چمدان هایت را که بستی ، فکر نمی کردی که دلمان برایت تنگ می شود؟
فکر نمی کردی وقتی به تورین برسی ، قلب های ما را پشت در های استادیوم یوونتوس جا می گذاری ؟
ماریانو خیلی خوب است ولی .......
شماره هفت افسانه ای ما ، تو هستی و بس .
دیدن لبخندت با پیراهن رئال ، شادی گل خاصت ، جام و پیروزی ....... یادگاری هایت را فراموش نمی کنیم .
حالا تو نیستی که ساق پایت ، در نیوکمپ غوغا به پا کند . حالا تو نیستی که خنده هایت ، دریبل هایت ، شوت هایت و گل هایت دیوار های نیوکمپ را بلرزاند ....
ما بدون تو ادامه می دهیم اما فراموشت نمی کنیم کریستیانو . میراث تو برای ما ، پاک نشدنی خواهد بود .
پرچم های سپیدمان را بر میداریم و به سمت کریس کمپ حرکت می کنیم ، تا سنگفرش های بارسلون را به لرزه در آوریم و تو ، افتخار کنی به مادریدی که آن را ترک کردی .
ال کلاسیکو ، بدون کریس ، برای کریس ❤
