فرشید امین:
نسترن وقتی می خندی
یه دروغی تو چشاته
نمی گی اما می بینم
دل دیگری باهاته
(پارانویید)🙃
پوران:
دندون دندونم کن،با دندون دون دونم کن(مازوخیسم)
گوگوش:
دوپنجره، کاشکی این دیوار خراب شه من و تو باهم بمیریم(علاقه‌مندی وافر به شبکه‌های اجتماعی و بازی‌های رایانه‌ای)
داریوش:
عذاب می کشم ولی، عذاب من گناه نیست
وقتی شکنجه گر تویی، شکنجه اشتباه نیست(سندروم استکهلم)
لیلا فروهر:
منم اون یار شیرین، منم اون یار باناز (خودشیفتگی)
سندی:
سی دختر هاجرو خودمو تو گل می پلکونم، محض رضای دخترو، خودمو تو گل می پلکونم(سندروم جلب توجه در مواجهه با دختران):joy:
شهرام شب پره:
این شبی که می گم شب نیست
اگه شبه مثل اون شب نیست
امشب مثل دیشب نیست
هیچ شبی مثل امشب نیست(خود در گیری) :weary:
سیاوش قمیشی:
من فقط عاشق اینم، حرف قلبتو بدونم
الکی بگم جداشیم، تو بگی نمی تونم
من فقط عاشق اینم،بگی از همه بیزاری
دو سه روز پیدام نشه تاببینم چه حالی داری(سادیسم)
مرتضی:
بهش بگو پلنگه، پلنگ چشم قشنگه (زوفیلیا)
جواد یساری:
الهی الهی من بمیرم،
بمیرم که شاید بیایی که دستاتو بگیرم (عدم درک و فهم صحیح از معنای مرگ)
ایرج:
من یه پرنده م، آرزو دارم تو باغم باشی( اختلال عدم ثبات هویت)
کامران و هومن:
اگه تورو دوستت دارم خیلی زیاد منو ببخش
اگه تویی اون که فقط دلم می خواد منو ببخش
منو ببخش اگه برات سبد سبد گل می چینم
منو ببخش اگه شبا فقط تو رو خواب می بینم( اختلال ذلیلی و خاک برسری مفرط)
و در آخر این شاهکار فرامرز آصف که مجموعه ی متنوعی از اختلالاته:
خوب بودم ، بد شدم، بد بودم بهتر شدم، اولش بهتر شدم و بعدش یهو بدتر شدم و تو عالم بهتر شدن ،یواش یواش یواش یواش بدتر تر از بدتر شدم (این هنوز ساقیش شناسایی نشده)
