مطلب ارسالی کاربران
برای مردم شکسته ی وطنم
نه برای شکوه گذشته و نه برای شاهان و غرور از دست رفته،
بلکه؛
برای پیرمردی که کت تنش را برای سیل‌زدگان داد.
برای مردم شیراز که خانه هایشان را بر مسافران گشودند.
برای جانبازی که با یک پای جای مانده در گل، گل پارو کرد.
برای سرهنگی که برابر پیرزن زانو زد تا پله شود.
برای سربازی که جیره اش را به سیل زدگان داد.
برای گریه ی سربازان وظیفه در زلزله کرمانشاه.
برای سینه ی سپر شده ی مردم برابر سیل.
برای نوای زیبای ای ایران با تبور در کانکس قراضه.
برای جنگیدن تا آخرین نفس ورزشکاران وطنم، برای مردم شکسته ام؛
"یک روز خوب خواهد آمد."
و ما دوباره بلند خواهیم شد.
