در دیدار رفت مرحله یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا که دیشب در یوهان کرویف آرنای آمستردام بین آژاکس و رئال مادرید برگزار شد، آژاکس در بخش اعظم بازی حاکم میدان بود اما این رئال بود که در دقیقه 60 بعد از حرکت درخشان وینیسیوس، با گل کریم بنزما از حریف پیش افتاد و این گل خون تازه‌ای در رگهای رئال تزریق کرد.
حدود 15 دقیقه بعد حکیم زیاش، ستاره آژاکس در این بازی، کار را به تساوی کشاند ولی سه دقیقه مانده به پایان بازی مارکوس آسنسیوی تعویضی گل برتری را برای مادریدی‌ها به ثمر رساند. البته باید به این اشاره کرد که یک گل آژاکس توسط داور، بعد از بررسی ویدیویی مردود اعلام شد، تصمیمی که همچنان در حلقه‌های فوتبالی خبرساز است.
اما یکی از مهمترین عواملی که باعث شد رئال برای کسب این پیروزی کار بسیار سختی داشته باشد و در نهایت با چاشنی شانس و VAR به پیروزی برسد درخشش حکیم زیاش، ستاره مراکشی آژاکس بود.
آژاکس در بازی دیشب، به خصوص در نیمه اول، بازی بسیار روانی به نمایش گذاشت که با پاسهای متعدد و زیبا همراه بود. کلید اصلی بازی روان آژاکس اما حکیم زیاش بود که به خصوص زمانی که بازی در یک‌سوم نهایی در جریان بود به مرکز اصلی پاسهای بازیکنان آژاکس تبدیل می‌شد.
زیاش با اینکه به عنوان وینگر راست به زمین فرستاده شده بود، بارها و بارها به سمت مرکز میدان منحرف شد تا به عنوان بازی‌ساز نقش میدان‌دار را هم به عهده بگیرد. زیاش حتی چندین بار جای خود را با وینگر سمت چپ تیمش، دیوید نرس عوض کرد و از سمت چپ به سمت دروازه رئال هجوم آورد.
زیاش با دریبل‌های خطرناک و پاسهای دقیقش دیشب به واقع برای رئال مادرید به یک کابوس تبدیل شده بود. زیاش با حرکت هوشمندانه خود برای هم‌تیمی‌هایش فضاسازی می‌کرد و گاهی اوقات تصمیم می‌گرفت با تکنیک منحصربه‌فردش سر به سر بعضی از ستاره‌های رئال بگذارد.
پ ن :
آژآکس تن هاگ این آخرین مدل زنده از اجرای بازی شناور است بازی شناور به سبک هلند 74 که مبتنی بر تغییر پست دائمی و جنون آمیز بازیکن ها بودیم که تقریبا دیگر هیچ مربی ای حتی پپ هم جرات تکرار اش را نداشت و فقط در آژاکس 95 و بارسای دوره اول فن خال و بارسای دوره رایکارد و اژاکس فصل بوش شاهد بازگشت رگه هایی از این مدل از بازی شناور بودیم تا این که با تن هاگ آژاکس دوباره به این مدل بازگشته است و البته فعلا در حالت محدودی در حال آزمایش این سبک است در آینده در این باب بیشتر خواهم نوشت
