بالاخره بعد انتظار زیاد این آلبوم اومد... میخواستم زودتر از اینا نظرمو راجع به آلبوم صفر بگم... ولی با خودم گفتم بهتره که بیشتر از اینا بهش گوش بدم و نظرمو بگم...
خیلیا میگفتن این آلبوم مهراد خوب نیست...
راستش منم اوائل به اندازه ی آلبوم بزرگ جذب این آلبوم نشدم... ولی به مرور زمان هر چقدر بیشتر این آلبوم و گوش میدم بیشتر شیفته این آلبوم میشم...
مفاهیمی که تو متن آهنگ ها به کار رفته همون مفاهیم آلبوم بزرگه... فقط این بار به جای اینکه این مفاهیم به شکل رپ به گوشمون برسه،به شکل موسیقی راک به گوشمون میرسه...
و یک فرق دیگه هم با آلبوم بزرگ داره اینه که مفاهیم ترک ها پشت هم شبیه ی داستانه...
و مثل آلبوم بزرگ نیست که مثلا از ترک بیتاب که یه ترک انگیزشیه یهو وارد فضای یک ترکی مثل گل آقا بشه...
انگار مهراد خیلی سعی کرد تا مفاهیم آلبوم ایزوله بمونه و چیزی تمرکز شنونده رو نسبت به مفهوم از بین ببره... یک نمونه از اینو هم میدونیم که ترکی که با پیشرو ضبط کرد و قرار بود تو آلبوم باشه ولی چون به فضا و تم آلبوم نمیخورد تو لحظه های پایانی از آلبوم حذف شد...
احساس میکنم مهراد سعی کرد تو این آلبوم بیشتر هنر موسیقی سازی و صداشو به رخ بکشه تا به قافیه و اینا فکر کنه... واسه همین شاید یه سری از جاها ضعف هایی تو قافیه بندی ها حس بشه... ولی صدای مهراد انقدر خوب هست که باعث میشه این ضعف های کوچیک به چشم نیاد...
در کل من هر چقدر بیشتر این آلبوم و گوش میدم، بیشتر از این آلبوم خوشم میاد... و به نظرم گل سر سبد ترکای آلبوم هم همین ترک ناآشناست...
این صرفا نظر شخصی من بود...و نظر شما ممکنه با نظر من فرق داشته باشه...
ممنون از اینکه وقت گذاشتین و متنو خوندین...
