پدر آرات همشهری علیرضا فیروزجاست.
فیروزجای ۱۶ ساله و پدرش اینستاگرام ندارند.
افتخار ملی، فیروزجاست که وقتی ناگزیر شد از ایران برود سلبریتی‌ها خواب بودند. او هفته پیش ماگنوس کارلسن مرد شماره یک شطرنج جهان را برد.
خانواده فوتبال نباید در برابر کودک‌آزاری شاخ‌های پلشت مجازی که ناگهان استعدادیاب فوتبال شده‌اند سکوت کند.
مستر تیستر (شغال اینستاگرام)، ریوندی، تتلو، ساشا سبحانی و ... در شکنجه آرات با پدر روان‌پریش او همدستند.
«کودکِ کوکی» شبانه‌روز در استوری‌ها ناگزیر است جملات نسنجیده‌‌ای که پدرش در دهانش می‌گذارد را تکرار کند.
ظهر یکشنبه، وسط بازی توی پارک مجبور شد مقابل صدها هزار بیینده با آقامیری لایو برود.
آرات (کودک کار) که حتی مادرش کنارش نیست، به دعوت هیچ تیمی از ایران خارج نشده. او با ویزای دانش‌آموزی در انگلیس است و عضو هیچ باشگاهی نیست.و در آکادمی لیورپول حضور ندارد.
امضای اولین قرارداد حرفه‌ای قبل از ۱۶ سالگی محال است. تازه غیر اروپایی‌ها از ۱۸ سالگی پس از دریافت مجوز انتقال بین‌المللی International Transfer Certificate می‌توانند.
ویدیویی که آرات بچه‌های خارجی را دریبل می‌زند نه تیم رسمی، بلکه تسهیلات همگانی باشگاه‌هاست.
آن خردسالان تحت هیچ تمرینی نبوده‌اند، حتی یک بار هم در زندگی‌شان دراز و نشست نرفته‌اند.
استوری امروز آرات در زمین Five-a-side است که عمدتاً به شهرداری‌ها تعلق دارد و می‌توان ساعتی اجاره کرد.
پدر آرات برای لیورپول و بارسا رجز می‌خواند و توده میلیون نفری او را افتخار ملی می‌نامند.
هیچکس در تاریخ با این شیوه جنون‌آمیز فوتبالیست نشده و فکر میکنم نخواهد شد....
متاسفانه در این پرونده بخاطر پاره‌ای مناسبات غلط مالی پدر آرات در انگلیس، بزودی می‌بینیم فاصله بین افتخار ملی با سرافکندگی ملی، چه ناچیز است.
اپراتور پاک نکن (:
متن از: مهدی رستم پور
