مطلب ارسالی کاربران

ایا چین هنوز کمونیست است؟؟؟؟؟؟

𝓶𝓸𝓱𝓼𝓮𝓷 _𝓐𝓬 . 12/20/2019 - 14:56 مشاهده پروفایل

2,199 مشاهده / 7 دیدگاه 7 2 4

این مطلب توسط کاربران طرفداری ارسال شده است و دیدگاه طرفداری نیست. قوانین سایت کاربر محور / گزارش تخلف

◽️آیا چین هنوز کمونیست است؟
🇨🇳🇨🇳🇨🇳
تجملات زندگی مدرن و جامعه مصرف گرا، جوهر رژیم چین را تغییر نمی‌‌‏دهد

📍چین دومین اقتصاد بزرگ جهان است و یکی از بزرگترین بازارهای بورس و سهام را داراست. آسمان خراش‌‌‏های بلند مدرن نیز تا خط افق شهرهای پکن، تیانجین، شانگهای را پر کرده‌‌‏اند. این روزها می‌‌‏توان انواع آخرین مدل‌‌‏های اتومبیل را در خیابان‌‌‏های چین یافت. شهروندان چینی نیز صاحب جدید‌‌‏ترین گوشی‌‌‏های هوشمند هستند.
پس آیا جمهوری خلق چین یک کشور سرمایه داری مدرن است که صرفا در ظاهر نام کمونیستی را نگه داشته؟

در حالی که حزب کمونیست چین برخی از جنبه‌‌‏های سرمایه داری را اتخاذ کرده، چین همچنان یک کشور کمونیستی باقی مانده است : حزب کمونیست کنترل تمام سرزمین و بخش‌‌‏های کلیدی اقتصاد ملی را در دست دارد. همچنان کنترل شدید بر بیان، کلیه اجتماعات و اعتقاد وجود دارد و ساختار سیاسی رژیم چین یک دیکتاتوری لنینیستی کلاسیک است.

اگر سیاست حزب از سال ۱۹۷۸ که تحت رهبری « دنگ شیائوپنگ » بود از سوسیالیسم خالص تغییر نکرده بود؛ چین قادر نبود از رشد دو برابری تولید ناخالص داخلی در سال‌‌‏های اخیر لذت ببرد. در سال ۱۹۷۸ چین اصلاحات اقتصادی را تجربه کرد.

با گذشت دهه‌‌‏ها، حزب به آرامی از کنترل کامل خود بر ابزار تولید کاست و آن را به شرکت‌‌‏های خصوصی و کارآفرینان واگذار کرد. رهبر کنونی چین برنامه ۵ ساله اقتصادی اش را به عنوان « دستور العمل » در نظر گرفته است که نشان دهد حزب دیگر روش قدیمی « کنترل دولت بر اقتصاد » را دنبال نمی‌‌‏کند.

اما در حقیقت حزب روش « طرح جدید کنترل دولت بر اقتصاد » را دنبال می‌‌‏کند.

شرکت‌‌‏های دولتی چینی ممکن است تنها ۳ درصد از کل شرکت‌‌‏ها در چین امروز را تشکیل دهند، اما حدود ۲۵ تا ۳۰ درصد از تولیدات صنعتی را ارائه می‌‌‏کنند.

حزب کنترل خود بر اقتصاد کشور را با سپردن صنایع کلیدی مختلف به مقامات رده بالای حزب و به افراد خانواده‌‌‏شان حفظ کرده است.

برای مثال « جیانگ میان‌‌‏هنگ » پسر جیانگ زمین، رهبر سابق حزب کمونیست چین، « پادشاه مخابرات » چین نامیده می‌‌‏شود. زیرا منفعت و کنترل شدیدی بر صنعت مخابرات این کشور دارد.

آمار و ارقام چشمگیر رشد تولید ناخالص داخلی چین به طور گسترده‌‌‏ای دستکاری شده است. « لی کچیانگ »، نخست وزیر فعلی چین در سال ۲۰۰۷ گفته بود که آمار رسمی، غیر قابل اعتماد است و برای اندازه گیری بهتر رشد اقتصادی چین، باید حجم باری راه آهن، مصرف برق و مبلغ پرداخت وام‌‌‏های جدید توسط بانک‌‌‏ها را در نظر گرفت.

بسیاری از تجار رده بالای چینی از اعضای حزب کمونیست هستند که در مجلس رژیم یا نهاد مشورتی سیاسی آن خدمت می‌‌‏کنند. بخشی از این کار به دلیل تمایل حزب به انتخاب نخبگانِ کسب و کار چین است، اما به هر حال عضویت تجار در حزب مزایای تجاری و کسب و کار را برایشان تضمین می‌‌‏کند.

در راستای تعالیم مارکسیستی، حزب تنها صاحب حقیقی املاک در چین است؛ حزب زمین را به مردم اجاره می‌‌‏دهد و جامعه چین همچنان توسط حزب شدیداً کنترل می‌‌‏شود.

حزب بیش از دو میلیون پلیس اینترنت را جهت سانسور افکار عمومی و حفظ یک فایروال قدرتمند اینترنت برای جداسازی اینترنت چین از اینترنت جهانی استخدام کرده است. افسران کنترل جمعیت پیوسته زنان چینی را موظف می‌‌‏کنند که دستورات دولت را برای فرزند آوری و انجام سقط جنین اجباری دنبال کنند و افرادی که از این دستورات پیروی نمی‌‌‏کنند، عقیم می‌‌‏کند.

مخالفان رژیم و جوامع مذهبی و اعضای عادی و معمولی جامعه مدنی دشمن سیاسی حزب خوانده می‌‌‏شوند و با ترس و تهدیدات دائمی حزب که به اصطلاح « به چای دعوت شوند »، یعنی توسط مأموران امنیت عمومی تحت بازجویی قرار گیرند، دست و پنجه نرم می‌‌‏کنند.

مخالفان مورد آزار و اذیت و شکنجه قرار می‌‌‏گیرند و اغلب برای انجام کار اجباری در بازداشتگاه به سر می‌‌‏برند.

رژیم محکومیت طولانی را برای دشمنان سیاسی خود در دادگاه‌‌‏ها رقم می‌‌‏زند. مخالفان برجسته رژیم برای مدت اغلب طولانی در بازداشت خانگی، دوران زندانی بودن خود را سپری می‌‌‏کنند.

قانون اساسی چین آزادی عقیده را تضمین می‌‌‏کند، اما حزب کمونیست چین قوانین خاص خود را نیز نادیده می‌‌‏گیرد. به عنوان مثال، « جیانگ زمین »، دبیر سابق کل حزب کمونیست در سال ۱۹۹۹ آزار و اذیت گسترده‌‌‏ای بر علیه تمرین معنوی و صلح آمیز فالون گونگ راه‌‌‏اندازی کرد و یک سازمان غیرقانونی تأسیس کرد که مطمئن شود که قانون رژیم و امنیت سیستم، سیاست جیانگ را دنبال می‌‌‏کند.

از لحاظ سیاسی، چین هنوز هم توسط حزب لنینی سرشار از کنترل، اجرا می‌‌‏شود.

حزب کمونیست چین تنها حزب سیاسی حاکم از سال ۱۹۴۹ بوده است. احزاب دیگر تحت یک « جبهه متحد » هستند که مستقل از کمونیست نیستند.
رهبر یا دبیر کل حزب یک کابینه را اداره نمی‌‌‏کند، به جای بخشی از یک دفتر سیاسی، اداره مجموعه‌‌‏ای از مقامات ارشدی را که مسئول همه تصمیمات مهم در کشور هستند، برعهده دارد. او همچنین توسط بزرگان حزب و نخبگان و نه به روشی دموکراتیک انتخاب می‌‌‏شود.

با اینکه این روزها رهبران چین با کار تجارت مشغولند، اما تا زمانی که داس و چکش از تالار بزرگ خلق نرفته است، کمونیسم به گرد و غبار تاریخ در چین سپرده نمی‌‌‏شود.

داغ‌ترین‌ها 👇🏻👇🏻👇🏻