ندود در شهر اسکالنا درووگتلند بوهمیا بزرگ شد. در پنج سالگی فوتبال را در باشگه تاتران آنجا آغاز کرد. در همان سال‌ها با انجام تمرینات زیاد و قابل توجه، حس جاه طلبی زیادی از خود نشان می‌داد. در سال 1985، وقتی هنوز پانزده سال داشت، تیم جوانان چب او را جذب کرد، اما نتوانست مدت زیادی وی را نگه دارد. تنها بعد از گذشت یک سال به اسکودا پیلسن پیوست.
وی در فصل 92/1991 خدمت سربازی‌اش را در باشگاه دوکلا پراگ انجام داده و در این تیم در لیگ دسته اول چکسلواکی بازی کرد. در آن فصل سه گل در نوزده بازی به ثمر رساند. در آن زمان، مورد توجه تیم اول چکسلواکی، اسپارتا پراگ قرار گرفت و برای فصل 93/1992 به استخدام این تیم درآمد.
در آنجا از همان ابتدا در ترکیب اصلی قرار نگرفت. این هافبک در آنجا 18 بازی انجام داد، 13 بار به عنوان یار ذخیره وارد زمین شد و هیچ گلی هم نزد. تازه در فصل 94/1993 بود که به ترکیب اصلی راه یافت و سه گل نیز در 23 بازی فصل زد.
در فصل 95/1994 یکی از بازیکنان مهم و اصلی تیم اسپارتا بود که با این تیم به سومین قهرمانی پیاپی لیگ هم دست یافت. ندود 27 بازی کرد و شش گل هم وارد دروازه حریفان کرد. فصل 96/1995 بهترین فصل بازی او تا آن زمان بود. او تبدیل به ستاره تیم شده بود و با زدن 14 گل در 27 بازی توجه باشگاه‌های خارجی را هم به سوی خود جلب کرد. پیش از همه آیندهوون هلند به جذب او علاقه نشان داد و قراردای یک ساله با وی به امضاء رسانید.
با نمایش موفقی که به همراه تیم ملی جمهوری چک در جام ملت‌های 1996 انگلیس داشت، مورد توجه باشگاه لاتزیورم ایتالیا قرار گرفت که تحت رهبری مربی چک-ایتالیایی، زدنیک زمان بود. آیندهوون او را بازخرید کرد. انتنقال وی اما از اسپارتا پراگ به لاتزیو خیلی عجیب بود.
او با مبلغ 5/1 میلیون کرون چک به تیم کوچیس اسلواکی رفت و از آنجا به ازای 5/7 میلیون مارک به لاتزیورم منتقل شد. اسپارتا هم مانند کوچیس تحت مالکیت رزس اسلواک قرار داشت.
در لاتزیو با هدایت زمان کم کم با مشکلات اولیه کنار آمد و در ترکیب اولیه تیم قرار گرفت. در سال‌های بعد در لاتزیو به یکی از بهترین هافبک‌های هجومی اروپا تبدیل شد. او با این باشگاه در مجموع هفت عنوان کسب کرد که قهرمانی در جام در جام اروپا در سال 1999، و قهرمانی باشگاه‌های ایتالیا در سال 2000، پس از سال 1974 بود.
در تابستان سال 2001 یوونتوس تورین به ازای مبلغ 2/41 میلیون یورو وی را به جای زین‌الدین زیدان فرانسوی که به رئال مادرید پیوسته بود، به خدمت گرفت. در اولین فصل حضورش در تیمی که رکورددار قهرمانی باشگاه‌های ایتالیا بود، گرچه بازیکن ثابت نبود، اما باهدایت مارچلو لیپی به دومین اسکودتو (قهرمانی ایتالیا) دست یافت.
فصل 03/2002 بهتر از فصل قبلی و در عین حال کمی ناراحت کننده پیش رفت. یک کارت زرد در بازی نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا برابر رئال مادرید، با محرومیت از حضور در دیدار فینال برای ندود همراه بود. دیداری که در آن یوونتوس در ضربات پنالتی مغلوب آ.ث. میلان شد. اما در سری A وی تبدیل به همه‌کاره تیم یوونتوس و محبوب هواداران شد. او با یووه در آن فصل سومین قهرمانی باشگاه‌های ایتالیا را تجربه کرد.
در پایان سال 2003 به عنوان دومین فوتبالیست کشور چک، پس از جوزف ماسوپوست، از سوی مجله معتبر ورزشی فرانس فوتبال به عنوان مرد سال فوتبال اروپا برگزیده شد. در ارس 2004 نیز از سوی پله در فهرست 125 فوتبالیست برتر و در قید حیات دنیا قرار گرفت.
در سال‌های 2005 و 2006برای ندود با هدایت فابیو کاپلو، دو قهرمانی دیگر با یوونتوس به دست آمد. البته هردوی این عنوان‌ها پس از ماجرای رسوایی در فوتبال ایتالیا در فصل 2006/2005 از این تیم پس گرفته شد. به علاوه یووه مجبور شد در پایان آن فصل به سری B (لیگ دسته دوم) برود. با وجود این که در آن زمان باشگاه‌های بزرگ اروپا حتی در 34 سالگی با آغوش باز خواهان او بودند، اما ندود تصمیم گرفت در یووه مانده و با این تیم در سری B بازی کند. از آنجایی که قرارداد او تنها تا ماه ژولای سال 2007 اعتبار داشت، مدت زیادی مصمم بود تا در پایان فصل به فوتبالش پایان دهد. او تحت رهبری دیده دوشان دوباره فصلی برجسته را پشت سر گذاشت، گل‌های سرنوشت‌ساز زیادی زد و با وجود کسر نه امتیاز، با تیم یووه به طور مستقیم به سری A صعود کرد. با پایان فصل 09/2008 و به اتمام رسیدن قراردادش با تورینی‌ها، به فعالیت خود پایان بخشید.
فعالیت ملی
فعالیت ندود به عنوان بازیکن تیم ملی جمهوری چک در 5 ژوئن سال 1994 آغاز شد. در یک بازی دوستانه مقابل ایرلند در دوبلین در دقیقه 84 به جای یری نمچ وارد زمین شد.
در جام ملت‌های 1996 اروپا در انگلیس رهبر بی‌چون و چرای خط میانی چک بود. او در پنج بازی از شش بازی تیمش حضور داشت و در دومین بازی گروهی که به پیروزی 2 بر 1 مقابل ایتالیا انجامید، گل اول چک را زد. جمهوری چک حتی به دیدار فینال نیز رسید، اما با گل طلایی اولیور بیرهوف در دقایق اضافه و پیروزی 2 بر 1 آلمان، دستش از جام کوتاه مانده و نایب قهرمان این رقابت‌ها شد.
در جام ملت‌های 2004 اروپا در پرتغال، ندود به عنوان کاپیتان، تیم چک را به مرحله نیمه نهایی رساند، اما درنیمه اول بازی مقابل یونان در محوطه جریمه حریف دچار مصدومیت از ناحیه زانو شد. تیم جمهوری چک بدون او با یک گل نقره‌ای از دور رقابت‌ها خارج شد.
وی به میل خود در چند ماه پس از آن در تیم ملی حضور نیافت تا روند بهبودی‌اش با فشار مسابقات متوقف نشود. تا این که کارل بروکنر، سرمربی تیم ملی برای دیدار انتخابی جام جهانی 2006 برابرنروژ که به صعود چک به جام جهانی انجامید، از وی برای حضور در تیم ملی دعوت کرد.
ندود در 15 آگوست سال 2006 اعلام کرد که به بازی در تیم ملی پایان می‌دهد. در یک بازی دوستانه برابر صربستان در 16 آگوست سال 2006 برای آخرین بار با پیراهن تیم ملی کشورش به میدان رفت. پس از 44 دقیقه نیز تعویض شد و در میان تشویق فراوان تماشاگران از تیم ملی خداحافظی کرد. وی در مجموع 91 بازی ملی انجام داد و 18 گل به ثمر رساند.
زندگی شخصی
پاول ندود به همراه همسرش ایوانا دو فرزند پسر و دختر به اسامی پاول و ایوانا دارد.
وی در المپیک زمستانی سال 2006 در تورین ایتالیا به عنوان مفسر بازی‌های تیم ملی اسکی روی یخ جمهوری چک با تلویزیون ایتالیا همکاری می‌کرد.
موفقیت‌ها
قهرمان جام در جام اروپا: 99/1998
قهرمان سوپرجام اروپا: 1999
قهرمان باشگاه‌های چکسلواکی: 93/1992
قهرمان باشگاه‌های جمهوری چک: 94/1993، 95/1994
قهرمان جام حذفی جمهوری چک: 1996
قهرمان باشگاه‌های ایتالیا: 2000/1999، 02/2001، 03/2002، 05/2004، 06/2005
قهرمان لیگ دسته دوم ایتالیا: 07/2006
قهرمان جام حذفی ایتالیا: 98/1997، 2000/1999
قهرمان سوپرجام ایتالیا: 1998، 2000، 2002، 2003
نایب قهرمان اروپا با تیم ملی چک: 1996
عناوین شخصی
مرد سال فوتبال جمهوری چک: 1998، 2000، 2003، 2004
مرد سال فوتبال ایتالیا: 2003
مرد سال فوتبال اروپا: 2003
جایزه باشگاه فوتبال یوفا به عنوان هافبک سال: 2003
