پرچم های زرد بر فراز آسمان تاب می خورد و تاب، طرفداران ترسناک بودند و ترسناک، آن ها دورتموند بودند، تیمی رویا پرداز، آن ها دورتموند بودند تیم باشکوه ها، آن ها مقابل یک دیگر ایستاده بودند همان جدالی که کلاسیکر خواندیم، آن ها پیروز شدند، همان تیم قهرمانان؛ آن ها دورتموند بودند و یک عصر جدید با فاوره، آری آقای فاوره....
یادمان نرفته بود آن شکست شش گل در فصل پیش را که پیتر اشتوگر بر روی نیمکت آن ها نشسته بود، همان سال بحرانی، اما این فصل داستان دیگری در راه است، دورتموند تیم دیگری شده و بایرن همان بایرن سابق نیست، هست..؟هونیگستاین؛ اولی هوینس را دپارتمان حمله خوانده بود، هوینسی که قبل از دیدار می دانست که طعم پیروزی را نخواهند چشید. او گفته بود." ما شانس اول برای پیروزی در این بازی نخواهیم بود. ولی اگر امسال، بعد از شش قهرمانی پیاپی، فاتح بوندسلیگا نشویم جهان به پایان نمیرسد»."با این وصف که خوب می دانستیم بایرن پُر ستاره، اگر روزگاری پایین تر از دورتموند جای بگیرد دنیا برای طرفدارانشان به آخر رسیده، آن ها پایین تر از هر تیمی باشند، جز دورتموند. فقط و فقط دورتموند پایین تر از آن ها باشد...
واتسکه مدیرعامل باشگاه مارکو را اینگونه تعریف کرده؛ بهترین رویسی که تا به حال شاهدش بوده ایم...
بن فیشر می گوید؛ رویس نه تنها کاپیتان دورتموند، بلکه رهبر این تیم است. او را از کودکی هوادار دورتموند دانسته. کودکی که از آکادمی باشگاه رشد کرده، آهسته و پیوسته بزرگ و بزرگ تر شده، قهرمان تر، او را ستایش کرده و با فاوره زوجی برای تیمی رویایی گِره زده، همان عشق بی پایان، می دانیم که رویس و فاوره روزگاری در گلادباخ بودند. فاوره مربی بوده و رویس بازیکن، اما حال اینجا. دورتموند را به اوج ها رساندند...
نمایش رویس در دیدار کلاسیکر قابل ستایش بود، او بود که دو گل را به ثمر رساند. اوست که این کشتی را از دِل اقیانوس و شلاق موج ها به جزیره آرامش می رساند.
مارکو بود که در دیدار قبلی در لیگ در دقیقه بیست وهفت دروازه وولفسبورگ را گشود و فاصله با مونیخ را به چهار رساند و با درخشش در بازی شب گذشته فاصله را به هفت افزایش داد..
همانی که تیتر روزنامه ها را به خود اختصاص داد، قلم نوازش برایش از زیبایی ها نوشت.. ( بوروسیا دورتموند ) او و تیمش را با یک دیگر منگنه عشق زد....
فاوره قبل از دیدار کلاسیکر در مصاحبه اش گفته بود..( احساس می کنم اتفاق ویژه در حال رخ دادن است و نشانه هایش را می بینیم..)
بن فیشر بهای فاوره به جوانان را تحسین کرده و عملکرد آن بازیکنان را فوق العاده ارزیابی کرده است، جیدون سانچو ۱۸ ساله ) لارسن ۲۰ ساله ) پولیسیچ ۲۰ ساله ) سانچو همانی است که در لیست سیاهه بزرگان گوآردیولا جایی نداشت و به صورت قرضی راهی وستفالن شد. او که جان کَنده و رویس را الگوی بزرگ خطاب کرده است...
استوک های رویس، آن کفش آهنین که برای هر نبردی اماده است، در پشت آن عبارتی چون هاکونا ماتاتا با الهام از کارتون شیرشاه حک شده، به این معناست،،( نگران هیچ چیز نباش...) هرگز و هرگز...
۱۱۹ مین درکلاسیکر با برتری شیرشاه و تیم بزرگش به پایان رسید آن ها برنده یکی جنگ بزرگ بودند و صدرنشینی را حفظ کردند....