طرفداری - در جریان شکست 1-0 رم مقابل اینتر در ماه می 2010، فرانچسکو توتی، ماریو بالوتلی را لگد کرد و از بازی اخراج شد. آن صحنه احتمالا همیشه در یادها خواهد ماند. در گفتگو با لارپابلیکا اسطوره رم در مورد مسائل مختلفی صحبت کرد:
در سن 12 سالگی میلان به شما پیشنهاد داد؟
در آن مورد پاسخ رد از سوی خانواده ام بود، مخصوصا مادرم. مادرم زنی سنتی، نگران و متعصب است. پدرم تا دیروقت کار می کرد و بدین ترتیب مادرم بود که همیشه از من حمایت کرد. او می خواست تمام تصمیمات مرا خودش بگیرد.
لگد به ماریو بالوتلی؟
آن صحنه سال ها مورد بحث بود. او به من و هواداران رم توهین کرد. چند بار این کار را انجام داد و بعد ناگهان من منفجر شدم. خطای وحشتناکی بود و قصدم فقط آسیب رساندن به او بود اما بعد خیلی عجیب بود که بازیکنان اینتر به من اعتراضی نکردند. وقتی زمین را ترک می کردم، حتی مایکون با من دست داد. احساسم این بود که بالوتلی حتی با هم تیمی هایش هم مشکل داشت.
شایعه شده بود که شما دوست ندارید هیچ بازیکن بزرگی به جز شما در رم بازی کند:
مزخرف است. اگر هیچ ستاره ای به رم نیامد به خاطر کمبود بودجه بود، نه من. من همیشه دوست داشتم پیروز شویم.
همچنین در پیروزی 3-0 شما مقابل بارسلونا در فصل گذشته، چهره شما در هم بود و خیلی ها می گویند ناراحتی شما به این دلیل بوده که در زمین بازی نبوده اید:
همیشه انتقادات وجود دارد و ربطی به رفتار شما ندارد. می دانم احساسم چه بود و چیزی برای ثابت کردن ندارم. درست است که من روی گل اول شادی نکردم اما دلیلش این بود که ما هنوز صعود نکرده بودیم. روی گل دوم و سوم از جایم بلند شدم. پسرم کریستین را در آغوش گرفتم. آنهایی که انتقاد می کنند، مرا ندیده اند.
کاپلو؟
وقتی با فابیو کاپلو صحبت می کنید، همیشه اشتباه می کنید. او چیزهای زیادی می داند اما حرف آخر را همیشه خودش می زند. اگر یک کبوتر رد شود و او بگوید که مرغ دریایی بوده است، به شما نشان می دهد که مرغ دریایی بوده است. کاپلو بداخلاق، کمال گرا و گاهی دیوانه است.
توتی در مورد بازنشستگی و کار جدید به عنوان مدیر رم گفت:
برایم خسته کننده نیست. این روزها تقریبا مثل زمانی است که فوتبالیست بودم. بیدار می شوم، بچه ها را به مدرسه می برم و بعد به تریگوریا می روم. با مربی و تیم هستم. تمام جلسات تمرینی را دنبال می کنم. بعد از ناهار، بر می گردم و در دسترس بچه ها هستم.
برخی می گویند شما رابط بین بازیکنان و باشگاه هستید؟
بازیکنان مثل هیولا هستند اما به من احترام می گذارند. من هم مثل آنها بودم و آنها را خوب می شناسم. می دانم چطور به زبان رمز و راز صحبت می کنند که شامل کلمات و نگاه ها می شود. تلاش می کنم ثمربخش باشم. در رختکن ما تقریبا همه انگلیسی صحبت می کنیم. اگر انگلیسی بلد نباشید تقریبا هیچ چیزی نمی فهمید. این روزها بازیکنان کمتر مانند یک گروه و تیم هستند. در پیش فصل و تمرینات هر کس در اتاق خودش با گوشی اش مشغول است. از اینترنت استفاده می کند و به بقیه پیام می دهد.
چرا دوران بازی ام را در آسیا یا امریکا ادامه ندادم؟ چون 25 سال دوران بازی ام را خراب می کردم. همیشه گفته ام من تنها یک پیراهن می پوشم. من سر قولم هستم. اسپالتی؟ او کسی بود که برای بازنشستگی ام بیشترین فشار را آورد.
