Javad ♥B♥a♥R♥c♥...به نظرم آلمان ها به دلایل زیادی مستحق قهرمانی هستند ولی یک دلیل بیشتر اونا رو لایق قهرمانی میکنه
اینکه ذره ای علامت اکتفا از حضور در فینال در چهره شون پیدا نبود و به رسیدن به فینال کفایت نکردند. اونا فقط و فقط و فقط قهرمانی رو میخوان و براش قسم خوردن. ولی برای آرژانتین رسیدن به فینال یه قسمت از هدفشون بود و تا حدودی به همون رضایت دادن. من خودم آرزوم قهرمانی آرژانتینه ولی این یه حقیقت انکار ناپذیره. وقتی برنامه ریزی های آلمان و انسجام تیمیشون رو تو این دوره نگاه میکنین به وضوح میبینیم که چقد حساب شده پا به این جام گذاشتند. البته هر چند بازی با غنا و الجزایر تا حدودی قدرتشون رو زیر سوال برد ولی باز هم اونا با برنامه پیش رفتن و حساب شده به فینال رسیدن.
آرژانتین از مرحله یک چهارم تا حدودی از مسی خارج شد و بقیه بازیکنا اهمیتشون رو نشون دادند. در بزرگی و حتی بهترین بودن مسی شکی نیست ولی وقتی یک تیم و افکار یک مربی روی یک نفر تمرکز داشته باشند اونم تو دوره ای که سطح فوتبال به اندازه ای رسیده که تمااام حرکات و فعالیت های یک بازیکن رو میشه بررسی کرد, کار کردن و موثر بودن از یه فوتبالیست با محدودیتهای فیزیکی زمین غیر ممکنه مگر اینکه....
به امید قهرمانی آرژانتین
