باشگاه کریکت و فوتبال جنوا که از آن به جنوا یاد می شود در7 سپتامبر1893 میلادیتاسیس شد. این تیم کهن ترین تیم زنده یایتالیا با 127 سال سابقه و چهارمین تیم قدیمی پس از باشگاه های از بین رفته ی تورینو F.C.C. ، نوبیلی تورینو و اینترتازیناله تورینو می باشد.
در طول تاریخ طولانی خود، باشگاه جنوا 9 بار قهرمانی لیگ ایتالیا را به دست آورده است. اولین قهرمانی جنوا در مسابقات افتتاحیه در سال 1898 میلادی به دست آمد و آخرین عنوان آن ها در فصل 1923-24 بوده است. همچنین این باشگاه یک بار نیز موفق به کسب قهرمانی در جام حذفی ایتالیا شده است. از نظر تعداد قهرمانی، جنوا چهارمین تیم پر افتخار ایتالیا می باشد.
تاسیس و موفقیت های اولیه این باشگاه ممکن است حاصل عشق روزنامه نگار ایتالیایی، Gianni Brera باشد. او اهل لیگوریا نبود اما خود را همیشه حامی جنوا می دانست. او لقب احمق قدیمی را برای جنوا برگزید.
این باشگاه از سال 1911 بازی های خانگی خود را با ظرفیت 36536 استادیو لوئیجی فراریس انجام داده است. البته از سال 1946 این باشگاه ورزشگاه خود را با رقیب محلی خود، سمپدوریا شریک شد.
این باشگاه در 7 سپتامبر 1893 به عنوان کلوپ و ورزش دو و میدانی جنوا تاسیس شد. در نخستین سالهای فعالیت خود ، آنها به طور عمده در دو و میدانی و کریکت به رقابت پرداختند. ثانياً فوتبال انجمني تمرين شد. از آنجا که این باشگاه به نمایندگی از انگلیس در خارج از کشور تشکیل شده بود ، پیراهن های اصلی این سازمان پوشیده از سفید ، همان رنگ پیراهن تیم ملی انگلیس بود.( البته شایان ذکر است که پرچم کنونی انگلستان، برگرفته از پرچم جمهوری جنوا شامل زمینه ی سفید و صلیب سرخ است). در ابتدا ایتالیایی ها مجاز به پیوستن به عنوان یک باشگاه خصوصی نبودند. فعالیت های جنوا در شمال غربی شهر در منطقه کامپاسو ، در پیازا دی آرمی صورت گرفت.
اولین مدیران این تیم افراد زیر بودند:
Charles De Grave Sells
S. Blake
G. Green
W. Riley
Daniel G. Fawcus
Sandys
E. De Thierry
Jonathan Summerhill Sr.
Jonathan Summerhill Jr.
Sir Charles Alfred Payton
در 10 آوریل 1897 بخش فوتبال این باشگاه ، که از سال 1893 موجود بود ، به لطف جیمز ریچاردسون اسپنسلی به ورزش های دیگر غالب شد. اولین بازی دوستانه در خانه ، مقابل تیمی مختلط از Internazionale تورینو و FBC تورینزی برگزار شد. جنوا 1-0 نتیجه را واگذار کرد اما پس از مدتی، جنوا اولین پیروزی خود در برابر UPS آلساندریا را با نتیجه 2 بر 0 به ثبت رساند. بازی های دوستانه نیز مقابل ملوانان مختلف انگلیس مانند کسانی که از کشتی HMS Revenge انجام می گرفت.
عکس بالا، بازیکنان اولین تیم فوتبال جنوا در 1898 میلادی را نشان می دهد.
فوتبال در ایتالیا با ایجاد فدراسیون فوتبال ایتالیا و جام فوتبال ایتالیا قدم به قدم جلو رفت.. جنوا در اولین لیگ ایتالیا در سال 1898 در ولدرومو اومبرتو، اول در تورین به رقابت پرداخت. آنها در اولین بازی رسمی خود در تاریخ 8 مه ، 2-1 برنده شدند و Ginnastica Torino را شکست دادند ، همچنین آن ها در وقت های اضافه تیم Internazionale Torino 3-1 را شکست دادند.
تا این زمان اسم Athletic نیز در ابتدای نام این باشگاه وجود داشت اما در فصل بعدی رقابت ها این قسمت از ابتدای نام باشگاه خط خورد. هم چنین رنگ لباس به راه راه سفید و آبی تغییر پیدا کرد. جنوا با پیروزی 3 - 1 Internazionale تورینو برای بار دوم موفق به کسب عنوان دوم خود در 16 آوریل 1899 شد.
در راه رسیدن به سومین عنوان پیاپی خود در سال 1900 و اثبات تسلط بر قهرمانی ، جنوا با نتیجه 7-0 رقیب محلی Sampierdarenese را شکست داد. آن ها در فینال با پیروزی 3-1 مقابل FBC Torinese جام را بالای سر بردند.
در سال 1901 دوباره رنگ لباس تغییر پیدا کرد. این بار نوار های سفید جای خود را به نوار های سرخ دادند و جنوا لقب rossoblu به معنی قرمز و آبی ها را گرفت. از آن فصل تا کنون این رنگ ها، رنگ های اصلی آرم باشگاه و لباس تیم می باشند. البته شاید این تغییر رنگ برای جنوا بد یمن بود زیرا در این فصل میلان توانست اولین قهرمانی را به دست آورده و جنوا را در رده ی دوم قرار دهد.
در دو فصل 1902 و 1903 اما جنوا دوباره به کورس قهرمانی بازگشت و توانست در دو فینال، یوونتوس را شکست دهد.
هم چنین جنوا اولین تیم ایتالیایی بود که یک بازی بین المللی را برگذار می کرد. آن ها در سال 1903 به فرانسه رفته و تیم نیس را سه بر صفر شکست دادند.
در سال 1904 آخرین قهرمانی جنوا برای یک دهه به دست آمد و پس از آن از تا سال تیم های دیگری همچون یووه، میلان و اینتر به قهرمانی ها دست یافتند. یکی از دلایل ضعف جنوا در این بازه ی زمانی، قانون ی بود که در ایتالیا به تصویب رسید و بیشترین ضرر را به جنوا وارد آورد. این قانون در سال 1908 تصویب شد و طبق آن وجود بازیکنان خارجی در تیم های ایتالیایی ممنوع بود. این مسئله در حالی اتفاق افتاد که بخش اصلی بازیکنان جنوا را بازیکنان انگلیسی تشکیل می دادند. جنوا در این سال از برگذاری رقابت ها کنار کشید. این قانون یک سال بعد لغو شد اما جنوا نتوانست بازکنان قبلی خود را به دست بیاورد و با بازیکنان سوئیسی و چندین نفر دیگر دوباره تشکیل شد. بازگشت این تیم باعث شد زمین جدیدی برای بازی ها در منطقه ی ماراسی شهر جنوا ایجاد شود.
با ساخته شدن تیم ملی ایتالیا، جنوا نقش مهمی در این تیم ایفا کرد. رنزو دی وچی، بازیکن جنوا مدتی بازوبند کاپیتانی تیم ملی ایتالیا را بر بازو می بست. او که سابقه ی بیش از 250 بازی برای جنوا را در کارنامه دارد 43 بار برای تیم ملی ایتالیا در دفاع کناری یا وسط زمین به میدان رفت.
پروژه ی احیاء جنوا کلید زده شد. ویلیام گاربت انگلیسی در سال 1912 به عنوان سرمربی جنوا انتخاب شد. همچنین بازیکنان خوبی برای تیم خریداری شدند. واژه ی رئیس که اکنون برخی برای استفاده در مورد سرمربی باشگاه ها استفاده می کنند از آن زمان به وجود آمد. این لقب را اولین بار بازیکنان جنوا به سرمربی خود می دادند.
بالاخره در فصل 1914-15جنوا در لیگ شمال ایتالیا صدر نشین شد. همزنام لاتزیو نیز در لیگ جنوا صدر نشین شده بود. به دلیل شروع جنگ جهانی اما ادامه ی لیگ ایتالیا لغو شد و بعدا جام به جنوا رسید. تا همین حالا نیز لاتزیو بارها برای مشخص کردن تکلیف قهرمان آن فصل، یا کسب جام به تنهایی یا شریک شدن در قهرمانی درگیر دعوا های حقوقی می باشد.
پس از آن سال های سیاه ادامه پیدا کردند. پروژه ی احیا نا تمام باقی ماند و به مانعی بزرگ برخورد. لیگ ایتالیا از آن زمان تا سال 1919 برگذار نشد. اما خبر بد تری هم برای باشگاه جنوا وجود داشت. لوئیجی فراری، آدولفو گنوکو، کارلو ماراسی، آلبرتو سوسون و کلودیو کازانوا بازیکنانی بزرگی بودند که در جنگ کشته شدند. همچنین یکی از مدیران ارشد باشگاه جیمز ریچارلسون اسپنسلی نیز در این جنگ کشته شد.
البته پس از جنگ نیز جنوا در منطقه ی شمال یک مدعی باقی ماند اما تا سال 1922 نتوانست هیچ عنوانی را کسب کند. گاربت در جنوا باقی ماندوموفق به کسب عنوان قهرمانی فصل 1922_23 و 1923-24 شد. آن ها در فینال اول لاتزیو را 6-1 شکست دادند و در فینال فصل بعد به پیروزی 4-1 برابر ساوایا دست یافتند.
پس از آن جنوا تنها موفقیتش در لیگ ایتالیا تنها دو عنوان نائب قهرمانی بود.
در طول فصل 1933-34 بود که جنوا اولین سقوط خود را به سری B ، سطح دوم فوتبال ایتالیا متحمل شد. خوشبختانه، آنها توانستند تحت مدیریت ویتوریو فاروپا برگردند ، و در صدر جدول سری ب قرار بگیرند.. در سال 1936 ، خوان کولیو جاه طلب به عنوان رئیس باشگاه منصوب شد. در سال های 1936-37 آنها به جایگاه ششم سری آ دست یافتند و همچنین با شکست 1 بر 0 آ اس رم با یک گل ماریو تورتی موفق به کسب کوپا ایتالیا شدند.
در فصل بعد برای جنوا در رده سوم به پایان رسید. آن تابستان ایتالیا در جام جهانی فیفا 1938 به رقابت پرداخت و قهرمان شد ، سه بازیکن جنوا بخشی از عوامل پیروزی تیم ملی بوندند. سرخیو برتونی ، ماریو جنتا و ماریو پرازازولو تشکیل دادند.
جنگ جهانی دوم کل حرکات فوتبال ایتالیا را به طرز چشمگیری تحت تأثیر قرار داد. جنوا نیز مانند سایر باشگاه ها تحت تاثیر قرار گرفت.. در سال 1945 ، این باشگاه تصمیم گرفت که نام خود را به باشگاه جنوا کریکت و فوتبال برگرداند ، چیزی که در همان اوایل مسابقات قهرمانی ایتالیا از آن استفاده کرده بود. در سالهای پس از جنگ ، این باشگاه هنوز هم در بین طرفداران محبوب بود ، و افرادی که قبلاً با این باشگاه همراه بودند مانند اتاویو باربییری و ویلیام گاربت بازگشتند. جنوا همچنین رقیب جدیدی در شهر به نام سمپدوریا داشت که در سال 1946 با ادغام دو کلوپ دیگر تاسیس شد و در استادیو لوئیجی فراریس ساکن شد.
