جدایی مورینیو از مادرید: سیلی محکم مافیا مادرید به صورت آقای خاص

محمّد فیروزی 05/21/2013 - 08:03 مشاهده پروفایل

2,578 مشاهده / 11 دیدگاه

اختصاصی طرفداری -

دیروز ساعت ٨ شب به وقت محلی مادرید فلورنتینو پرس روبرو خبرنگاران قرار گرفت و آنچه از او می خواستند را به آنها داد. اخراج خوزه مورینیو از باشگاه رئال مادرید. می توان با چند کلمه سیاسی مانند" توافق دو طرفه" قضیه را ماست مالی کرد اما واضح بود که نه مورینیو توان ادامه جنگش با مطبوعات مادریدی را دارد و نه پرس می تواند زیر بار فشار ها سر راست کند، پس هر دو طرف چاره ای جز اخراج پیش رو نداشتند.

فارغ از عملکرد مورینیو در این سه سال باید دانست که جنس مورینیو با رئال مادرید جور نبود. فشار های بیرونی نیز آنچنان ربطی به کاسیاس و یا راموس نداشت. مورینیو اگر در ضربات پنالتی در برابر بایرن مونیخ پیروز شده بود حتی اگر کاسیاس، راموس و رونالدو را با هم نیمکت نشین می کرد نیز اعتراضی از جانب رسانه ها متوجه او نمی شد زیرا بدنه سانتیاگو برنابئو با پیروزی ساخته شده است. البته کلمه" پیروزی" کمی با آنچه در اطراف لندن، منچستر، میلان و مونیخ می شنویم، متفاوت است. تاریخ رئال مادرید سرمربیانی به خود دیده که پس از قهرمانی اروپا و لالیگا نیز اخراج شده اند و این زیاده خواهی بی دلیلی است که رسانه ها به هواداران مادریدی تلقین کرده اند. در اینکه مورینیو پس از یک دهه رئال را به جایگاهی که لایق اش بود رساند شکی نیست و کارنامه مربیان پیش از او مشخص است. حال چه شده که پس از سه دوره حضور متوالی در نیمه نهایی چمپیونزلیگ سرمربی اخراج می شود باز می گردد به همان افراط و تفریط های هواداران.

البته نباید یک طرفه به این قضیه نگاه کرد و تمام انتقادات را متوجه رسانه های حامی باشگاه کرد زیرا مورینیو نیز کمی فلسفه باشگاه را اشتباه گرفته بود. اگر نگاهی بیندازیم به باشگاه های قبلی آقای خاص می بینیم که در دوران حضور مورینیو بر روی نیمکت آنها، همواره مورینیو وزنه اصلی بوده است نه خود باشگاه. رسانه ها بیش از آنچه به افتخارات چلسی و اینتر بپردازند به این فکر بودند که آیا مورینیو توان تکرار قهرمانی اروپا را همراه با آنها خواهد داشت یا خیر. این به معنی این است که مورینیو تا به حال در باشگاهی حضور نداشته که فلسفه باشگاه مهمتر از کسب عنوان قهرمانی مجدد مورینیو در اروپا باشد. آقای خاص همواره در کنفرانس مطبوعاتی خود از سومین قهرمانی خود( فرد گرایی) به جای دهمین قهرمانی رئال مادرید( جمع گرایی) سخن به میان آورده است. او تقریبا در دو جبهه می جنگید. جبهه اول بارسلونا که در فصل آخر خود حداقل در بازی های روبرو از پس آنها بر آمد و جبهه دوم ساختار باشگاه که توانست در دو سال اول با تغییرات( بخوانید اصلاحات) کمی ان را باب میل خود کند اما در سال آخر دیگر نای جنگیدن با فشار ها را نداشت. قبل از خداحافظی از رئال مادرید او در کنفرانس مطبوعاتی به ادامه کار علاقه نشان داده بود اما شروطی را نیز تعیین کرده بود که مهم ترین ان نیمکت نشین کردن کاسیاس بود. اسطوره رئال مادرید که مورینیو، دیگو لوپز را به او ترجیح می دهد. پرس نیز می دید که با ادامه این مسیر یک فصل دشوار در پیش خواهد داشت که با هر شکست موجی از انتقادات به سمت او روانه می شود و به همین دلیل حتی با وجود علاقه شخصی اش به مورینیو حاضر به ادامه کار با وی نشد.

حضور سه ساله مورینیو درسی را به وی داد. اینکه رئال مادرید تنها باشگاهی است که تصمیمات در کادر مدیریتی صورت نمی گیرد. پرس برای او آبراموویچ و موراتی نبود زیرا حدود اختیارات پرس بسیار محدود تر از مالکین باشگاه های چلسی و اینتر میلان است. اینجا مارکا و AS تعیین می کنند که چه کسی بیایید و چه کسی برود. همانطور که الان هر دو این روزنامه ها به طور غیر مستقیم به باشگاه سیگنال می فرستند که گزینه ما کارلو آنچلوتی است و در غیر این صورت در طول فصل به مشکل خواهند خورد. آیا این چیزی غیر از مافیا است؟ بایرن مونیخ گواردیولا را بر خلاف انتظارات هواداران به روی نیمکت نشاند اما در مادرید خبری از این گونه تصمیمات نیست. همانطور که روزی این رسانه ها تعیین کردند که مورینیو باید بیاید، به همان شکل هم مهر سرمربیگری کارلتو را امضا می کنند. حال شاید بتوان حدس زد که چرا پس از دل بوسکه مادریدی کسی با انبوه ستاره ها قادر به قهرمانی اروپا نشده است. گروه های مطبوعاتی( بخوانید مافیای مطبوعاتی) مادریدی همانند خانواده کارلئونه در شاهکار "پدرخوانده" هستند و سرمربی را به چشم ابزاری برای بر طرف کردن نیاز های خود می بینند و اینجا این خانواده شاید لیاقت مورینیو را نداشته اند!

داغ‌ترین‌ها 👇🏻👇🏻👇🏻

دسته‌بندی:

ستون نويسندگان

دیدگاه‌ها (11 دیدگاه)

مشاهده 0 دیدگاه جدید

Mourinho’s appr...

dooste nevisande,azat mamnoonam ke ta hodudi mosibate aslie Real Madrid o be oonaei ke nemidoonestan moarefi kardi.bale ,doroste,moshkele aslie ma Marca va AS
az samime qalb omidvaram in do roozname ,va tamame afradesh harche zoodtar nabood shan,intori bakhshe ziadi az mozale Real hal mishe.

zende baad AQAYE KHASSSSSS

OneGlory_OneBarca

یادش بخیر وقتی ال کلاسیکوها هم پر از احترام و دوستی بود

امیدوارم با رفتنش بازم احترام و دوستی به ال کلاسیکوها برگرده.

پرنده کوچک

مورینیو برو بذار مادرید بدبخت بشه..

سامان رونالدو

سلام به همه دوستان
با تشکر از نویسنده مطلب
باید بگم اصلا بلد نیستی مقاله بنویسی!درحدی نیستی که میگی مورینیو اخراج شده!حرفای خودتو همدیگرو نقض میکنن وقتی میگی نه مورینیو توان مقاومت داشت نه پرس توان مقاومت داشت دیگ چرا حرف از اخراج میزنی؟!!!!!
توافق دوطرفه بوده!تو نمیخواد بهترین مربی دنیارو نقد کنی

ARSALAN

مورينيو به باشگاه اصلى خودت ،به جايى كه همه دوستت دارن و احترام ميذارن به يكى پر افتخارترين تيم هاى اروپا و آلبته پاك ترين و بى ريا ترين تيم جهان يعنى اينترناسيونال ميلان بازگرد ما همه منتظر تو هستيم.
قابل توجه كامنت اولى ارسنال تا حالا رنگ قهرمانيه ليگ قهرمانان رو هم به خودش نديده پس از افتخار حرف نزن كه خيلى راه داريد تا به ما برسيد.

soheil

رفتن مورینیو به چلسی=فکر کردن تیم های مدعی مثل منچستر به رتبه دوم لیگ انگلیس!

فو اد

جالبه ديگه اينم از روشهاي مورينيو كه اخاجش رو ربط بده به مافيا و نه عملكرد خودش يه مشت دنباله رو هم نويسنده اين مطلب داره

هومان حیدری

خاک بر سر مادرید واقعا باشگاه بی شخصیت یعنی=مادرید
از رفتن مورینیو خوشحالم چون مربی خوبیه و سرتر از مادرید
دوس داشتم چانشین فرگوسن شه که نشد
دوس دارم در انگلیس نیاد که به چلسی میره
بازم از اینکه مادرید نموند خوشحالم چون مادرید نابود میشه
زنده باد منچستر یونایتد

جواد

خوزه جان بیا چلسی که رئالیها به قران از رفتنت پشیمانمیشن

حاج علی بیانکونری

فصل بعد نه بعدیش یووه شاید اگه بتونه برسه فینال احتمال داره قهرمان بشه !
D:

Arsenaliii atbaei

مورینیو تو تیم های پر افتخار و خیلی متوقع مثل رئال دووم نمی یاره و خیلی فشار روش می یاد و طرفدارا با یه نتیجه بد تیمو به فنا می دن
توی چلسی و اینتر انتظار هوادارا کم بود و فشاری رو مورینیو نبود تونست کارش رو انجام بده