خشایار ایرانیجوابتون به صورت خلاصه:
۱_ بیشتر شاعرهای ما علاوه بر ادبیات در علوم دیگر مثل ریاضی و نجوم هم مطالعه داشتن که کمتر به اون اشاره میشه. مثل خیام و خاقانی
۲_ متاسفانه پادشاهان ایران تمایل بسیار به مدح خودشون داشتن و کمتر به دانشمندان توجه میکردن. تا جایی که در دربار محمود غزنوی سه شاعر به صورت همزمان وجود داشت. عنصری، فرخی و رودکی
۳_ دلیل شهرت افلاطون و دیگر فلاسفه یونان هم به خاطر نوشته های اونها هست ، در صورتی که در ایران باستان اعتقاد بر این بود که با آوردن علم روی کاغذ از ارزش اون کاسته میشه. و در پایان همون اندک نوشته های اونها در جنگ های مختلف مثل یونانیان،اعراب و مغول ها به آتش کشیده میشد.
