خیلی‌ها هنوز هم فکر می کنند دیشب خواب دیده‌اند. برزیل یک – آلمان 7! دیشب یک فاجعه واقعی در برزیل رخ داد و تلخ‌ترین شب فوتبالی سلسائو در ورزشگاه مینیرو شهر بلوهوریزونته اتفاق افتاد.
برزیل در نیمه نهایی جام جهانی با اختلاف شش گل و مقابل دیدگان تماشاگران خود مغلوب آلمان می‌شود و همه را در شوک فرو می‌برد.
جدای از همه اتفاقاتی که در بازی دیشب رخ داد و همه تحلیل‌هایی که در این زمینه مطرح شد یک چیز بود که حداقل می‌تواند برای فوتبال ایران درس‌هایی را به همراه داشته باشد.
آنها سنگین‌ترین شکست تاریخ خود را متحمل شده‌اند و در خانه هفت بر یک باخته‌اند اما نه از کوره درمی‌روند و نه از پاسخ‌گویی فرار می‌کنند. آنها بازیکنانی حرفه‌ای هستند. حرفه‌ای در همه زمینه‌ها. چه در فوتبال چه در پول گرفتن و چه در اخلاق.
داوید لوئیز، کاپیتان تیم برزیل پس از این باخت تحقیر آمیز در میان خبرنگاران حاضر می‌شود و از علت این شکست می‌گوید:" عذر می‌خواهم. از تمام مردم برزیل عذر می‌خواهم که نتوانستیم شادی را به آنها هدیه بدهیم. واقعا نمی‌دانم چه بگویم. تنها به این فکرم که پس از مسابقه مردم برزیل را می‌بینم که می‌خندند اما متاسفانه چنین نتیجه بدی را کسب کردیم. آلمان قطعا از ما بهتر بود و آمادگی خیلی خوبی داشت. دریافت پنج گل در نیمه نخست بسیار ناراحت کننده بود. "
لحظاتی بعد هم ژولیو سزار دروازه‌بان تیم ملی برزیل، پس از شکست سنگین برابر آلمان به میان خبرنگاران می‌آید و علت این شکست را توضیح می‌دهد: "صحبت کردن و توضیح چنین شکستی کار بسیار سختی است. هیچ حرفی برای گفتن ندارم. امروز آلمان فوق‌العاده بود و مزد بازی خوبش را گرفت. سزار در ادامه گفت: گل دقیقه یازده توماس مولر تمام رویاهای ما را از هم پاشید. اصلا انتظار این گل را نداشتیم.
آنها در مقابل تماشاگران خود باخته‌اند اما در بدترین شرایط هم به میان خبرنگاران می‌آیند و پاسخ‌گوی افکار عمومی می‌شوند. آنها از پاسخ‌گویی فرار نمی‌کنند.
لوئیس فلیپه اسکولاری، سرمربی تیم ملی برزیل پس از شکست سنگین تیمش برابر آلمان در نشست خبری خود حاضر می‌شود و درباره علت این شکست توضیح می‌دهد. او نه در نشست خبری غیبت می‌کند و نه دستیاران خود را به نشست خبری می‌فرستد.
او مسولیت این شکست را می‌پذیرد و می‌گوید: "من مسئولم، من! کسی که باید برای این شکست فاجعه‌بار مورد سرزنش واقع شود من هستم نه بازیکنان. تاکید می‌کنم خود من. همه ما اکنون غمگین هستیم و باید این شکست سنگین را باور کنیم اما کسی که ترکیب را انتخاب می‌کند و کسی که تاکتیک را برمی‌گزیند، من بودم. پس این من هستم که باید مورد سرزنش واقع شوم و نباید هیچ بازیکن برزیلی را برای این باخت سنگین مورد سرزنش قرار دهید."
حالا این رفتارها را مقایسه می‌کنیم با رفتار بازیکنان و مربیان ایرانی که معمولا بیشتر آنها پس از هر شکست یا با پرخاشگری پاسخ‌گوی خبرنگاران به نمایندگی از افکار عمومی هستند و یا از پاسخ‌گویی فرار می‌کنند.
اما دیشب دیدیم که برزیلی‌ها نه مشکل را به گردن داور می‌اندازند و نه از آسمان و زمین گله می‌کنند. آنها می‌آیند به مردم خود درباره علت این شکست توضیح می‌دهند و بالاتر از آن از مردم کشورشان عذرخواهی می‌کنند. نه فراری در کار است و نه بهانه‌ای!
این جام جهانی جدای از تمامی نکات مثبت فنی که برای فوتبال می‌تواند داشته باشد، از نظر اخلاقی نیز برای فوتبال ایران و بخصوص لیگ برتر درس‌های زیادی داشته است.
