مطلب ارسالی کاربران
چگونگی ریشه کنی فساد اقتصادی در چین
کشور چین با 8 برابر مساحت ایران و بیست برابر جمعیت چند دهه پیش تولید ناخالص ملی برابر ایران داشت در حالی که امروز پس از ایالات متحده بزرگترین اقتصاد جهان به حساب می آید. این ابر قدرت اقتصادی هم به یکباره قدرتی جهانی نشد بلکه برنامه ریزی ها و گذشت ها و فداکاری های زیادی چین را به یک ابر قدرت اقتصادی تبدیل کرد. معمولا وقتی از چین صحبت می شود این روزها تصور عمومی همان کالای ارزان قیمت و بنجل می باشد در حالی که امروزه بسیاری از کالاهای با کیفیت جهانی توسط چینی ها تولید می شود و این کاسبان ما هستند که سراغ کالای بنجل می روند. شاید برخی به یاد داشته باشند که در دهه های هفتاد و هشتاد و نود میلادی ایالات متحده شدید ترین تحریم های وقت را بر علیه چین اعمال کرده بود و تلاش داشت که چین در عمل ناسیونالیست را به فروپاشی بکشاند. طبق معمول هم ایالات متحده زمینه فساد اقتصادی و سیاسی و فرهنگی را درون این کشور گسترش داده بود تا بتواند به این طریق چین را به نابودی بکشد. چینی ها با تحمل انواع و اقسام فشارهای اقتصادی و سیاسی و اجتماعی و فرهنگی از تحریم های آمریکا به عنوان یک فرصت برای خود استفاده کردند اما مشکل اصلی در این کشور فساد اقتصادی بود. رهبران این کشور متوجه شدند تا زمانی که با فساد مقابله و آن را ریشه کن نکنند هر برنامه اقتصادی که داشته باشند به هیچ وجه فایده نخواهد داشت و محکوم به شکست است. برای مقابله با فساد برنامه های زیادی را پیاده کردند اما متوجه شدند که تنها راه مبارزه با فساد همان خود مردم می باشد. اولین کاری که کردند این بود که قوانینی را وضع کردند که بر اساس آن هر کارمند دولت که درگیر فساد بود بستگی به جایگاه اش مجازات بالاتری دریافت می کرد. یعنی مثلا اگر یک کارمند جزء برای یک اختلاس مدتی مجبور بود به زندان برود یک وزیر و یا معاون وزیر برای همان فساد حکم اعدام دریافت می کرد چون به قول معروف هر که بامش بیش برفش بیش تر. یکی دیگر از کارهایی که اینها انجام دادند این بود که اگر کارمندی مرتکب فساد می شد فقط خودش مجازات نمی شد بلکه کل خانواده و مرتبطین با وی مورد محاکمه قرار می گیرند، چون وضعیت مالی کارمندان مشخص است و اگر کارمندی شرایط مالی فراتر از شرایط معمول داشت اولین کسانی که متوجه می شوند نزدیکان وی هستند و اگر آنها گزارش نکنند پس با او شریک جرم می باشند. جالب اینکه اگر گزارش کنند مبلغی معادل سیصد دلار به عنوان پاداش دریافت می کنند و شغل و جایگاه خود را حفظ می کنند اما اگر گزارش نکنند مورد محاکمه قرار می گیرند و شغل خود را از دست می دهند. همچنین اموال همه وابستگان فرد اختلاس کننده مورد بررسی قرار می گیرد و به نفع حکومت مصادره می شود تا همه حواسشان به یکدیگر باشند که مرتکب فساد نشوند. همچنین فردی که شغل دولتی خود را به دلیل فساد از دست می دهد با هر مدرک تحصیلی و یا جایگاه اجتماعی که باشد مجبور است مشغول کارهای پست تر شود. همچنین آنهایی که به زندان می افتند حق ندارند بخورند و بخوابند بلکه باید در زندان هم مشغول به کار شوند و هزینه زندان خود را در بیاورند. چینی ها همچنین محدودیت های زیادی را برای دریافت پاسپورت و سفر به خارج کشور دارند تا اینکه افراد فاسد نتوانند از کشور فرار کنند و طبق قوانین چین کارمندان دولت در هر سطحی که باشند نمی توانند بدون مجوز ویژه حتی پاسپورت معمولی دریافت کنند. دولت چین مجبور شد ده ها هزار نفر را به دلیل اختلاس اعدام کند اما این هزینه ای بود که باید انجام می شد تا جامعه از فساد نجات یابد. هنوز هم نمی توان گفت که جامعه چین صد در صد از شر فساد خلاص شده اما می توان گفت که همین ماجرا منجر شده که چرخه اقتصاد مملکت بچرخد و کشور از آن شرایطی که قبلا با آن مواجه بود بیرون بیاید. البته چینی ها ده ها برنامه دیگر هم برای مبارزه با فساد دارند ولی بنده چند نکته که برایم جالب به نظر می آمد را مطرح کردم تا در یک مقاله بگنجد. چند ماه پیش اقتصاددانی ایرانی با یکی از رسانه های بین المللی مصاحبه داشت مجری سوال کرد که آقای پمپئو می گوید تحریم های جدید آمریکا ده میلیارد دلار از درآمد های ایران را کم کرده این ماجرا چه قدر روی اقتصاد ایران تاثیر خواهد داشت؟ ایشان خندیدند و گفتند دلتان خوش است همین چند روز پیش شایع شده یک خانم هفت میلیارد یورو اختلاس کرده و از ایران فرار کرده، هزینه اختلاس هایی که در مملکت ما انجام می شود به مراتب بیش از تحریم های آمریکا است. کافی است به ماجرای سوء استفاده از دلار 4200 تومانی فکر کنید و حساب کنید که چه مبالغی بابت همین سوء استفاده از مابه التفاوت قیمت ارز دولتی و ارز بازار آزاد انجام شده و کل تحریم های ظالمانه بر علیه ایران چه قدر در آمد نفتی ایران را کاسته تا متوجه شوید که آیا تحریم ها بیشتر روی اقتصاد تاثیر دارد و یا فساد. بر کسی پوشیده نیست امروزه بزرگترین معضل ایران فساد حکومتی یا مرتبط با حکومت است که اگر حل شود قطعا بسیاری از مشکلات اقتصادی مملکت حل می شود. و قطعا این فساد با قوانین فعلی حل و فصل نمی شود و نیاز به قوانین و مقرراتی سرکوبگر دارد. حال بد نیست که ما هم برویم و بررسی کنیم چینی ها چه کارهایی را برای مقابله با فساد انجام داده اند و برخی از این روش های مبارزه با فساد را وارد کنیم.