ممدز -اگه بازی های حذفی رو در نظر بگیریم، بعضی برد ها هستن که صد برابر باخت غم به دل آدم میشونن.
چند تا بازی بود که واقعا شب تا صبحش خوابم نبرد و بعضی هاش حتی به گریه هم کشید.
باخت 3-0 بارسا به رم که انقدر تلخ بود انقدر تلخ بود که داخل ذهن نمیگنجه. حاضر بودم که سه تا 6-0 پشت سر هم به رئال ببازیم ولی اون اتفاق رخ نده. مخصوصا این که هممون بعد اون برد 3-0 رویایی جلو چلسی و اون بنر فوق احساسی گاد سیو د کینگ که تماشاگر ها آورده بودن و همه انتظار این رو داشتیم که با فتح اروپا با فرماندهی مسی به داشتن مسی ببالیم و احساس غرور کنیم که نشد که بشه .
از برد های تلخ هم بگم که یکی 2-1 پرسپولیس راه آهن بود و یکی هم 1-0 بارسا اینتر که واقعا اشک آور بودن.
یه مساوی هم به شدت آزار دهنده و عذاب آور بود که هنوز که هنوزه فراموشش نکردم اونم بازی 2-2 بارسا چلسی بود. البته برد 3-0 و اون لایی های مسی یه کم از غم این بازی کم کرده ولی باید یه بار دیگه حذفشون کنیم.
