متاسفانه امروز خیلی بد باختیم.اختلاف امتیاز های دورقمیمون رو ب راحتی از دست دادیم و نتیجشم شد این باخت تلخ.
اولین و مهمترین چیزی که امروز خودشو نشون داد عدم تمرکز و ذهنیت خیلی کوچک بچه ها بود.انگار نه انگار جام جهانیه.شوخی بازی که نیس حتی اگه 20امتیاز جلو باشی نباید فک کنی برنده شدی.مقصر اصلی این اتفاق هم کادر فنی و در راس اونا مهران شاهین طبعه.
دومین مورد فضای خیلی خیلی زیادی به شوت زن های پورتوریکو میدادیم.هیچ نقشه و تاکتیکی برای مقابله با post up های حریف نداشتیم و مدام پشت قوس 3امتیازی شوت زن های پورتوریکو خالی میشدن.بخصوص 3دقیقه اخر بازی.
حتی تو حمله هم افتضاح بودیم.فقط بلدبودیم pick and roll بازی کنیم.همین.بعدم توپ رو بدیم به سنترهامون تا اونا بازیسازی انجام بدن!
این pick an roll زیاد هم یه دلیل داشت.میخاستیم انقد پورتوریتکو سوییچ در دفاع انجام بده که یه بازیکن کوتاه قد زیرحلقه بخاد حامد رو دفاع کنه و حامدم راحت امتیاز بگیره.نقشه ای که بجز دو سه باز اصلا جواب نداد.
تیم اصلا و ابدا playmaker نداره و ضربشم خوردیم.
دلیل دیگه زیر حلقه افتضاح بودیم به معنی واقعی کلمه.فک کنم بالای 20تا ریباند حمله دادیم به حریف.دقت کنین 20تا!حتی حامد هم که داخل بود اوضاع فرق چندانی نمیکرد.بدون اغراق ریباند حمله یعنی 50درصد پیروزی.
از ترن اور های زیادمون هم که هرچی بگم کم گفتم که البته برمیگرده به همون ذهنیت ضعیف و استرس شدید تو اواخر بازی.تو حساس ترین لحظه ها ترن اورهای خیلی بدی دادیم.از خطای حمله تا پاس اشتباه و پا روی خط.
به هرحال صعودیم که تقریبا کنسله.درس هم نمیگیره بسکتبال از این همه اشتباها تو میدون های بزرگ.
چن سال پیش بازی با فرانسه میتونست نقطه عطفی باشه تو تاریخ بسکتبالمون حتی با وجود اون باخت دردناک ولی بازم درس نگرفتیم از اون بازی.
بنظر این اخرین تورنومنت بزرگ نسل طلایی بسکتبالمون باشه ولی همچنان هیچ تغییری نکردیم.
به هرحال با همه این چیزا به امید معجزه و صعود بچه ها