طرفداری- در پی درگذشت ویچای سریواداناپرابها بابت سقوط هلیکوپتر مالک لسترسیتی، کاسپر اشمایکل نامهای احساسی برای این مرد تایلندی نوشت.
به گزارش FFT، اشمایکل اندکی پس از روی کار آمدن سریواداناپرابها در لستر، به این تیم پیوست و در سال ۲۰۱۶ همراه با روباهها فاتح لیگ برتر انگلستان شد. روز گذشته تایید شد که مالک لسترسیتی پس از سقوط هلیکوپتر خود، در محوطه بیرونی ورزشگاه کینگ پاور جان خود را از دست داده است. در پی این حادثه، دروازهبان دانمارکی لسترسیتی نامهای احساسی برای مالک سابق باشگاه نوشت:
نمیتوانم این اتفاقات را باور کنم. کاملا دل شکسته و در هم ریخته هستم. نمیتوانم چیزی که شب گذشته دیدم را باور کنم؛ این ماجرا حقیقی به نظر نمیرسد! بیان این که چه قدر برای این باشگاه فوتبال و شهر لستر ارزش داشتی، در قالب واژگان میسر نیست. همه ما از سرمایهای که خود و خانوادهات در این راه گذاشتید، مطلع هستیم. اما مسئله خیلی فراتر از اینها است. تو نه تنها برای باشگاه، بلکه کل مجموعه ارزش قائل بودی.
مشارکت بی وقفه تو در بیمارستانها و مراکز خیریه لستر هرگز فراموش نخواهند شد. از هر جنبهای بالاتر و فراتر رفتی. هرگز با مردی همچون تو برخورد نکردهام. بسیار سختکوش، متعهد، متعصب، مهربان و سخاوتمند در بالاترین حد. برای همه وقت گذاشتی. همه را لمس کردی. برایت مهم نبود فرد مقابل کیست و همیشه برای همه وقت گذاشتی. همیشه تو را به عنوان یک رهبر، یک پدر و یک مرد تحسین میکنم.
تو فوتبال را برای همیشه دگرگون کردی! این امید را به همه دادی که غیر ممکن، ممکن است و این را فقط نه به طرفداران ما، بلکه به تمامی طرفداران هر ورزشی در دنیا بخشیدی! افراد زیادی نیستند که چنین کاری کرده باشند. زمانی که در سال ۲۰۱۱ مرا به خدمت گرفتی، گفتی که ظرف شش سال در لیگ قهرمانان خواهیم بود و دست به کارهای بزرگی خواهیم زد. الهام بخش من بودی و تو را باور داشتم. کاری کردی تا حس کنم هیچ چیز غیر ممکن نیست. بدون تو و خانوادهات، همه این چیزها، هر کاری که با هم کردیم، به هر چیزی که دست یافتیم، هرگز محقق نمیشد. تجاربی را برایم رقم زدی که تنها در خیالات دست یافتنی هستند. به معنای واقع رویاهایم را محقق کردی.
اما چیزی که بیش از همه به آن افتخار میکنم، این است که بخشی از افق دیدت بودم؛ آن محیطی که بنا کردی. این باشگاه و این شهر یک خانواده است و همه اینها تنها به خاطر تو است. تا ابد بابت این مسئله قدردان هستم. قدردان این هستم که تو را شناختم، کنار تو و خانواده شگفت انگیزت رشد کردم و البته بابت تمامی لحظات خصوصی که در سطح روابط شخصی با تو داشتم.
وقتی میبینم دیگر هرگز زمانی که میخواهم برای گرم کردن راهی زمین شوم تو را در رختکن نخواهم دید و گفتگویی با تو نخواهم داشت، دل شکسته میشوم. این که دیگر خنده و شوخی تو را با بچهها نخواهم دید و خنده مسری و اشتیاقی که هر کس بعد از برخورد با تو، دچار آن میشد. حالا به عنوان یک باشگاه، بازیکنان و طرفداران مسئولیت این را داریم تا تو را گرامی بداریم. ما این کار را به واسطه همان خانوادهای که بنا کردی انجام میدهیم. با دست به دست هم دادن و حمایت از نزدیکانت در این دوران اندوه بار.
افقی برای باشگاه متصور بودی و بهترینها را برای ما میخواستی. اصلا کاری نبود که نتوانی برای ما انجام ندهی. خیلی متعصب بودی. باید با عملکرد خود در زمین بازی به میراثت احترام بگذاریم، درست همان طور که میخواستی. باید خانواده نزدیکی که ساختی را حفظ کنیم. هرگز نخواهی دانست چه ارزشی برای من و خانوادهام داشتی. به واقع مفتخرم که بخش کوچکی از زندگی تو بودم.