این روزها اوضاع فوتبال ملی ما دچار آشفتگی و سردرگرمی نگران کننده ای شده که با ادامه این روند به نتیجه خوبی نخواهد رسید.از قانون کنار رفتن بازنشسته ها از مشاغل مورد تصدی که رئیس فدراسیون فوتبال را هم شامل می شود گرفته تا تهدید فیفا به عدم دخالت دولت در استقلال فدراسیون ها و از عکس العمل های نمک نشناسانه و هتاکانه دستیاران کیروش گرفته تا عدم حضور خود وی در کنفرانس های خبری و مانع شدن از مصاحبه بازیکنان با اصحاب رسانه.
مربی دروازبانان تیم ملی از شوق قهرمانی تیم ژاپنی در بازی فینال باشگاههای آسیا،در جایگاه ویژه مشتهایش را بالا می برد و ادعا می کند برای هموطنش زیکو خوشحالی کرده که اصلاَ در نزدیکی او نبوده است و چند روز بعد همان مشتها را اوسیانو کروز دیگر دستیار کیروش بعد بازی تیم ملی به سمت خبرنگاران فرود می آورد و نفس کش میطلبد.اینها نان ایران را می خورند و بعد ...
کادر فنی و بازیکنان به شدت بابت عدم حمایت کافی از تیم ملی معترض هستند و این اعتراضات را با بستن صفحات اجتماعی و تحریم مصاحبه نشان می دهند.ممکن است خواسته هایشان به حق باشد اما سرمربی مدعی است که این کارها خودجوش است!چه کسی است که نداند در تیم ملی بدون اجازه کیروش کسی حتی یک لیوان آب هم جرات ندارد بنوشد وای به حال انجام کارهای خودجوش.
سامان قدوس برای بازی دوستانه مقابل ترینیداد و توباگودر تهران حاضر نشد. در خبرها داشتیم که فدراسیون از ترس ممنوع الخروج شدن قدوس، از آمدن وی به ایران جلوگیری کرده بود.این درحالیست که علی رغم تاکید ستاد کل نیروهای مسلح مبنی بر معافیت بازیکنان تیم های ملی تا 30 سالگی، اما بازهم فدراسیون اعتماد نکرده و قدوس را به تهران نیاورده است.
مهدی تاج بهمراه هیات رئیسه فدراسیون، ده عضوی هستند که از میان آنها هشت نفر مشمول قانون بازنشسته ها می شوند و باید قدرت را ترک کنند.البته با اعلام صالحی امیری، مهدی تاج با اتکا به ماده ۶۰ قانون مدیریت کشور میتواند به کار خود در فدراسیون فوتبال ادامه دهد اما همه معاونین او از باید کار برکنار شوند.تاج هم فعلاَ از این قانون سر باز زده و به دنبال تصمیم جلسه هیات مدیره فدراسیون است.بماند که او علی رغم اعتراف به تبعیت از قانون، راههای زیادی را برای ماندن در مسند ریاست فدراسیون رفته که مهمترین آن همین حساس کردن فیفا به بحث دخالت دولت در ورزش است.حال باید دید در شرایطی که فیفا به دقت این اتفاقات را رصد می کند و سایه محرومیت بالای سر فوتبال ایران قرار دارد، در نهایت این دو راهی سخت بین مجلس برای اجرای قانون و فدراسیون به کجا ختم می شود.
باید اعتراف کرد که اوضاع زیاد خوب نیست.از سرمربی و دستایارنش گرفته تا بازیکنان و اعضاء فدراسیون هرکس ساز خودش را می زند.اکنون که چیزی در حدود 50 روز تا آغاز جام ملتهای آسیا مانده، اکثر رقیبان ما در تدارک بستری مناسب برای تیم های ملی خود هستند تا عنوان قهرمانی معتبرترین تورنمنت قاره کهن را بدست بیاورند اما در کشور ما طبق معمول همیشه عوامل بازدارنده داخلی بزرگترین مانع برای دستیابی به قهرمانی در این تورنمنت معتبرند که سالهاست در حسرت آن هستیم.
وحيدرضا باغجري