مطلب ارسالی کاربران
چرا سولشر بماند؟ چرا برود؟
یک نگاه کوتاه به گذشته نشون می دهد پس از رفتن مویس، تیم سه رده در جدول ترقی کرد. پس از اخراج فن خال تیم سه جام گرفت و پس از اخراج مورینیو هم یونایتد تونست پیروزی های پیاپی عالی به دست بیاورد.
اما همۀ این نتایج موقت بودند. به دلیل ساختار ضعیف تیم، نتایج بد دوباره برگشت. تیم ضعیف و ضعیف تر شد. خالی از ستارگان. رونی و زلاتان و چیچاریتو رفتند و جای آنها با جوانانی پر شد که هیچ تیم بزرگی در اروپا به دنبال آنها نیست.
در زمان مابین اخراج مویس تا آمدن فن خال، بسیاری از پایه های تیم فرگوسن رفتند. مابقی را فن خال فروخت. به جز رونی و والنسیا و یانگ و کریک که دو تن از چهار نفر پابه سن بازنشستگی گذاشته بودند و دو تن دیگر هم بالای سی سال داشتند. اوله هم دست به ابتکار بزرگی زد و دو هافبک تیم را فروخت به علاوۀ مهاجم اصلی تیم.
امروز امید تیم به گلزنی راشفوردی است که دو مربی قبلی از او در کناره ها بهره می گرفتند. آنتونی مارسیال گلزن بزرگی نیست و میسون گرینوود جوان و بی تجربه است.
دست اوله گونار در خط هافبک بسته تر است. آندر هررا و فلینی رفتند و کسی جایگزین آن ها نشد. جیمز گارنر و آندریس پریرا در قوارۀ ستاره ظاهر نشدند. اسکات مک تومینای هم با وجود این که مورد تمجید هردو مربی اخیر یونایتد قرار دارد، ستاره نیست. ماتیچ پیر شده و به سبک اوله گونار نمی خورد.
در خط دفاع دو بازیکن با سر و صدای زیاد وارد شدند اما گره گشا نشدند. لستر سیتی پس از خروج مگوایر از نظر دفاع بهتر شد که به شکل طعنه آمیزی ما را به یاد اسمالینگ می اندازد که در رم اوج گرفته ! یا لوکاکو که در اینتر مشغول درخشش است.
نتایج دروغ نمی گویند. پنج ستاره یونایتد را نام ببرید. چیزی وجود ندارد. تنها ستاره کلاس جهانی یونایتد، پوگبای مصدوم است و ده خیای افت کرده. البته کلمه افت برای ده خیا کم است.
با این تیم نمی شود انتظار داشت مربی بعدی معجزه کند. شاید با اخراج اوله، نتایج بهتر شوند. هرچند فقط یک شوک موقت است، اما بهتر از این است که همین عظمت باقی مانده نیز از دست برود.
راهکار، جذب برنامه مند بازیکنان بزرگ در کنار جوانان تجربه دار شده در تیم های کوچکتر است. جوانان تیم باید مثل دین هندرسون فرصت زیادی در شفیلد به دست آورد و اکنون از بهترین دروازه بانان جزیره است، به تیمهای کوچکتر بروند تا تجربه بگیرند. در زمان فرگوسن همین فیل جونز و اسمالینگ در تیم هایی مثل ویگان و اورتون تجربه می اندوختند. تعجبی ندارد که آمار یک فصل زلاتان از دو فصل راشفورد بیشتر است.
اخراج اوله قرار نیست بادبان های کشتی را تعمیر کند؛ اما دست کم از ویرانی بیشتر جلوگیری می کند.