منچستر یونایتد باشگاهی که حالا بیشتر شبیه یک بانک است تا باشگاه فوتبال :
از زمانی که گلیزرها در سال ۲۰۰۵ مالکیت باشگاه را در دست گرفتند بیش از یک میلیارد پوند خرج کرده اند اما نه از دارایی های خودشان بلکه از جیب هواداران و سهم عاشقان این باشگاه بزرگ قاره سبز .
سرالکس فرگوسن را میتوان تا حدی مسبب این نقیصه دانست چرا که نبوغ او تاثیرات اولیه حضور گلیزرها را کاهش داد ، شاید اگر در همان سال های نخست کشتی شیاطین سرخ به گل می نشست کار به اینجا نمیکشید اما کسب قهرمانی های متوالی بهترین مربی تاریخ فوتبال نیز مانع افول یونایتد نشد .
کریستیانو رونالدو در سال ۲۰۰۹ با قیمت سرسام آور ۸۵ میلیون پوند به فروش رفت و به جایش آنتونی والنسیا ، گابریل ابرتان و مایکل اوون روی هم با ۲۰ میلیون پوند جذب شدند .
ضمن اینکه با وجود پا به سن گذاشتن اکثر بازیکنان من یو از سال ۲۰۰۷ تا سال ۲۰۱۲ هافبک جدیدی پا به الدترافورد نگذاشت .
و به این ترتیب بود که پس از جدایی فرگوسن در سال ۲۰۱۳ از سرخ های شهر منچستر ترکیبی باقی مانده بود که نیاز به جراحی عمیق داشت .
کم خرج کردن تنها دلیل افت منچستر یونایتد در این سال ها نبوده و قضاوت ها و تصمیمات وحشتناک هم در این سقوط نقش مهمی ایفا کرده اند .
اد وودوارد به عنوان قدرت مطلق باشگاه هیچ تجربه ای در فوتبال ندارد و در پنج سال گذشته سه سرمربی را استخدام و هر سه را اخراج کرده است ، با این وجود پول هنوز در گردش است و باعث میشود او بازهم در قدرت بماند .
به بیانی ساده تر منچستر یونایتد در ورزش ضعیف و ناکام است اما در تجارت بسیار خوب عمل میکند و به همین دلیل بسیاری معتقدند که گلیزرها در این باشگاه هستند تا پول بسازند نه اینکه تیم را به موفقیت برسانند .
یونایتد در فصل گذشته ۳۲ امتیاز کمتر نسبت به همشهری آبی پوش خود کسب کرد و لیگ را در رتبه ششم به پایان رساند تا این مطلب گواهی بر این موضوع باشد که ترکیب تیم نیاز به تقویت اساسی دارد .
اوله گونار سولسشیر چهارمین مربی پس از فرگوسن هم به این مساله تاکید داشت و اعلام کرد که موفقیت با بازیکنان فعلی دور از دسترس است .
همانطور که میدانید شیاطین سرخ در نقل و انتقالات تابستانی چندین بازیکن خود را به فروش رساندند یا به صورت قرضی به تیم های دیگر واگذار کردند و فقط سه بازیکن جذب کردند ، دنیل جیمز با ۱۵ میلیون پوند ، ارون ون بیساکا با ۵۰ میلیون پوند و هری مگوایر با ۸۰ میلیون پوند سه بازیکنی بودند که در تابستان پا به الدترافورد گذاشتند که پول خرید این بازیکنان نه از جیب مالکین که از فروش سایر بازیکنان پرداخت شد .
نکته مهم نیز همین جاست که یونایتد برای خرید بازیکن و خرج در بازار نقل و انتقالات به پول مالکین خود نیازی ندارد و میتواند به راحتی از طریق درآمد های نجومی خود بازار را تحت سلطه خود درآورد
یونایتد پردرآمدترین باشگاه فوتبال انگلیس است و باید در بازار هم فعال باشد اما با وجود نیاز به یک انقلاب در ترکیب از باشگاه هایی مانند استون ویلا و وولورهمتون نیز کمتر خرج کرده است نه فقط در این فصل که در فصل گذشته نیز از اورتون ، وستهام ، لستر ، فولهام ، برایتون و ولور هموتون نیز کمتر دست به جیب شده اند .
شاید برخی بگویند که در دو پنجره نقل و انتقالاتی گذشته سیتی و لیورپول هم فعالیت کمی داشته اند ؟ اما در پاسخ باید گفت مگر ترکیب این دو تیم با سایر تیم ها قابل مقایسه است ؟! این دو تیم در سال های گذشته ترکیبی قدرتمند ساخته و به مرور ضعف های خود را برطرف کرده اند .
در نقطه مقابل نگاهی به آرسنال بیندازید ، تیمی که با وجود گل های فراوانی که فصل پیش دریافت کرد به تقویت خط دفاع خود روی آورد و در همین راستا داوید لوییز ، کیران تیرنی و ویلیامز سالیبا را جذب کرد و بر اساس نیاز خود سبایوس را به صورت قرضی از رئال به خدمت گرفت و با شکستن رکورد نقل و انتقالات تاریخش نیکلاس پپه را در خط حمله خریداری کرد .
تاتنهام نیز همانند آرسنال به تقویت تیمش پرداخت و با جذب لوسلسو و اندومبله نقص خود در خط هافبک را برطرف کرد و رایان سسگنون را برای حضور و تقویت سمت چپ دفاع به خدمت گرفت .
این در حالیست که هم آرسنال و هم تاتنهام فصل گذشته را در جدول در رتبه ای بهتر از یونایتد کار را به اتمام رساندند .
یونایتد وینگر تخصصی راست ندارد ، از حضور بازیکن بزرگ در پست شماره ۱۰ بی بهره است و برای جانشینی لوکاکو هم فکری نشده است .
اینها فقط مشکلات جزئی یونایتد هستند و قرمز های شهر منچستر در میانه میدان نمیتوانند بازی را اداره کنند و این موضوع کاملا مشهود است گرچه امید آن ها در این زمینه به ساق های پل پوگبا دوخته شده است اما هیچکس نمیتواند مدعی شود که ستاره فرانسوی به تنهایی قادر به حل این مشکل است . مخصوصا حالا که دلش نیز با یونایتد نیست و دچار مصدومیتی طولانی مدت هم شده است .
شیاطین سرخ برای تقویت میانه میدان به دنبال لانگ استاف هافبک نیوکاسل رفتند اما زمانی که رقم ۵۰ میلیون برای وی درخواست شد به سرعت عقب نشینی کردند ، اگر واقعا مربی به توانایی های او اعتقاد داشت چرا او را جذب نکردند ؟
این بازیکن قطعا تابستان آینده قیمتش را افزایش میدهد و اگر منچستر بخواهد او را جذب کند باید قیمتی بیشتر بپردازد . در واقع اگر انتقالی موفق باشد بازیکن جذب شده ارزش پرداخت هرقیمتی رادارد .
مگر پول یک باشگاه برای چه چیزی است ؟ مگر برای خرج کردن جهت خرید بازیکن ، تقویت تیم و رسیدن به موفقیت نیست ؟
ضمن اینکه نباید فراموش کنیم با توجه به عدم هزینه مورینیو در تابستان گذشته و هزینه بر نبودن انتخاب سولسشیر منچستر میتوانست با بودجه ای نجومی پا به نقل و انتقالات بگذارد .
🚩 اما در عوض بودجه سرمربی نروژی نصف بودجه فن خال و آقای خاص در اولین تابستانشان بود . این در حالیست که قیمت بازیکنان نسبت به سال های گذشته با رشد چشم گیری مواجه شده و عملا با چنین بودجه ای نمیشد تیمی قدرتمند راهی رقابت ها کرد .
تنها توضیح موجود را میتوان هدف گلیزرها در یونایتد دانست ، سرمایه گذارانی که هدفشان فقط کسب درآمد است و رویای قهرمانی برایشان هیچ معنایی ندارد .
برای درک این موضوع شاید بد نباشد نگاهی به تیم tampa by buccaneers در لیگ راگبی آمریکا بیندازیم تیمی که تحت مالکیت گلیزرها قرار دارد این تیم سال ۲۰۰۲ قهرمان رقابت های سوپر بال شد ولی در ۱۱ فصل از ۱۶ فصل بعدی رکورد منفی از خود به ثبت رساند و تنها دو مرتبه به پلی آف رسید که در هر دو نوبت حذف شد . در آنجا مسایل ورزشی به طور کامل از یادها رفته و مسایل مالی اهمیت دوچندان یافته و حالت به نظر میرسد همین سناریو در منچستر یونایتد هم در حال رخ دادن است !!!