تنها با یک نگاه ساده به امار ابتلا، فوتی و بهبود یافته ها در ایران میتوان متوجه عجیب بودن ان نسبت به دیگر کشورها شد.
در تمام کشورهای درگیر با افزایش تعداد مبتلایان جدید علاوه بر افزایش مرگ و میر به دلایل مختلف (کاهش امکانات بیمارستانی، کاهش نیروی متخصص و افزایش مبتلایان با سنین مختلف) نرخ بهبود یافته ها نیز شروع به کاهشی قابل توجه میکند و این در حالی است که در ایران این موضوع به شکل کاملا عکس طی میشود. به طور کلی امار ارائه شده ی کرونا در ایران تقریبا خطی است که اصولا به دلیل نرخ معمولا نمایی انتشار ویروس غیرمنطقی است.
اما اهمیت این موضوع در چیست؟
دولت ایتالیا پس از حدودا 10 روز قرنطینه ی سنگین از امروز شدت این قرنطینه را با کاهش ساعات کار فروشگاه های بزرگ افزایش داد چراکه حتی با قرنطینه نیز میزان مبتلایان جدید کم نشده بودند.
این قرنطینه ی سنگین در مقایسه ای ساده با وضعیت موجود در ایران امکان بروز یک فاجعه ی بزرگ در ایران را نشان میدهد چراکه در حال حاضر به جز تلاش های خود مردم توجه خاصی به موضوع کاهش ارتباطات انسانی نمیشود.
امار ایران میتواند لزوما حاصل دروغگویی نباشد. در روزهای اخیر میزان مبتلایان جدید در ایران به شکل خطی افزایش میابد که احتمالا به دلیل عدم توان ایران در گرفتن تست های گسترده است. با اینحال در دیگر کشورهای دنیا با گرفتن تست های گسترده از مردم مشخص شده است که امار مبتلایان بسیار بیشتر از چیزی است که فکرش را میکردند و با توجه به روند فعلی احتمالا در ماه های اینده ایران حتی جز ده کشور درون لیست نیز نباشد. (دولت کره در گزارشی عنوان کرده برای شناسایی سریع مبتلایان تعداد تست های گرفته شده باید روزانه بین 20 تا 30 هزار مورد باشد)
بزرگترین نکته در زمینه ی ارائه ی امار واقعی این موضوع است که این امار باعث برداشتی درست از وضعیت و کنترل هرچه بیشتر ان میشود چراکه با توجه به نرخ سرایت بالای این ویروس حتی یک نفر نیز میتواند تعداد زیادی را مبتلا کند.
