طرفداری- تیم ما هر وقت وارد فاز دفاعی می شود می بازد، ما باید حمله کنیم...
این جمله به گوش تمام فوتبال دوستان ایرانی آشناست. مدتهاست که در فاز دفاعی دچار مشکل هستیم و نقد های تمام کارشناسان صحه بر این موضوع می گذارد که دفاع تیمی ما ضعیف است.
اما کافیست به بازی های اخیر تیم ملی دقت کنید. آشکارا متوجه نقش کیروش در ساماندهی فاز دفاعی ایران خواهی شد. این فقط بازیکنان هافبک و حمله ای ایران نیستند که به بلوغ فکری رسیده اند. بلکه مدافعین ما و به خصوص هافبک های دفاعی تیم ما به خوبی توجیه شده اند که در فاز دفاعی چگونه عمل کنند.
این پیشرفت را بدون شک مدیون سرمربی با درایت تیم ملی ایران هستیم. کیروشی که خیلی اذیتش کرده ایم. خیلی انتقاد شنید اما کوتاه نیامد و بر عقایدش پافشاری کرد. چه زمانی که می گفتند تیم ملی نتیجه نمی گیرد و خوب بازی نمی کند، چه زمانی که گلر شماره یک ایران را کنار گذاشت.
به بازی های اخیر نگاه کنید. سه بازی و سه کلین شیت. این ها را به عملکرد جانانه رحمان احمدی اضافه کنید. رحمان احمدی که همه می گفتند نمی تواند جای رحمتی را در تیم ملی پر کند اکنون به مانند یک سنگربان با تجربه عمل می کند. اعتماد به نفس او مثال زدنی است.
اینها همه حاصل خون دل هاییست که سرمربی تیم ملی ایران خورد. کیروش در این دو ماه قاطعانه مقابل همه عوامل شکست ایستاد. از حواشی مطبوعاتی گرفته تا قامت راست کردن در مقابل سرمربی و رسانه های کره ای. با عملکردش به تیم روحیه داد و البته با 3 تاکتیک هوشمندانه برای سه بازی آخر سه برد به دست آورد و تیمش را به برزیل برد.
بازی دیشب قطعا یکی از مهم ترین بازی های دوران سرمربی گری کارلوس کیروش بود، که در آن تیم ملی فوتبال ایران توانست با پیروزی مقابل کره جنوبی به جام جهانی راه پیدا کند. در این دیدار ایران با ترکیبب مشابه بازی دو هفته پیش مقابل قطر وارد زمین شد.
این موضوع نشان می‌داد که کارلوس کی روش تحت تاثیر شرایط بازی قرار نگرفته و سعی داشت با اتخاذ سیستم دفاعی مناسب به حداقل امتیاز دست یابد و در جریان بازی با تغییر استراتژی و بر مبنای شرایط بازی به گل برسد.
سرمربی پرتغالی ایران به خوبی از ماحصل لیگ برتر نیز استفاده کرد. هوشمندی کیروش آنجا به کمک ایران آمد که کیروش تصمیم گرفت در فاز دفاع و هافبک، مبنای بازی تیمش را بر پایه دفاع تیمی بریزد که با کمترین گل خورده قهرمان ایران شد. مدافعین و هافبک های استقلال که در لیگ گذشته کاملا هماهنگ عمل می کردند، در بازی اخیر تیم ملی نیز توانستند به خوبی ایفای نقش کنند و کشورمان را با صعود به جام جهانی سرافراز کنند.
اما ورا تمام این خوشحالی های صعود به جام جهانی باید به هوش باشیم. چیزی که بیشتر از همه توی ذوق می زند اینست که هنوز مشکل حفظ توپ در ایران حل نشده و کمتر می‌بینیم که بازیکنان ایران بتوانند چند پاس پیاپی به هم بدهند. دیشب اما کره به هیچ عنوان راه عبور ار خط دفاعی متمرکز ایران را بلد نبود و با اصرار به ارسال توپ‌های بلندعملا همان طوری بازی می‌کردند که ایران به‌دنبالش بود. اما اگر هدف گزاری ما عملکرد مثبت در جام جهانی باشد اولین قدم پس از تمدید قرارداد کیروش باید افزایش هوش و تمرکز بازیکنان در پاس کاری باشد. تیم ما به مجتبی جباری ها و منتظری های بیشتری نیاز دارد. زیر توپ زدن در دفاع و پاس های بی هدف در هافبک به تنهایی می تواند کمر تیم را بشکند.در همین بازی دیشت دیدید که چگونه روی یک اشتباه در ضربه ایستگاهی تا آستانه فروپاشی دروازه ایران نیز پیش رفتیم. این ها مشکلاتی است که در یک سال باقی مانده باید برطرف شود.
نکته پایانی که باید به آن اشاره کرد، علاوه بر تاکتیک های اتخاذ شده و استراتژی های فنی و لجستیکی کادر فنی، آمادگی روانی مناسب تیم ملی در سه بازی آخر بود که نشان دهنده آگاهی کامل کی روش به توانایی بازیکنان ایرانی بود.
او به‌خوبی توانست انگیزه لازم را به تیم تزریق کند و استرس و فشارهای روانی را از تیم خود دورکند که از فاکتورهای اساسی یک مربی بین المللی است که خوشبختانه علاوه بر مسائل فنی در این موضوع نیز کی روش وظیفه اش را بخوبی انجام داد. امیدوارم با حفظ کی روش فوتبال ایران به روند رو به رشد خود ادامه دهد.
بدون شک قهرمان ما شمای آقای جنتلمن...مستر کیروش
