مطلب ارسالی کاربران

" یک بیت از این سه شاعر بیاورید"

شهریار زند 02/13/2020 - 20:24 مشاهده پروفایل

224 مشاهده / 16 دیدگاه 2 2

این مطلب توسط کاربران طرفداری ارسال شده است و دیدگاه طرفداری نیست. قوانین سایت کاربر محور / گزارش تخلف

حافظ

سعدی

مولانا

هر کدام که به نظرتان زیبا آمده و هنوز از یادتان نرفته

نام شاعر رو هم بنویسید

داغ‌ترین‌ها 👇🏻👇🏻👇🏻

دیدگاه‌ها (16 دیدگاه)

مشاهده 0 دیدگاه جدید

عارف ‌

شعر فقط این؛
‌
‌قصه است این، قصه، آری قصه‌ی دردست.
شعرنیست،
این عیارِ مهر و کینِ و مرد و نامردست
این که بر گوش میشود هموار
بی عیار و شعرِ محضِ خوب و خالی نیست
هیچ - همچون پوچ - عالی نیست
این گلیم تیره بختی هاست
خیسِ خونِ داغِ سُهراب و سیاوشها،
روکش تابوتِ تختی هاست.
این گل آذین باغِ خواب آلود قالی نیست
شعرهای خوب وخالی را
راست گویم، راست،
بایدامروز از نوآئینان بیدردان
خواست
وزفلانک، یافلان مردان،
آن طلائی مخمل آوایان خونسردان
آن عزیزانی که چشم و گوش بینی شان
بس که حسّاس است
نور عطر ناز و غمزِ یاس آبی را
از برای اطلسیّ زرد خمارآلود،
در نهفت دره دریائی آن اختر خونمرده ی مهجور
مانده مدفون در فرامشزار ابری کهکشانی کور،
چون حقیقت در تجاویف عدم مستور،
وز شبستان وجود هور قلیائی
نیز، سیصد سال نوری دور،
چشمشان می بیند از اینجا
و به سویش می پراند بوسه ای از پلک، با ایما،
و نمی بیند کنار پوزشان، اما،
بوی گند شعله های کر کننده و کوری آور را، که با آنها
داغهای خال – چنان خالهای داغ- می کوبند بر پیشانیِ چین خورده ی آدم
و همین امروز یا فرداست
کادمیّت را فرو می بلعد و می شوید از رخساره پر آبْله ی عالم.
می نیوشد گوششان، در خواب پیش از ظهر
جیغ سبز و سرخ، یا اغلب «بنفش‌خوابِ»بعد از ظهرِ مخمل را،
و صدای حسرت آلوده نگاه غیر بومی کاجهای سردسیر و گرمسیری سدر بومی را،
و خموشانه فغانهای نیاز – طفلکی ها! – استوا و قطب را با هم،
و بلورین نغمه رؤیای طاووس حریر و شاخه گیلاس مومی را،
چون طلائی نالش یک خوشه ی بیدار، از زنجیر خواب آلود شبنم ها؛
نشنود اما به بیداری
بیخ گوششان زندگیشان غرّش و طوفان آتش، نعره داغ جهنم ها
راویم من، راویم آری
باز گویم، همچنانکه گفته ام باری

اف سی هالیوود

حافظ یارب این نو دولتان رابر خر خودشان نشان/ کاین همه قلب و دغل در کار داور میکنند.مولوی:ماهی از سر بگندد نی ز دم/فتنه از عمامه خیزد نی ز خم.سعدی:تو کاز محنت دیگران بی غمی نشاید که نامت نهند آدمی

Totall barca

حافظ : دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند/ وندرآن ظلمت شب آب حیاتم دادند
هم تازه رویم هم خجل هم شادمان هم تنگدل/کز عهده بیرون آمدن نتوانم این انعام را
مولوی: ای دوست شکر بهتر یا آنکه شکر سازد/خوبی قمر بهتر یا آنکه قمر سازد
ضعف قطب از تن بود از روح نی/ضعف در کشتی بود در نوح نی
سعدی:در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم/بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم