A RLEتجربه ی شخصی من، ازدواج یه سنی داره. برای خود من اگه از ۲۷ اینا بگذره دیگه اونقدربه زندگی تنهایی خو گرفتم و خودخواهیام قوی شده که از خیرش بگذرم.
خیلیا فکر می کنن باید همه چی اوکی باشه تا برن سمتش ولی قشنگیش همینه که از پایین شروع کنی و پله پله دو طرف بالا بیان. دلیلی که نسل قبلی بدون اینکه این همه پیام عاشقانه تلگرامی فوروارد کنن سال ها کنار هم موندن هم همینه. وقتی زندگی رو دو نفری بسازین برا اون چیزی که ساختین ادرزش قتئلین و راحت زیر همه چی نمی زنین. الان ازدواج تو ذهن جوونای ما یه تعریف شکم سیرانه داره که هرکی همه چیش اوکیه باید ازدواج کنه. خب معلومه طرف تازه بعدش میگه خب من که همه چی داشتم چرا اومدم خودم رو درگیر کردم
