8 ماه نشده بود ک دختری ک دوسش داشتم رفت. قبل رفتنم هر چی مشکل داشت گفت تو باعثشونی. در حالی ک من نخوردم نپوشیدم و نخریدم ک اون بهتر بشه.
چند تا مشکل داشت.
حالا یک ماهی میشه با یکی دیگه اشنا شدم ک اون یکیو فراموشش کنم. فک میکردم این یکی واقعن دوسم داره.. واقعا بعضی چیزا خیلی مشخص و تابلوعه
ولی اینم نیم ساعت پیش گفت نمیخام بهت دروغ بگم.. خیلییییی خوبی حسی بهت ندارم ولی ارزشمندی واسم.. بودنت دلگرمیه واسم.
واقعا هیچ کمبودی ندارم خداروشکر. نه مادی . نه روحی..
تیپ و چهره هم همه رفیقام همیشه بهم میگن تو باید مدل میشدی (جدای از گیر آوردن)
سومین نفری بود ک گذاشت و رفت
میدونم بشخمم باید باشه و واقعنم هست. ولی بعضی وقتا ب این فک میکنم چرا اينطوري میشه؟من چی کم دارم؟ یا چی اضافی دارم؟ زندگی ارزش این کصشرارو نداره بچه ها بخابیم
پیش آر پیاله را ک شب میگذرد .