در روز ۴ مهر ۱۳۲۴، چند دوچرخه‌سوار جوان باشگاه دوچرخه‌سواران را در خیابان فردوسی تهران بنیان نهادند. زمینه‌سازی برای شکل‌گیری باشگاه از یک سال پیش از آن فراهم شده بود. در سال ۱۳۲۳ گروهی از دوچرخه‌سواران باسابقه که عناوین قهرمانی کشوری این رشته را در اختیار داشتند، بر آن شدند که با ایجاد کانونی برای گردهمایی‌های دوستانه، یک تشکل صنفی را پایه‌گذاری کنند. این مرکز، محل تصمیم‌گیری و سازماندهی امور مربوط به دوچرخه‌سواری بود. بیشتر این دوچرخه‌سواران نظامی و دانشجو بودند و نام دفتر مرکزی خود را کلوب دوچرخه‌سواران گذاشتند. در نهایت پنج نفر به نام‌های میرزایی (نجار)، نواب (دوچرخه‌ساز)، خشایی (نگهبان بانک)، خسروانی (افسر) و جانان‌پور (کارمند تربیت بدنی) تیم دوچرخه‌سواری باشگاه را بنیان نهادند. از این تیم دوچرخه‌سواری، به عنوان هستهٔ اولیه و نقطهٔ آغاز حیات باشگاه استقلال یاد می‌شود. از میان این پنج نفر پرویز خسروانی، ستوان یکم وقت، بعدها نقش پررنگی در تاریخ این باشگاه ایفا کرد.
نخستین تیم فوتبال باشگاه دوچرخه‌سواران، دهه ۱۳۲۰. ایستاده از راست: علی دانایی‌فرد، باباجان، حریرچی، تفرشی، نوری، عمواوغلی، منصور صمدیان، جلالی. نشسته از راست: اکبر شوقی، کارلو، پیرو، حراج‌چی.
تشکیل تیم فوتبال دوچرخه‌سواران به فاصلهٔ چند ماه پس از تأسیس باشگاه در دستور کار قرار گرفت. هستهٔ نخست تیم فوتبال دوچرخه‌سواران با ادغام تیم نادر به سرپرستی محمد جاویدان و تیم شهاب به سرپرستی پرویز عمواوغلی شکل گرفت. با پیوستن علی دانایی‌فرد به دوچرخه‌سواران تیم فوتبال باشگاه تکامل یافت و آمادهٔ رقابت با باشگاه‌های دیگر تهران شد. علی دانایی‌فرد تا اواخر سال ۱۳۴۸ − مگر در دوره‌هایی کوتاه − سکان رهبری تیم اول باشگاه تاج را در اختیار داشت و دارای طولانی‌ترین دوران مربی‌گری در تاریخ این باشگاه است. او در کنار هدایت تیم اصلی تاج، از میانه‌های دههٔ ۱۳۲۰ تا سال‌های پایانی عمرش در اواخر دههٔ ۱۳۵۰ به مدت بیش از ۳ دهه در تیم‌های پایه و زیرمجموعهٔ باشگاه به فعالیت و مربی‌گری پرداخت و از این رو به عنوان نخستین چهرهٔ دوران‌ساز تاریخ باشگاه استقلال شناخته می‌شود.
کلوپ دوچرخه‌سواران: ۲۸–۱۳۲۴
علی دانایی‌فرد، نخستین مربی باشگاه که به مدت ۲۴ سال این سمت را بر عهده داشت و تبدیل به چهره‌ای تاریخ‌ساز در باشگاه استقلال شد
نشان دوچرخه‌سواران
همانطور که گفته شد : در ۴ مهر ۱۳۲۴، چند دوچرخه‌سوار جوان باشگاه دوچرخه‌سواران را در خیابان فردوسی تهران بنیان نهادند. زمینه‌سازی برای شکل‌گیری باشگاه از یک سال پیش از آن فراهم شده بود. در سال ۱۳۲۳ گروهی از دوچرخه‌سواران باسابقه که عناوین قهرمانی کشور را در این رشته در اختیار داشتند، بر آن شدند که با ایجاد کانونی برای گردهم‌آیی‌های دوستانه، یک تشکل صنفی را پایه‌گذاری کنند. این مرکز، محل تصمیم‌گیری و سازماندهی امور مربوط به دوچرخه‌سواری بود. بیشتر این دوچرخه‌سواران نظامی و دانشجو بودند و نام دفتر مرکزی خود را کلوب دوچرخه‌سواران گذاشتند. در نهایت پنج نفر به نام‌های میرزایی (نجار)، نواب (دوچرخه‌ساز)، خشایی (نگهبان بانک)، خسروانی (افسر) و جانان‌پور (کارمند تربیت بدنی) تیم دوچرخه‌سواری باشگاه را بنیان نهادند. از این تیم دوچرخه‌سواری، به عنوان هستهٔ اولیه و نقطهٔ آغاز حیات باشگاه استقلال یاد می‌شود. از میان این پنج نفر پرویز خسروانی، ستوان یکم وقت، بعدها نقش پررنگی در تاریخ این باشگاه ایفا کرد.
کلوب دوچرخه‌سواران که در ابتدا تنها در رشته دوچرخه‌سواری فعالیت می‌کرد پس از مدتی در رشته‌های والیبال، بسکتبال، وزنه‌برداری، کشتی، پینگ پنگ، شنا و فوتبال نیز فعالیت خود را آغاز کرد. تشکیل تیم فوتبال دوچرخه‌سواران چند ماه بعد از تأسیس باشگاه و به پیشنهادپرویز عمواوغلی انجام گرفت.
در آن هنگام علی دانایی‌فرد در تهران تیم تور را بنیان نهاده بود و با آن تیم توانسته بود تیم نیرومند کارگر آبادان را شکست دهد. این موضوع باعث شد که او مورد توجه گردانندگان باشگاه دوچرخه‌سواران قرار بگیرد. پس از گفت‌وگوهایی، علی دانایی‌فرد به دوچرخه‌سواران آمد و قرار شد تیم تور نیز از آن پس با نام دوچرخه‌سواران در مسابقات شرکت کند. به این ترتیب باشگاه دوچرخه‌سواران به‌طور رسمی اعلام موجودیت کرد و نام این تیم در هیئت فوتبال تهران ثبت گردید. آن‌ها از ابتدا پیراهن آبی را برای خود برگزیدند. در همین دوره، چند تن از بازیکنان سرشناس تیم فوتبال نادر از جمله مهندس جاویدان نیز به تیم فوتبال دوچرخه‌سواران پیوستند . دوچرخه‌سواران به‌زودی یکی از تیم‌های نیرومند تهران شد که با تیم‌های بزرگ آن روز همچون دارایی،سرباز و شاهین رقابت می‌کرد.
نخستین بازی تیم فوتبال باشگاه دوچرخه‌سواران در ۳۱ فروردین ۱۳۲۵ بود که در یک دیدار دوستانه برابر تیم گیو بندرانزلی در ورزشگاه امجدیه بود که دوچرخه‌سواران با یک گل به پیروزی رسیدند. امجدیه از همان زمان به ورزشگاه خانگی این تیم بدل شد و تا سال‌ها میزبان بازی‌های این تیم بود و بسیاری از قهرمانی‌ها و لحظات مهم تاریخ این باشگاه در این ورزشگاه رقم خوردند. تیم فوتبال دوچرخه‌سواران در فصل ۱۳۲۵ در مسابقات فوتبال تهران شرکت کرد. اولین بازی رسمی دوچرخه‌سواران نیز در آذرماه همان سال و در چهارچوب هفتهٔ نخست دسته‌های آزاد تهران در برابر تیم سرباز برگزار شد که با شکست ۱−۳ تیم علی دانایی‌فرد همراه بود. آغاز رویارویی تاریخی با تیم شاهین نیز در این جام بود که به تساوی ۱−۱ انجامید. دوچرخه‌سواران و سرباز در دیدار پایانی این مسابقات در جمعه ۴ بهمن ۱۳۲۵ بار دیگر برابر هم قرار گرفتند که این بار نیز برتری با تیم سرباز بود. در اواخر سال ۱۳۲۵ مسابقات جام حذفی تهران میان ۸ باشگاه مطرح این شهر برگزار گردید. جام نقره‌ای این مسابقات از سوی شورای فرهنگی سفارت انگلستان در تهران به فدراسیون فوتبال ایران اهدا شده بود و به همین دلیل این مسابقات به نام جام سفارت انگلستان معروف شد. دوچرخه‌سواران در دور اول تیم فاتح را شکست داد و در نیمه نهایی برابر شاهین صف‌آرایی کرد و این تیم را از پیش رو برداشت. بازی فینال میان دوچرخه‌سواران و دارایی برگزار شد که با برتری ۱−۲ دارایی همراه بود. در فهرست بازیکنان دوچرخه‌سواران در این مسابقات نام حسنعلی منصور نیز در صف مهاجمان تیم به چشم می‌خورد . به این ترتیب دوچرخه‌سواران در فصل نخست حضور خود در مسابقات قهرمانی باشگاه‌های تهران و جام حذفی تهران به دو مقام نایب قهرمانی رسیدند.
تیم فوتبال باشگاه دوچرخه‌سواران در سال ۱۳۲۶ پیش از برگزاری یک دیدار دوستانه در آبادان
نخستین قهرمانی باشگاه، فصل بعد از آن و در مسابقات جام حذفی تهران ۱۳۲۶ به دست آمد. این مسابقات با حضور ۱۶ تیم از اواخر سال ۱۳۲۶ تا خرداد ۱۳۲۷ برگزار گردید و دوچرخه‌سواران به همراه تیم‌های دارایی، شاهین و عقاب به مرحلهٔ نیمه نهایی راه یافتند. دوچرخه‌سواران و عقاب با پیروزی بر حریفان به فینال رسیدند، اما عقاب در بازی فینال حاضر نشد و جام به دوچرخه‌سواران رسید. پیش از این بازی‌ها و در اسفند ۱۳۲۶ دوچرخه‌سواران برای انجام چند دیدار دوستانه به آبادان سفر کرد. آن‌ها در این سفر تیم انگلیسی‌های مقیم آبادان را ۲−۱ شکست دادند. با وجود قهرمانی در جام حذفی آن سال تیم دوچرخه‌سواران در مسابقات قهرمانی باشگاه‌های تهران به مقام سومی رسیددر فصل ۱۳۲۷ تیم فوتبال دوچرخه‌سواران به دلیل مشکلات مالی و نبود بودجه، در هیچ رویدادی شرکت نکرد. شروع سال ۱۳۲۸ با دو رویداد مهم همراه بود. از ۱۵ فروردین ۱۳۲۸ انتشار مجلهٔ اختصاصی باشگاه به صاحب امتیازی پرویز خسروانی و سردبیری صدری میرعمادی آغاز شد و دوچرخه‌سواران بعد از باشگاه نیرو و راستی دومین باشگاهی بود که اقدام به انتشار مجلهٔ اختصاصی برای هواداران و مخاطبان خود می‌نمود. رویداد دیگر برگزاری اولین انتخابات هیئت مدیرهٔ باشگاه در فروردین ۱۳۲۸ بود که طی آن علی دانایی‌فرد، گرائیلی، ملکی، پرویز عمواوغلی و آشوت آودیان به عنوان اعضای هیئت مدیره انتخاب شدند. در مهر ماه سال ۱۳۲۸ تیم سرباز منحل گردید و بازیکنان این تیم که بیشتر آن‌ها نظامی و ملی‌پوش بودند به تیم دوچرخه‌سواران پیوستند . محمد خاتم، حسین سرودی، حسن کردستانی، امیر خلیلی، خسروپناه و فتح‌الله مین‌باشیان از حمله بازیکنانی بودند که از سرباز به دوچرخه‌سواران آمدند. محمد خاتم در کنار جاویدان نخستین کاپیتان‌های تیم فوتبال باشگاه بودند. ورود این بازیکنان قدرت تیم دوچرخه‌سواران را دو چندان کرد.
تغییر نام به تاج: ۳۵–۱۳۲۸
نشان‌واره نوین باشگاه با الهام از تاج پهلوی و دو حلقه در هم تنیده در دو طرفش خلق شد.
تاج ۱۳۲۹
پرویز خسروانی در سال ۱۳۲۸ امتیاز باشگاه دوچرخه‌سواران را خریداری کرد و نام آن را با تصویب هیئت مدیرهٔ باشگاه در ۱ اسفند ۱۳۲۸ به تاج تغییر داد. نام «دوچرخه‌سواران» برای باشگاهی که به دست گروهی از ورزشکاران دوچرخه‌سواری پایه‌گذاری شده بود و به‌طور اختصاصی در این رشته فعالیت می‌کرد، از هر جهت مناسب بود. اما دوچرخه‌سواران طی چهار سال رشد شتابان خود در رشته‌های گوناگون ورزشی صاحب تیم شده بود و با توجه به گسترش دامنهٔ فعالیت‌ها و افزایش هواداران تغییر نام باشگاه اجتناب‌ناپذیر به نظر می‌رسید. پرویز عمواوغلی، گرائیلی، ناصر ملکی، علی دانایی‌فرد و سید آقا جلالی اعضای گروه تصمیم‌گیرنده‌ای بودند که در بهمن ۱۳۲۸ با تغییر نام باشگاه از دوچرخه‌سواران به تاج موافقت کردند.
در فصل ۳۱–۱۳۳۰ روند رو به رشد باشگاه ادامه داشت و تیم‌های پایه و اقماری باشگاه تاج با نام‌های تورج، افسر، دیهیم، کوروش و اتم ( ترجمه بیشتر اسم ها معنی تاج میدهد ) به منظور پرورش استعدادها در سنین پایه و پشتوانه‌سازی برای تیم اصلی تاج تأسیس گردیدند. 《《تعداد این باشگاه ها از 300 باشگاه هم تجاوز می کرد 》》
در افکار عمومي اين تيم و باشگاهش با نام اعضاي مهم هيئت مديره آن ؛ «امير اسدالله علم»وزير دربار وقت و «سپهبد پرويز خسرواني» فرمانده نيروي هوايي وقت شناخته مي شد و بعد ها توده هاي مردم آشکارا آن را تيم فوتبال «تيمسار خسرواني» معرفي مي کردند.انتساب «تاج» به سياستمداران پهلوي باعث مي شد که همواره افکار عمومي ، اين تيم را به عنوان نماينده رژيم حاکم بنگرند.
همانطور که گفته شد این تیم در رقابت تنگاتنگ با شاهین بود به گواه بسیاری با توطئه های خسروانی این تیم از پا در آمد ...
تغییر نام به استقلال :
بعد از انقلاب در حالی که در ابتدا سعی بر مصادره یا انحلال این باشگاه توسط گروه‌های سیاسی مختلف بود، در نهایت با تلاش عنایت‌الله آتشینماینده سازمان تربیت بدنی دولت وقت در امور مربوط به سازمان ورزشی فرهنگی تاج، این باشگاه با تغییر نام ونشان‌واره از انحلال نجات یافت و به صورت رسمی تحت مالکیت سازمان تربیت بدنی درآمد هرچند که در این راه تمامی دارایی‌های خود را از دست داد. با انحلال سازمان تربیت بدنی در سال ۱۳۸۹ و تأسیس وزارت ورزش و جوانان، مالکیت این باشگاه نیز به این وزارت‌خانه رسید .
به گزارش اقتصاد نیوز، در این عکس تغییر لوگوی باشگاه های پرسپولیس و استقلال از ابتدا تا کنون را ملاحظه می کنید:
منابع:
https://fa.m.wikipedia.org/wiki/پیشینه_باشگاه_فوتبال_استقلال_تهران_(۱۳۵۷–۱۳۲۴)
https://fa.m.wikipedia.org/wiki/پیشینه_باشگاه_فوتبال_استقلال_تهرانق
https://fa.m.wikipedia.org/wiki/باشگاه_فوتبال_استقلال_تهران
https://www.mashreghnews.ir/news/28312/رقابت-آبي-و-قرمز-يا-نبرد-شاه-و-ملت-سند
http://tarikhirani.ir/Modules/files/...
https://www.eghtesadnews.com/بخش-سایر-رسانه-ها-61/235729-لوگوهای-پرسپولیس-استقلال-از-ابتدا-تاکنون-عکس
