پروانه مهاجرمخالف و منتقد بودن رو بسیار کار پسندیده ای میدونم
بشرطی که هویت و شخصیت منتقد از نقد کردن شخصیت پیدا نکرده باشه ، بلکه هنجار ها و ارزش ها و فرهنگ مستقلی داشته باشه و بر مبنای مشخصی نقد رو انجام بده.
مثلا یه منتقد سینما باید مشخص باشه که چه مواردی از نقدش رو منطبق بر سلیقه و کدوم موارد رو مبتنی بر اظهار نظرات فنی انجام میده. (مثلا منتقد سینما بگه من شخصا طرفدار سینمای فلانم، این فیلم با سلایق من سازگار نبود، اما از نظر داستان و ... اینطور و اونطور... . یا منتقد سیاسی اول مشخص کنه چه خط مشیی رو بعنوان ایده آل در نظر میگیره و اون اظهار نظرش مبتنی بر چه زیربنایی هست. صرف حرف زدن و شهره شدن دلالت بر صدق گفتار و مبنا قرار گرفتن اون حرف ها در اصلاح رویه های اجتماعی،هنری، سیاسی یا ... نیست.)