او را اعجوبه ای جوان در دنیای بسکتبال میدانند؛
فقط کافیست بدانید در آخرین بازی اش توانست 60 امتیاز فقط خودش بدست آورد !
او را یکی از پرافتخارترین و چهره های فراموش نشدنی Lakers میدانند… کسی که توانست در طول 20 سال بازی بسکتبالش بیش از 30000 امتیاز کسب کند.
اما شاید برایتان جالب باشد اگر بدانید این اسطوره دنیای ورزش، در دنیای موفقیت های شخصی و طرزفکر صحیح موفقیت آمیز هم یک اسطوره است. کوبی، در سن 17 سالگی نامه ای جالب به خودش نوشت؛
او در این نامه هرآنچه قرار بود برایش اتفاق بیافتد را ذکر کرده و … خودتان بخوانید :
تقدیم به ۱۷ ساله خودم،
وقتی رویای تیم لیکرز (Lakers) ات فردا تحقق یافت، تو باید یادبگیری چطور بر روی آینده خانواده و نزدیکانت سرمایه گذاری کنی. به نظر ساده میرسد و شاید فکر کنی خیلی پیش پا افتاده است اما بهتره کمی وقت بر رویش صرف کنی…
من گفتم سرمایه گذاری.
من نگفتم، صرف وقت.
اجازه بده برایت توضیح بدهم؛
صادقانه اگر بخواهیم قضاوت کنیم، دادن و صرف تعلقات مادی به برادر و خواهرهایت و حتی دوستانت شاید به نظر تصمیم درستی بیاید.تو عاشقشون هستی و اون ها هم همیشه در مسیر رشدت در کنارت بودن، پس بهتره کل موفقیت ات رو باهاشون شریک باشی… تو براشون خونه میخری، خانه بزرگی میخری، تمام بدهی هایشان رو پرداخت میکنی تا زندگی راحتی داشته باشند، درسته؟
اما روزی فرا میرسد که وقتی دوباره فکر کنی، متوجه میشی تو فقط مانع پیشرفت اون ها شدی !
در واقع تو مراقب آنها بودی تا فقط خودت احساس خوبی داشته باشی، چون فقط تویی که خوشحالی وقت اون ها بدون هیچ غم و غصه ای لبخند میزنند… و این دقیقا خودپسندی خودت رو نشون میده.
وقتی که از خود راضی هستی و این حس رو تقویت میکنی، در حال نابود کردن رویاهای بهترین های زندگیت هستی؛ تو با اضافه کردن مادیات به زندگی آنها، آنها رو از داشتن بهترین نعمت های این دنیا یعنی استقلال و رشد محروم میکنی.
این رو بدون که تو قراره رهبر خانواده ات باشی؛ قراره تصمیم های سختی بگیری… حتی اگر دوستان و نزدیکانت اون ها رو درک نکنند در آن زمانی که تصمیم میگیری.
در آینده آنها سرمایه گذاری کن؛ فقط به اون ها نبخش !
از موفقیت، ثروت و نفوذت استفاده کن تا نزدیکانت رو در بهترین موقعیت ممکن شان قرار بدی که بتونن رویای خودشون رو بدست بیاورند. اون ها رو تشویق کن به مدرسه بروند، بهترین شغل های ممکن رو براشون دست و پا کن و اجازه بده رهبر حق خودشون باشند.
این فرصت رو به اونها بده تا با تلاش سخت و پافشاری به همون موفقیت هایی برسند که رسیدی و قرار است برسی.
من این نامه را الان برایت می نویسم و از الان هم باید اجرایش کنی. شاید ابتدا ازت دلخور بشن که قرار نیست پولی اضافی بهشون بدی و چون تو موفقی اون ها نباید تلاش کنند، اما تو اینکار رو نکن. این اعتیاد به زندگی راحت فقط باعث تن پروری و بی هدفی در زندگی میشه.
با گذشت زمان تو اونهارو خواهی دید که رشد کرده اند و مستقلند. رویاهای خودشون رو دارند دنبال میکنند و زندگی خودشان را دارند و هم چنان از تو هم بابت این نعمت بزرگ ممنون اند.
چیزهای خیلی بیشتری هست که باید برات بنویسم، اما در 17 سالگی، انقدر چیزهای جذاب تری هست که نخواهی اهمیتی به این نامه 2000کلمه ای بدی.
دفعه بعد که برات بنویسم، احتمالا راجع چالش هایت در مورد کارت و اینکه نزدیکان ات چه نقشی تو کارت دارن، برات بخواهم بنویسم. اما مهم ترین توصیه من بهت اینه که اجازه نده خانواده ات، تبدیل به رئیس ات باشند. سعی کن والدین ات همیشه والدین باقی بمانند.
قبل از امضای اولین قراردادت، بودجه مورد نظرت برای اینکه خانواده ات در شرایط خوبی زندگی کنند، بتونی کسب و کارت رو داشته باشی و به دیگران کمک کنی تا موفقیت بلند مدتی داشته باشند فکر کن.
با این کارت، بچه های بچه هایت هم آینده خوبی خواهند داشت و یاد میگیرند مستقل باشند.
زندگی تو داره به یک تغییر بزرگ نزدیک میشه و اتفاق ها سریع تر از قبل در حال رخ دادن اند. اما همیشه بعد از 9 ساعت تمرین در طول روز، قبل از خواب به این چیزهای مهم هم فکر کن.
بهم اعتماد کن، اگر از اول گام های درستی برای آینده ات برداری از هزاران دل آزردگی و ناراحتی و اتفاق بد خودت رو دور نگه میداری.
با تمام عشق؛
کوبی.
