هنوز برای رسیدن به محبوبیت بسکتبال در آنجا راه زیادی برای رفتن دارد.
با شکاکیت خاصی ازش پرسیدم که آیا هوادار بارسلونا هم هست یا نه. کمی به پایین نگاه کرد و قبل از دور شدن به همراه دوستانش گفت :”نه. فقط مسی”
مسی و رونالدو (چون نمی‌‌توانید فقط از یکی از آنها را نام ببرید)، در آسیا بت‌های تبلیغاتی هستند. پایگاه هواداری آنها هر ستاره غربی دیگر را تحت تاثیر قرار می‌‌دهد( شاید فقط مایکل جردن استثنا باشد). تقریبا هر محصولی در آنجا چهره آنها را روی محصولات خود دارد.
در کشوری که ورزش‌های تک نفره مخصوصا در المپیک زبان زد است، اعتراف مایلز آنچنان هم دور از ذهن نبود. اگر کمی در چین زندگی کنید خواهید فهمید که اینجا کشور اشخاص است نه جمع ها.
برای هواداران بالغ تر، ایده دنبال کردن یک بازیکن و هواداری از آن غریبه به نظر می‌‌آید. یک کفر در سنّت ها. به شکل تاریخی، باشگاه‌های محل زندگی تبدیل به چیزی بالاتر از هر باشگاه دیگری می‌‌شوند. حتی وقتی بهترین بازیکن از باشگاه جدا میشود، عشق به باشگاه دست نخورده خواهد ماند. چند بار تا حالا شنیده اید که :” هیچ بازیکنی بزرگتر از باشگاه نیست”؟
گرچه هواداران با نا امیدی از نحوه جدید اداره باشگاه و اینکه چطور هیئت مدیره باشگاه‌ها را به کارخانه تبدیل کرده ا‌ند، انتقاد می‌‌کنند، هواداران هنوز قوانین اولیه را رعایت می‌‌کنند. باشگاه بالاتر از هر چیز دیگری است.
با این حال، نسل جدید فوتبال که به نسل “زد"1 معروف است کم کم آن ایده‌ها را از بین می‌‌برد. هیچ انتقالی مانند رفتن رونالدو به یوونتوس این نکته را نشان نداد.
یوونتوس ۴.۷ میلیون عضو جدید در شبکه‌های اجتماعی کسب کرد آن هم ۲ هفته بعد از پیوستنش به این باشگاه. اینستاگرام باشگاه ۲۵% افزایش بازدید در خود داشت. یک ماه بعد، این اعضای جدید به ۶ میلیون نفر رسیدند. در مقابل آن، رئال مادرید ۱ میلیون نفر در توییتر از دست داد آن هم در ۲۴ ساعت اول این انتقال.
ویدئو‌ها و پست‌های زیادی در اینترنت وجود دارند که هواداران به راحتی باشگاه خود را عوض می‌‌کنند و خیلی‌‌ها می‌‌خواهند دنباله رو رونالدو باشند تا با رئال بمانند. یک ویدئو از همه مهمتر آن را نشان داد. هواداری که لباس رئال مادرید را در آورد و ما شاهد لباس یوونتوس در زیر آن بودیم.
ویدئو به این سادگی تغییر در فرهنگ هواداری را نشان می‌‌دهد. فرقه‌ای از سوپر استارهای مدرن. هواداران جوان فوتبال از طریق شبکه‌های اجتماعی یک اتصال خاص با بازی برقرار می‌‌کنند. راهی که قبلا ابدا وجود نداشت. در دسترس بودن مهمترین مساله در این مورد است. یک نظر در زندگی شخصی این بازیکنان سبب میشود که هوادار احساس نزدیکی کند.
رونالدو احتمالا بت بزرگ این فرقه باشد. درست زمانی که انتقال رونالدو به تورین قطعی شده بود و رئال مادرید به آمریکا رفته بود، او به چین رفت تا تور CR7 خود را انجام دهد. این دومین سفر بزرگ تبلیغاتی او به چین است. هزاران هوادار مشتاق رونالدو حاضر شدند تا او را در حال دویدن در کنار شهر گمشده ببیدند و با او عکس بگیرند.
چنین تور تبلیغاتی یک دهه پیش غیر قابل تصور بود. با این حال، همانطور که فوتبال جهانی تر میشود و با دسترسی بیشتر به اینترنت، هواداران با ویدئو‌های آن تنها ۳ کلیک فاصله دارند. یک روز کامل را می‌‌توانید در یوتیوب به این ویدیوها اختصاص دهید. جایی که مانند سیاه چاله شما را قورت می‌‌دهد. هواداران در نقاط دور جهان، رونالدو و مسی را بیشتر از بارسلونا و یوونتوس احتمالا بشناسند. رونالدو از رئال مادرید و یوونتوس با هم بیشتر دنبال کننده دارد. مسی از باشگاه خود ۳۹ میلیون دنبال کننده بیشتر دارد.
تنها درک هواداران از اشخاص عوض نشده است و توپ طلا در کنار لیگ قهرمانان و جام جهانی تبدیل به جایزه‌ای بسیار مهم شده است. در متن قرادا‌دها بندی در مورد توپ طلا وجود دارد که اگر بازیکنان آن را بردند، جایزه‌ای ویژه خواهند گرفت. گفته میشود دلیل رفتن نیمار از بارسلونا این بود که در پاریس شانس بردن توپ طلا او در نبود مسی بالا تر می‌‌رود.
COPA90 اخیرا تحقیقی منتشر کرده است که عادت‌های نسل جدید Z را مطالعه می‌‌کند که در آن نشان می‌‌دهد ۴۶% از جوانان ۱۶-۲۴ ساله بریتانیا، حداقل دو تیم را حمایت می‌‌کنند. ۲۷% از آنها سه تیم یا بیشتر و ۴۱% از آنها حداقل یک تیم در لالیگا را هواداری می‌‌کنند. این نشان می‌‌دهد که هواداران از تک باشگاهی هجرت کرده ا‌ند و حتی از کشور خود هم فراتر می‌‌روند تا تیم خود را پیدا کنند.
هواداری فوتبال دیگر مربوط به یک ناحیه نیست که خبر بدی هم نیست. با این حال، روند هواداری از یک بازیکن به جای یک باشگاه تمام استاندار‌ها را عوض کرده است. اگر آن بازیکن خداحافظی کند، این هواداران کجا می‌‌روند؟ آیا سریع به یک بازیکن دیگر رو میآورند؟
زمانی که بازی‌های مسی به آخر خود می‌‌رسد، مایلز چه کسی را حمایت خواهد کرد. آیا او بالاخره یک باشگاه را انتخاب می‌‌کند یا دنباله رو یک بازیکن الگوی دیگر می‌‌رود؟
۱. دهه هفتادی‌ها و دهه هشتادی‌ها که با نام‌های نسل زد و نسل اینترنت نیز شناخته میشود، نام گروهی از مردم است که از سال ۱۹۹۰ تا سال ۲۰۰۰ میلادی و بعد از آن زاده شده‌اند که هم‌زمان با دهه هفتاد و هشتاد شمسی است؛ آنها از نسل قبلی یعنی دهه شصتی‌ها (نسل هزاره) متمایزند و همچنین با نام نسل تکثرگرایی نیز شناخته میشود.
