از نظر بودجه حرف شما درسته ولی خود سیستم آموزش و پرورش ژاپن مشکلات و معایبی داره که نمیشه به سادگی ازش گذشت، هرچند نقاط قوت خوبی داره مثلا تو رشته های فنی حرفه ای خیلی خوب کار میکنن اما فرسایش و روند طاغت فرسای آموزشی ژاپن چیزی هست که کشورهای دیگه رو به دید شک بهش نگاه میکنن، آمار عجیب و بالای افسردگی و خودکشی بین دانش آموزای ژاپنی هم حقیقت هست. برای ایران اگه سخت افزارش رو فراهم کنن به نظرم ترکیبی از تفکرات جان دیویی و فلسفه صدرایی(با توجه به شرایط بومی و فرهنگی ایران) با درصد مشخصی از دروس بصورت منطقه ای(مثل زبان های بومی) میتونه مفید باشه، البته سند تحول جدیدی که چندسال پیش تنظیم شد اصلاحات خیلی خوبی داشت ولی جای کار زیاد داره سیستم آموزشی کشور
