محمد آرسنالمن افسردگی دارم (اختلال افسردگی اساسی) ژنتیکی هم هست و از وقتی یادم میاد داشتم (الان 29 سالمه)، با اینکه با معیار خیلی ها زندگی موفقی داشتم (از لحاظ تحصیلی و کاری) ولی خب هر کسی تو هر موقعیتی ممکنه باهاش دست و پنجه نرم کنه اما چیزی که خیلی کمکم کرد که حالم خیلی بهتر بشه اینه که قشنگ یه مدت خودشناسی کردم و فهمیدم واقعا از ته دلم به چه کاری علاقه دارم و فهمیدم یه جایی راهو اشتباه رفتم و با خودم مهربون نبودم و به خودم خیلی سخت میگرفتم. افسردگی یه نشونه هست از اینکه کودک درون آدم میخواد به حرفش گوش کنی و ببینی هدف و اون علاقه واقعیت چیه. ممکنه تو شغل یا مسیری که داری میری حتی خیلی موفق باشی ولی چیزی نباشه که تو رو از ته دلت شاد کنه(دلیل کم انرژی بودن و بی انگیزگی من تو کاری که انجام میدادم هم همین بود) باید تو خودت بگردی و به ندای درونت گوش ببینی کجا نادیده گرفتیش و واقعا به چی و چه مسیری و چه کاری از ته دلت علاقه داری وقتی اونو انجام بدی حالت خیلی بهتر میشه(من که خیلی بهتر شدم و برای انجام اونکاری که فهمیدم دوسش دارم انرژی خیلی بیشتری نسبت به انجام کارهای دیگه دارم)
البته اینها تجربه من از درگیری طولانی با افسردگی بوده و بنظرم پیش روانشناس خوب هم برو چون ممکنه دلیل افسردگی تو با من متفاوت باشه. ولی خودشناسی و افزایش آگاهی راجع به خودت و اصلاح باورهای غلط میتونه خیلی کمک کننده باشه