وقتی اسم جامعه میاد منظور همه ی افرادن ، نه فقط رپر ، نه فقط آهنگساز نه تهیه کننده ، همه ی اینا به علاوه ی من و تو هر کسی که به این رپ گوش میده ، از پنج ساله بگیر تا آخر
اینم بگم هنوز خط دومم ممکنه مطلبم طولانی شه معذرت میخوام ولی عشق رپ های واقعی ازین چیزا خسته نمیشن
اگه بخوام از یه جا شروع کنم ، باید بگم که توو سال های اخیر هیچ چیزی به اندازه ی موسیقی نتونسته ما ایرانی ها یا حتی میتونم ادعا کنم ما آدما رو تحت تاثیر قرار بده ، این مسئله از چند سال پیش توو ایران و جامعه ی ما قوت بیشتری گرفت ، اون هم با حضور پدیده ای به اسم رپ. به عنوان مثال وقتی یه روز کاری سخت داریم اخرشب بابعضی اهنگای بهراموهیچکس و.....میتونیم دردودل هامونو بشنویم.اون اوایل که رپ شروع شد مخاطب هاش اکثرا قشر تحصیل کرده و نخبه ی جامعه بود که دنبال حرف جدید میگشت ، ” به دنبال راهی برای بیان اعتراضش البته اگه سندی رورپرحساب کنیم بحث فرق میکنه:))))
رپ کن های خوبی داشتیم ، اعضای صامت و دیوار و زد بازی و … ، تا اینکه پایه ی اصلی رپ ایران از هم پاشید ، اینو که میگم خیلیا ممکنه ایراد بگیرن بهش ولی مطمئن باشید اگه صامت پابرجا بود رپ فارسی الآن اوضاعش خیلی بهتر بود ،
چند سال گذشت ، خفقان هایی بوجود اومد با دستگیری یه سری ، یه سری ها فراری شدن و …
گذشت و دوره ی بی ارزشی ها به جامعه ی رپ ایران حاکم شد ، دوره ی ساسی مانکن ها (که از ته دلم خوشحالم که رفت وپاپ خوند ازاول استعدادش توپاپ بود)و حسین مخته و … (البته یه سریاشون هنوز هم … ، آره)فاجعه ای که این وسط طی چن سال رخ داد این بود که سریال های پرمحتوای فارسی 1 و جم تی وی داشت خیلی راحت ریشه ی خانواده های ایرانی رو میخوشکوند و در نتیجه بی ارزشی هایی که توو این آهنگا بود تبدیل به ارزش شد واسه جامعه ای که زحمت فکر کردن به خودشون نمیدادن. که ببینن اقا قرارنیست همه چیمون مث اونور شه قرارنیس ازدواج سفید انجام بدیم قرارنیس بدون دوس داشتن کسی باهاش رل بزنیم و......چند سال از این ماجرا ها گذشت ، توو این مدت خوبایی مث بهرام و هیچکس و پیشرو … کماکان خوب بودن تا اینکه اون دوره ی طلایی خالطورهایی مث مخته ورضایا و...تمومیداما گِله ی من به خوباست ، خوبایی که تووی سبک خودشون خوب بودن ، خوب میخونن ، رو کاراشون کار میکنن ،قافیه بازیشون خوبه بیت خوبی میزنن ولی فرهنگ ترویج میدنفقط کافیه پربازدید ترین آهنگ سال 93 رو یه بار گوش کنید ، ببینید چیه محتوای این آهنگ ؟ ( آهنگ پلنگ پربازدیدترین آهنگ سال 93 )توو فرهنگ ما ایرانیا خانواده مقدس ترین نهاد و مادر به عنوان شالوده ی این خانوادست ، وقتی مادر خانواده هدف شد باید فاتحه ی اون جامعه خونده بشه یکی ازچیزایی که بابررسی کارای گروه جی لی سی(که من بش میگم گ.ی ل.زگیج)بهش میرسیم استفاده ابزاری ازدخترتوکاراشونه وکارای فاجعه باری مث لخت شدن جی جی تویکی ازویدیوموزیکاش(دقیقا اسمش یادم نیس)نتیجه ی کار شما اینه که دختر ایرانی خودشو یه ابزار میبینه واسه ارضای شهوت من و تو ، فرهنگ اینکه اون پسری که از همه پولدارتره همه کاری میتونه بکنه ، چون پول داره ، این فرهنگ رو همینا جا انداختنو یه انتقاد بزرگ میکنم به اپیکور ، گروهی که خیلی زود اومد بالا (کارشون هم خوبه خداییش) طرفدارای زیادی جذب کرد ، این طرفدارا که قشر کم سن و سال جامعه هستن ، اپیکور و امثال اپیکور الگوشون هستن ، نتیجه چیه؟گرایش نسل جدید به وید و...اسم زیاد میشه برد که از اسنیف کردن کوکائین و چت کردن به عنوان ارزش توو آهنگاشون یاد میکنن ، ولی چرا؟ چرا اینجوری شد؟همه میدونیم خواستگاهِ رپ و هیپ هاپ از آمریکاست ، همون تاثیری که رپ توو جامعه ی ایران داشت رو توو جامعه ی آمریکا یا حتی میتونم بگم توو کل دنیا داشت ، یه سری ابَر قدرت ها میترسیدن از آزادی و آزاد منشی انسان ، چون وقتی انسان آزاد بشه زیر سلطه نمیره ، چون وقتی انسان آزاد بشه اونا در بند میشن ، اونا قدرتشون رو از دست میدن منظورم ایلومیناتی هاس که توپاک باالبوم اخرش قهوه ایشون کرداین ها اومدن رپ رومنحرف کردن
وقتی آرتیست ما تقلید کورکورانه میکنه ، وقتی با توجه به شعر اونا شعر میگه وقتی الگوش اونه ، همون دیدگاه ها رو، همون بی ارزشی ها رو توو جامعه ی ما هم جا میندازه ، ولی با یه تفاوت
با این تفاوت که یکی مث جاستین سالانه میلیارد ها دلار میگیره که این هدف رو گسترش بده ، یکی میلیارد ها دلار میگیره که فحشا رو گسترش بده ، بعدش آرتیست ایرانی ما چون فقط یه مقلده میشه بیلبوردی واسه ی تبلیغات افکار اونا توو کشور خودمون میشهشاید به نوشتم نقد وارد کنید و بگید یه سری سبک ها باید توشون اسمی از مواد و سک* باشه ، ولی سوالم اینه ، این باید رو کی تعیین کرده؟ چرا ما باید مقلد باشیم؟ چرا باید از یه نفر صد در صد تقلید کنیم؟ ، اون آمریکایی هم یه آدمه ، خدا نیست ، چرا سبک خودمونو نداشته باشیم؟حرف من این نیست همه بشن بهرام ، همه سیاسی یا فلسفی بخونن ، نه ، هر کی هر سبکی داره ادامه بده ، اما چیزی بخونید که با فرهنگ و سلیقه ی ایرانی مناسبت داشته باشه نه فقط یه تقلید تمام عیار باشه از آرتیست خارجی اما من خودم به شخصه اگه آهنگی مفهومش خوب باشه حتی اگه ایراد فنی داشته باشه باز گوشش میکنم چون این هنر توو کشورمون حمایتی نمیشه و نباید توقع زیادی داشته باشم از این نظر.من نمیگم خیلی بارمه و فلانو اینا من خودم15سالمه دوسال هم بیشترنیس بارپ زندگی میکنم واین مقاله روکمی ازسایت ماس تکست الگوگرفتم وبقیش نوشته خودم بود وانتقاد بعدی خودم به شخصه به رسانه هایی مثل بیاتورپ و..هستش که بدون درنظر گرفتن محتوای کارها فقط پول میگیرنوکارهای هرچی خالطوره پخش میکنن ونقد اخرم به بهرام بزرگ وهیچکس بی نظیرهستش که نمیدنم چرا البومشون انقدردیر شدوهنوزم نیومده چرا اقای نورایی انقدر سکوت کردیداز کنار مسائل زندگیتون ساده نگذرید ، اجازه ندید چیزی بهتون خط فکری اشتباه بده ، موفق و پیروز باشید.ببخشید اگه طولانی بود اگه میشه شماهم تورسانه های ارتیست ها وجاهای مختلف همین حرف هابزنید ممنون
نویسنده:امیرعلی باالگوبرداری از مقاله بی نظیر امیرحسین عزیز نویسنده mustext
