پلیاستیشن 1 برای بیشتر ماها در کنار یخمک، بستنی یخی و یا آن آلوچه‌های قرمز غیربهداشتی ولی خواستنی قرار می‌گیرد! اگر هرکدام از این موارد را به یک بچه امروزی نشان دهیم، بدون اینکه هیچ توجه‌ای بهشان بکند، گوشی موبایل خود را که ابعادش تنها اندازه یکی از سی‌دی‌های پلیاستیشن 1 است، از جیب درمی‌آورد و همزمان که نوتلا می‌خورد، یک بازی با گرافیکی به مراتب بیشتر از چیزی که ما روی پلیاستیشن 1 تجربه کرده بودیم را اجرا می‌کند. شاید اگر کسی از بیرون نگاه کند، احساس کند که ما نسل سوخته هستیم و از خیلی جهات هم آن فرد درست فکر می‌کند، ولی در این مورد به خصوص، آن فرد سخت در اشتباه است! چون ما نسلی هستیم که پپسی‌من بازی کردیم و شاید همین کافی باشد برای اینکه حداقل در زمینه بازی‌های ویدئویی، خودمان را به هیچ عنوان نسل سوخته ندانیم!
اما با یک مقدمه و توضیحات کوتاه، برویم سراغ لیست؛ اولین موضوع که شاید مهمترین موضوع هم باشد، این است که در این لیست بیش از یک عنوان از یک سری بازی قرار داده نشده، یعنی مثلا از سری Resident Evil تنها یک شماره در این لیست قرار گرفته است. فارغ از اینکه شماره‌های دیگر این سری یا دیگر سری‌هایی که در این لیست حضور دارند، لایق قرار گرفتن در لیست بهترین بازی‌های پلیاستیشن 1 بودند یا خیر، ما برای اینکه تنوع بیشتری به لیست بدهیم و آن را جامع‌تر کنیم، تنها یک شماره را وارد لیست کرده‌ایم. ضمن اینکه در این لیست از بازی‌هایی یاد شده که یا برای ما ایرانی‌ها به شدت خاطره‌انگیز هستند یا به دلایل مختلف، تاثیراتی غیرقابل کتمانی در صنعت بازی‌های ویدئویی گذاشته‌اند به همین دلیل بازی‌هایی مانند Tony Hawk’s Pro Skater یا برخی بازی‌های ژاپنی که برای مردم کشورهای دیگر خاطره‌انگیز هستند، در این لیست حضور ندارند. درنهایت هم اینکه اعدادی که کنار هر عنوان می‌بینید، به هیچ عنوان به معنی ارزش‌گذاری نیستند و صرفا برای خواناتر شدن متن از این اعداد استفاده شده است.
1- Driver
در بازی Driver ما نقش افسر پلیسی را در اختیار داریم که سابقا یک راننده حرفه‌ای بوده و در مسابقات خیابانی زیادی شرکت کرده است. ما به زودی به عنوان یک مامور مخفی، وارد سازمانی جنایی و خطرناک می‌شویم تا بلکه بتوانیم رئیس سابق خودمان را دستگیر کنیم.
شاید اگر قرار باشد به دنبال عنوانی باشیم که بازی‌های Open-World یا «جهان‌باز» را به کمال رساند، بدون اینکه نیاز به فکر کردن چندان زیادی داشته باشیم، سراغ سری GTA برویم. اما اگر به دنبال عنوانی باشیم که مفهوم Open-World را به نوعی تعریف کرد، باید سراغ سری Driver و مخصوصا شماره اول این سری برویم. شاید Driver را نتوان اولین بازی Open-World تاریخ نامید اما برای بسیاری از گیمرهای جهان، Driverاولین بازی‌ای بود که نشان داد «جهانِ باز» دقیقا به چه معنی می‌تواند باشد. به هر حال Driverبرای اکثر ماها، اولین بازی‌ای بود که بهمون اجازه می‌داد وسط خیابان از ماشین خود پیاده شویم و یک ماشین جذاب‌تر را از چنگ صاحب بی‌چاره‌اش درآوریم و سپس منتظر این شویم که پل معروف بازی به سکوی پرتاب تبدیل شود تا بتوانیم با یک پرش جانانه، آن ماشین را عملا نابود کنیم!
2- Tomb Raider II
«لارا کرافت» (Lara Croft) این‌بار به دنبال خنجری افسانه‌ای می‌گردد که زمانی متعلق به امپراطور چین بوده است. در افسانه‌ها آمده است که این خنجر، در شرایطی مخصوص، می‌تواند دارنده خودش را تبدیل به اژدها کند…
بدون شک، لارا کرافت شناخته شده‌ترین شخصیت زن تمام بازی‌های ویدئویی محسوب می‌شود. لارا نه تنها درمیان شخصیت‌های زن عملا بی رقیب است، بلکه حتی در میان شخصیت‌های مرد هم رقبای بسیار کمی دارد. باوجود اینکه در آن سال‌ها بازی‌های ویدئویی مانند الان جدی گرفته نمی‌شدند، ولی لارا کرافت محبوبیت بی‌نظیری بین مردم پیدا کرد به نحوی که حتی فروش بسیار خوب فیلم‌های Tomb Raider هم بیشتر از آن که بخاطر «آنجلینا جولی» (Angelina Jolie) بوده باشد، بخاطر همین چهره عجیب‌غریبی بود که در تصویر بالا مشاهده می‌کنید! اما این محبوبیت مطمئنا نه بخاطر جذابیت‌های ظاهری لارا کرافت بود (یک بار دیگر به تصویر بالا ارجاعتان می‌دهم!) و نه بخاطر دیگر چیزهای این‌چنینی، تمام این محبوبیت بخاطر شخصیت‌پردازی جذاب لارا در سری بازی‌های Tomb Raider بود.
اما Tomb Raider صرفا در یک شخصیت قوی خلاصه نشده بود. دو شماره اول Tomb Raider(مخصوصا همین Tomb Raider II) به عقیده بسیاری از کارشناسان بازی‌های ویدئویی، پدر، یا شاید در این مورد بخصوص، مادر بازی‌های اکشن/ماجراجویی محسوب می‌شوند! گیم‌پلی شماره اول Tomb Raider بسیار جدید و متفاوت بود اما بخاطر محدودیت‌هایی که داشت، شاید چندان برای مخاطب امروزی جذاب نباشد. ولی Tomb Raider II به لطف گسترده‌تر شدن گیم‌پلیش و همین‌طور داستان جذابش انقدر خوب بود که حتی هنوز هم بسیاری از منتقدان و طرفداران سری Tomb Raider، این بازی را بهترین شماره از این سری می‌نامند. حتی باوجود اینکه در Tomb Raiderهای جدید، دیگر لارا کرافت شبیه تصویر بالا نیست!
3- Final Fantasy VII
داستان این شماره از Final Fantasy در رابطه با الماسیست که به سیاره «گایا» (Gaia) زندگی می‌بخشد. افراد زیادی در پی این الماس هستند تا با استفاده از آن به جاه‌طلبی‌های خودشان جامه عمل بپوشانند در همین میان، قهرمانان داستان هم به دنبال محافظت از این الماس و درنهایت محافظت از گایا هستند.
از بازی Final Fantasy VII همیشه به عنوان یکی از بهترین و پیشگام‌ترین شماره‌های سری Final Fantasy و حتی کل بازی‌های ویدئویی یاد شده است. این بازی به جز داستان عمیق و درگیرکننده خودش، از نظر گیم‌پلی هم علی رغم تمام شباهت‌هایی که با شماره‌های قبلی Final Fantasyداشت ولی به لطف برخی مکانیک‌ها و سیستم‌های جدید، جذاب‌تر و واقع‌گرایانه‌تر هم شده بود. ضمن اینکه این شماره از Final Fantasyجزو معدود شماره‌های این سری به حساب می‌رود که به معنی واقعی کلمه هم «فانتزی» است و هم «علمی‌تخیلی». از نظر گرافیکی هم Final Fantasy VII اولین شماره از Final Fantasyبود که از گرافیک سه بعدی استفاده می‌کرد و از این نظر هم با توجه به زمان ساخته شدنش، هم در کات‌سین‌ها و هم در هنگام بازی و گیم‌پلی، می‌درخشید.
4- Tekken 3
جنگجویی باستانی و افسانه‌ای به نام «اوگر» (Ogre) درحال کشتن برترین مبارزان سراسر دنیاست. به همین دلیل، «هیهاچی میشیما» (Heihachi Mishima) سومین دوره از رقابت‌های Tekken را برگزار می‌کند تا اوگر هم وارد این رقابت‌ها شود و او بتواند با کشتنش، قدرت افسانه‌ای او را از آن خود کند…
بازی Tekken 3 به عقیده بسیاری از منتقدان و کارشناسان، بهترین شماره از سری Tekken و یکی از بهترین بازی‌های فایتینگ تاریخ است. این بازی با گیم‌پلیش که در آن زمان بسیار واقع‌گرایانه‌تر از چیزی بود که انتظار می‌رفت، توانست به موفقیت‌های بی‌نظیری دست پیدا کند. این بازی اولین بازی پلیاستیشن 1 بود که میزان فروشش به یک میلیون نسخه رسید و در نهایت هم با فروش چیزی حدود 8.5میلیون نسخه در سرتاسر دنیا، به 4مین بازی پرفروش پلیاستیشن 1 تبدیل شد. درواقع Tekken 3 از آن دست بازی‌هایی بود که محبوبیتش در زمان خودش، از محبوبیت پلیاستیشن 1 هم بیشتر شده بود و خیلی‌ها کنسول پلیاستیشن 1 را صرفا برای تجربه Tekken 3 می‌خریدند!
5- Gran Turismo 2
بازی Gran Turismo 2 هم یکی دیگر از معدود بازی‌هایی بود که مردم صرفا بخاطر تجربه کردن همین یک عنوان، حاضر می‌شدند کنسول پلیاستیشن 1 بخرند. دلیل این موضوع هم کاملا مشخص است. بازی Gran Turismo 2 در زمان انتشارش از همه نظر سرآمد بازی‌های «ریسینگ» (Racing) یا مسابقه‌ای بود. گرافیک این بازی در نوع خودش بی‌نظیر بود، گیم‌پلی بازی بسیار واقع‌گرایانه و درگیرکننده بود و تعداد ماشین‌هایی که در بازی می‌توانستید تهیه کنید هم به معنی واقعی کلمه استثنایی بود. شماره اول Gran Turismo هم تمام این فاکتورها را در داشت ولیGran Turismo 2 تمامی این فاکتورها را وارد مرحله جدیدی کرد و عملا استانداردهای جدیدی برای بازی‌های مسابقه‌ای و حتی شاید تمام بازی‌های ویدئویی تعیین کرد. درواقع پس ازGran Turismo 2 بود که سازنده‌ها، تمرکز بیشتری روی گرافیک بازی‌هایشان گذاشتند. شاید تنها نکته منفی در رابطه با Gran Turismo 2 این باشد که این بازی هم مانند دیگر شماره‌های Gran Turismo، هیچ توجهی به مقوله «داستان» نکرده بود و به همین دلیل صرفا یک بازی سرگرم کننده بود. ولی «سرگرم کننده»، با چهار پنج‌تا تشدید!
6- Twisted Metal 2
Twisted Metal نام رقابتیست که در آن بهترین رانندگان دنیا با ساخت ماشین‌های مخصوص به خودشان به رقابت با یکدیگر می‌پردازند. کسی که برنده این رقابت بشود، توسط برگزار کننده این مسابقات، می‌تواند یه یک خواسته خودش (حتی اگر این خواسته ماوراءطبیعی باشد) برسد.
قبل از شروع هرکدام از شماره‌های Twisted Metalباید ابتدا یک سوال از خودتان بپرسید؛ شما به رانندگی بیشتر علاقه دارید یا تصادف کردن؟! اگر جواب شما گزینه دوم است، باید بگوییم که بهتر از Twisted Metal پیدا نخواهید کرد! در Twisted Metal شما از بین ماشین‌های عجیب و غریبی که در اختیارتان قرار می‌گیرد، یکی را انتخاب می‌کنید و با افزودن چیزهای مختلف به این ماشین، سعی می‌کنید یک نابودگر تمام عیار بسازید!
اما در میان همین Twisted Metalها هم عناوین خوب و بد بسیار زیادی وجود دارد. اگر از طرفداران این سری بخواهید بهترین شماره این بازی را بهتان معرفی کنند، به احتمال بسیار زیاد نام Twisted Metal 2 را از زبانشان می‌شنوید. این بازی شاید اندازه شماره اولش جدید و متفاوت نبود اما با نگه داشتن تقریبا تمام نکات مثبت شماره قبلی و بهبود دادن نکات ضعف شماره اول Twisted Metal، تبدیل به یک بازی بیاد ماندنی برای طرفداران این سری شد. شاید اگر Twisted Metal 3 و Twisted Metal 4 هم همین روند را ادامه می‌دادند، الان نام آن‌ها را وارد این لیست می‌کردیم ولی این دو بازی بهبود خاصی را متوجه سری Twisted Metal نکردند و عملا همانTwisted Metal 2 بودند!
7- ISS Pro 98
نام بین‌المللی این بازی International Superstar Soccer Pro 98 یا به اختصار، ISS Pro 98 است که درواقع شماره سوم از سری دوست‌داشتنی و قدیمی Winning Eleven هم محسوب می‌شود، اما برای ما ایرانی‌ها این بازی فقط یک نام دارد: «فوتبال 98»! آن زمان‌ها که چیزی به نام «گیم‌نت» وجود نداشت و مفهوم «بازی آنلاین» هم عملا «تعریف نشده» بود، گیمرها (که البته آن زمان با هر اسمی ازشون یاد می‌شد جز «گیمر»!) وقتی می‌خواستند با دیگر گیمرها بازی کنند، به مکان‌های اسرار آمیزی به نام «کلوپ» می‌رفتند! اگر آن دوران را به خاطر می‌آورید، حتما یادتان هست که در کلوپ‌ها یا مردم 3 Tekken بازی می‌کردند و یا «فوتبال 98».
حتی اگر الان هم بخواهیم نگاهی به این بازی بندازیم، باز هم با بازی ناامیدکننده‌ای مواجه نخواهیم بود. Winning Eleven 3 با توجه به قدرت سخت‌افزاری 20 سال پیش بازی خوبی بود که به لطف هوشمندی و خلاقیت تیم سازنده‌اش توانسته بود شبیه‌ساز قابل قبولی برای فوتبال باشد. همین بازی و همین سری Winning Elevenدرنهایت تبدیل به سری PES شدند که بر روی کنسول پلیاستیشن 2 عملا بی رقیب بود.
قسمت اول مقاله بهترین بازی‌های پلیاستیشن 1همینجا به اتمام رسید. منتظر قسمت دوم و نهایی باشید…
