مطلب ارسالی کاربران
دوست عزیزی مطلب زده بود که چرا درباره نوامیس اجتماع خودمون میگیم اینا «چند رابطه ای» هستن، مطلب عالی و قابل تأملی بود کاش سایت حذفش نمیکرد، لطفا با حفظ ادب نظر بدید که این یکی حذف نشه
در جواب مطلب اولی و اون دوست عزیزم
ایناییکه نوشتی برادر من در اجتماع امروز کاربرد نداره واقعا، ینی نمیتونیم حقایق تلخ رو نادیده بگیریم چون داریم نظر درستی درمورد ناموس ایران که چیزی ازش نموده ارائه میکنیم، اینجوری باشه که اصلا نباید نظری بدیم.
الان وضعیت به حدی وخیمه که دختری که ادعای وفاداری و عشق میکنه به ساعت أپلواچ و گوشی آیفون ایکسی همزمان با یه پیرمرد پولدار هم میریزه روهم و وقتایی که میره خونه مجردی پیرمرد یا جوان آقازاده پولدار میگه من با مریم میرم کفش بخرم
شوگِر ددی ها و فرزندان پولدار درحقیقت حکم داروغه رو دارن که در وضعیت نابسامان اقتصادی امروز که خودشون و پدرانشون با رانت و دورزدن و ساختوپاخت پدید آوردن، چون پول در دستشونه جان و مال و ناموس دیگران هم در اختیارشونه
شما کافیه پنجشنبه ها به ویلاهای زیرزمینی بچه آ.خ.و.ن.ها و بچه های نمایندگان مجلس تو لواسون پات باز بشه، اونوقت میبینی که اگر اراده کنن مادربزرگ من روهم خواهند داشت نه به این معنی که مادربزرگ من بدکارهست، خیر، با وضعیت فعلی که ما جوانان قشر متوسط احساس خطر کردیم و ازدواج رو تا ثبات امنیت احساسی و تعهد کنار گذاشتیم، دخترایی هم که خوب بودن میبینن که خب من نجیب بمونم براکی؟ بعدشم مثلا دخترخالم که نجیب نیست که بیشتر داره بهش خوش میگذره که، به اندازه ی یک نمایشگاهی ماشین گرون سوار میشه، به اندازه یه مشاور املاک باغ و ویلا و سوئیت دیده، من نجیبم شابدولعظیمم ندیدم اما اون ششتا سفر خارجه رفته و عکس پروفایل کرده، حالا من بشینم نجابت کنم تا آآآیااا یه شوهری بیاد منو بگیره که یه ماشین داره و یه سفریم منو میخواد ببره!
نه، پس تا جوونم و خریدار دارم عشقوحال کنم، نهایتشم میرم خیاطی آخرش...
درکل اینکه هم دنبال فضیلت و ناموس هستی و هم اینکه دربارش حرف میزنی خیلی خوبه، اما متاسفانه دیره برادرم، همین الان دوستدختر، خواهر، مادر و ناموس همه ما هرآن در معرض هزاران پیشنهادن، وقتی فرهنگ به حدی رسیده که تو شبکه های اجتماعی خود همجنسای منوتو برایمخ زدن عکس آلتاشونو برای دخترا، زنها و مادران میفرستن، دخترا و جنس مخالف با بعد جدیدی از ایدهآلگرایی آشنا میشن که دیگه انتخابشون بین نجیب موندن یا نموندن گیر نمیکنه، بین استفاده بهینه از فرصتها طبق کمیتها گیر میکه
درکل اجتماع به سمتی رفت که اول دچار یه انفجار ویرانی فرهنگی میشه...
خداروشکر که ... رو داریم...