این قسمت اول حرفامه قسمت دومش رو هم بعدن میذارم
خودم یکی دوبار تو این سایت بچه های کنکوری رو نصیحت کردم که بشینن درسشونو بخونن و ... الآن هم امیدوارم این پست رو نبینن
ولی سوالی برام پیش اومده که آیا واقعن پزشکی درآینده همون جوریه که دارن روش مانور میدن؟
یه تصور فانتزی و جذاب که قراره بشینی تو مطب و شبی 5 6 میل فقط پول ویزیت بگیری و با پرستارا و منشیت لاس بزنی (دیدم که برا ترغیب بچه ها به قبولی میگن :))
ولی به نظرمن این تصورات اوهامی بیش نیستن حداقل تو این دوره و برا نسلی که الآن میخواد وارد دانشگاه شه
99 درصد جو فعلی رورشته تجربی کار مشاورا و امثال قلم چی و گاجه که میخوان با این رویا پردازیها پولی به جیب بزنن
طبق چیزی که خوندم سالیانه چیزی حدود 5000 نفر تو رشته های دندون و پزشکی وارد دانشگاههای ملی(حتی پردیس رو هم حساب نکنیم) میشن
اگه آمار بین الملل و آزاد و پردیس (و به زودی غیرانتفاعی)هارو بذاریم روش میره به مرز 10000 نفر و از اونطرف همین تعداد فارغ التحصیل میشن
مطمئنن یه کشور باید رشد جمعیتش بالا باشه که اینهمه دکتر بخواد ولی با این اوضاع اقتصادی رشد جمعیتمون تا چندسال دیگه منفی میشه
جدا از اون ایران هم به زودی مجبوره مث کشورای پیشرفته به پزشکاش یه حقوق مقطوع و محدود پرداخت کنه (کاری که قاضی زاده تا حدی انجام داد)
حالا سوال اینه واقعن قبولی تو این رشته ی پزشکی همون رویاییه که برای جوونای بدبخت درست کردن؟چیزی که من فک میکنم اینه که حداقل 90 درصدشون به چیزی که میخوان نمیرسن
