فیجی با نام رسمی جمهوری جزایر فیجی (Republic of the Fiji Islands) یک کشور جزیرهای در منطقهٔ ملانزی در اقیانوس آرام جنوبی است که در ۲ هزار کیلومتری جزیرهٔ شمالی زلاندنو قرار گرفتهاست. پایتخت و بزرگترین شهر فیجی شهر سووا است. در فیجی سه زبان انگلیسی، فیجیایی و هندی فیجی رسمیت دارند. جمعیت فیجی ۸۶۰ هزار نفر و واحد پول آن دلار فیجی است که در حال حاضر (می ۲۰۱۸) هر دلار فیجی معادل حدود ۴۸ سنت آمریکایی میشود. ۷۰ درصد مردم این کشور مسیحی، حدود ۲۶ درصد هندو و ۴ درصد نیز مسلماناند. نزدیک ترین همسایگان آن از غرب وانوآتو، از جنوب غرب کالدونیای جدید ِ فرانسه، از جنوب شرق جزیرهٔ کرمادچ نیوزیلند، از شرق ساموآ، از شمال شرق جزایر والیس و فوتونایِ فرانسه و از شمال تووالو است. این کشور از ۳۲۲ جزیره و ۵۳۳ صخره تشکیل شدهاست. تنها ۱۰۶ جزیره آن مسکونی هستند و ۸۷ درصد جمعیت کشور در دو جزیره اصلی زندگی میکنند. در سدههای هفدهم و هجدهم میلادی هلندیها و بریتانیاییها فیجی را کشف کردند که تا سال ۱۹۷۰ مستعمرهٔ بریتانیا بهشمار میرفت. فیجی با توجه به جنگلهای بسیار، منابع زیرزمینی و ذخایر ماهیان، یکی از پیشرفتهترین اقتصادهای منطقهٔ اقیانوسیه را داراست. امروزه مهمترین منبع تجارت خارجی این کشور گردشگری و صادرات شکر است. جمهوری فیجی در حال حاضر رئیس گروه ۷۷ است. فیجی از اعضای جدید جنبش غیرمتعهدها است و پس از استرالیا، نیوزیلند و پاپوآ گینه نو، چهارمین کشور بزرگ حوزه اقیانوسیه محسوب میشود.
سفالهای بدست آمده از شهرهای فیجی نشان میدهد این جزایر از ۱۰۰۰ تا ۳۵۰۰ سال پیش از میلاد مسیح مسکونی بودهاست اما مسئله مهاجرت اقیانوس آرام هم هنوز مطرح است. فیجی از سده ۱۸ به دست بریتانیا افتاد و در سال ۱۸۷۴ مستعمرهٔ این کشور گشت، فیجی در ۱۰ اکتبر ۱۹۷۰ از بریتانیا اعلام استقلال کرد. بسیاری بر این باورند که اهالی فیجی از جنوب شرقی آسیا و از طریق اندونزی به این کشور آمدهاند، یعنی از زمانی که جزایر ملانزی و پلینزی متحد شدند و یک جامعه توسعه یافته را پیش از رسیدن اروپاییها، پدیدآوردند. نخستین گروه اروپاییهای کاشف فیجی در سال ۱۶۴۳ به رهبری «آبل تاسمان» هلندی پای به این جزیره گذاشتند و سپس در سال ۱۷۷۴ کاپیتان انگلیسی «جیمز کوک» کار آنها را دنبال نمود. اما معتبرترین روایت، مربوط به کشف فیجی توسط کاپیتان «ویلیام بلای» در سال ۱۷۸۹ است. بازرگانان و دریانوردان اروپایی و استرالیاییان نخستین گروههایی بودند که به این کشور آمدند و در آن اقامت گزیدند. مبلغان مذهبی در اوایل سده ۱۹ به فیجی آمدند و پادشاه فیجی در سال ۱۸۵۴ به آیین مسیحیت گروید. در در این هنگام آدمخواری ملغی گردید و جنگهای قبیلهای پایان یافت. در تاریخ ۱۰ اکتبر ۱۸۷۴ فیجی به مستمره بریتانیای بزرگ تبدیل شد و از سال ۱۸۷۹ تا ۱۹۱۶ کارگران هندی به این جزیره آمدند و در کشتزارهای نیشکر به کار مشغول شدند. این کارگران بعدها به مزرعهداران و بازرگانان مستقل تبدیل شدند بهطوری که هندیها هماکنون کنترل بازرگانی فیجی را در اختیار دارند.
فیجی تا پیش از کسب استقلال در سال ۱۹۷۰، مستعمره بریتانیا بود. در این کشور در سال ۱۹۸۷ نظام جمهوری را پذیرفت و طبق قانون اساسی سال ۱۹۹۷ نظامی دموکراتیک بر آن حاکم شدهاست. رئیسجمهور توسط شورای عالی رؤسا انتخاب میشود و قدرت اجرایی در دست وی است. دوره ریاست جمهوری ۵ سال است. ژنرال سیتیونی رابوکا که دو ارتش در رهبری میکرد طی کودتایی در سال ۱۹۸۷ به قدرت رسید، در همین سال در فیجی نظام جمهوری برقرار گردید. راتو سیر کامیسسه مارا در سال ۱۹۹۴ رئیسجمهور فیجی شد، رئیسجمهور سابق، ژنرال سیتیونی رابوکا از حزب سیاسی فیجی نیز در سال ۱۹۹۲ در اولین انتخابات بعد از کودتا به سمت نخستوزیری رسید. در سال ۲۰۰۰ میلادی راتو ژوزفا ایلوئیلو رئیسجمهور و لایسنیا کاراسه نیز به عنوان نخستوزیر انتخاب شدند. فیجی در قلب اقیانوس آرام و در نیمهراه بین خط استوا و قطب جنوب و بین طول جغرافیایی ۱۷۵ و ۱۷۸ غربی و عرض ۱۵ و ۲۲ جنوبی واقع شدهاست. این کشور در تقاطعی واقع شده که مستقیماً به شمال نیوزیلند و غرب استرالیا یعنی دو کشور اصلی اقیانوس آرام منتهی میشود و در پیرامون آن سایر جزایر اقیانوس آرام همچون تونگا، ساموآ، وانوآتو و کالدونیای جدید قرار دارند. مساحت فیجی ۱۸٬۲۷۴ کیلومتر مربع و جمعیت آن ۸۵۳٬۴۴۵ نفر است. فیجی از بیش از ۳۰۰ جزیره تشکیل شدهاست و به صورت مجمع الجزایر میباشد. جمعیت فیجی اکثراً بین بومیان فیجی و نژاد هندی تقسیم شدهاست. بیشتر جمعیت فیجی در دو جزیرهٔ ویتی لوو و وانوآ لوو ساکن هستند. از شهرهای مهم فیجی میتوان به، لائوتوکا ۵۲٬۲۲۰ نفر، نادی ۴۲٬۲۸۴ نفر، لاباسا ۲۷٬۹۴۹ نفر و نائوسوری ۲۰۰۰ نفر اشاره کرد. دو جزیره اصلی فیجی عبارتند از «ویتی لوو» با ۱۰۴۲۹ کیلومتر مربع و «وانا لووو» با ۵۵۵۶ کیلومتر مربع که مجموعاً حدود ۸۷ درصد مساحت زمین این کشور شامل میشوند. بالغ بر ۸۳ درصد زمینها در مالکیت بومیان فیجی، ۹ درصد در مالکیت دولت و ۸ درصد بقیه نیز سرزمین آزاد میباشند. تنها ۱۶ درصد خاک این کشور قابل کشت است که عمدتاً در دشتای ساحلی، دلتای رودخانهها و درهها واقع شدهاند. فیجی دارای آب و هوای استوایی با دو فصل اصلی گرم و مرطوب از ماه نوامبر تا آوریل و فصل خنک و خشک، از ما مه تا اکتبر است و در تمام طول سال، بادهایی بر فراز فیجی میوزد که باعث تعدیل هوا میشود و میانگین دمای هوا از ۲۲ درجه سانتیگراد در ماههای خنک سال تا ۲۶ درجه در ماههای گرم، در نوسان است. پایتخت این کشور شهر سووا با ۱۷۲۳۹۹ نفر جمعیت میباشد.
واحد پول فیجی، دلار با واحد جزء (سنت) نام دارد. 1FJD = 0.48 US Dollar (در می ۲۰۱۸) صادرات فیجی را، شکر، طلا، نارگیل و زنجبیل دربر میگیرد. فیجی از اعضای کشورهای مشترکالمنافع بهشمار میرود. ۵۲٪ نژاد این کشور را فیجیایی (بومیان فیجی)، ۴۱٪ را نیز هندیها تشکیل میدهند، همچنین دین ۷۰٪ مردم فیجی مسیحی، ۲۶٪ هندو و ۴٪ نیز مسلمان است. زبانهای رسمی فیجی را، انگلیسی، فیجیایی و هندی تشکیل میدهند. فرهنگ فیجی ترکیبی غنی از فرهنگ بومی، چینی، اروپایی و هندی شامل دموکراسی اجتماعی، زبان، غذا (عمدتاً غذاهای دریایی و سبزیجات)، پوشاک محلی، سیستم اعتقادی، معماری، هنر، صنایع دستی، موسیقی و رقص و ورزش است. فیجی به مقدار قابل توجهی دارای گردشگر است که از جزایر نادی و دنارو دیدن میکنند. این کشور دارای اماکن غواصی زیاد و امکان دیدن کرانههای مرجانی است که از جاذبههای گردشگری این کشور بهشمار میآیند. بودجه زیادی صرف بازکردن استراحتگاهها در مناطق دور افتاده جهت افزایش گردشگری انجام شدهاست. گردشگری یکی از صنایع اصلی در این کشور به شمار میرود، بنابراین بدیهی است که جاذبههای فراوانی در فیجی وجود داشته باشد. از جمله این جاذبههای دیدنی باید به تالاب آبی، جزایر مامانوکا، پارک میراث ملی بوما، تالاب بقا (Beqa)، بندر اقیانوسیه، رودخانه ناوا (Navua River)، باغ غول خفته، چشمههای آب گرم سابتو، صخرههای بزرگ مرجانی اسطرلاب، غارهای ساوا آی لائو (Sawa-i-Lau Caves)، پارک ملی تپههای شنی سیگاتوکا، پارک کولا اکو، موزه فیجی، معبد سری شیوا سوبرامانیا (Sri Siva Subramaniya Temple) و شهر کوچک لووکا اشاره کرد. ۵۲ درصد مردم این کشور را نژاد بومی فیجایی و ۴۱ درصد را هندیها تشکیل میدهند، همچنین آشنایی با فرهنگ بومیان فیجی میتواند جذابیت سفر به این کشور را افزایش دهد.
متاسفانه در حال حاضر هیچ پرواز مستقیمی از ایران به فیجی وجود ندارد و برای سفر به این مقصد باید دست کم در ۲ یا ۳ کشور دیگر توقف کنید. به طور مثال هواپیمایی الاتحاد که از تهران پرواز دارد، پس از توقف در دو مقصد دیگر در فرودگاه فیجی به زمین خواهد نشست. نکتهای که باید به خاطر داشته باشید این است که بلیت هواپیمای خودتان را حداقل از ۲ ماه قبل رزرو کنید تا به مشکل بر نخورید. همچنین حتما پس از تهیهی ویزا اقدام به رزرو بلیت کنید تا با هزینههای سنگین جریمه روبرو نشوید. به علاوه اینکه فیجی در ایران سفارت ندارد و برای دسترسی به نزدیکترین سفارت باید از طریق کشور امارات اقدام کرد.
فیجی یک کشور /جزیره در اقیانوس آرام است که از 332 جزیره که 110 تای آنها مسکونی هستند تشکیل شده است. مساحت جزیره ی فیجی 194000 کیلومتر مربع بوده که در حدود 10٪ آن زمین است. بزرگترین منطقه ها در این جزیره جزایر ویتی لوو Viti Levu و وانوا لوو Vanua Levu هستند . این جزایر متعلق به بخشی از جزایر ملانزی می باشند. همچنین شایان ذکر است که اکثر جزایر فیجی از طریق فعالیت های آتشفشانی مربوط به حدود 150 میلیون سال پیش تشکیل شده اند. امروز در فیجی 1200000 نفر زندگی می کنند. پایتخت فیجی سووا Suva است که در جزیره یویتی لووواقع شده. این کشور زیبا دارای یک فرهنگ غنی است که مجموعه ای از فرهنگ هند ، اروپا و فرهنگ محلی فیجی را داراست. آب و هوا در فیجی گرمسیری بوده و شامل دو فصل می باشد. فصل اول گرم است که از نوامبر تا آوریل طول می کشد و دومی به فصل "سرد" شهرت دارد که از می تا اکتبر ادامه دارد. با این حال فصل سرد دمای متوسط 22 درجه سانتیگراد یا 72 درجه فارنهایت را داراست. این آب و هوا، سواحل شنی ، تالاب زیبا به رنگ آبی و پوشش گیاهی سبز گرمسیری تعداد زیادی از گردشگران را در طول سال به خود جذب می کند. بیشترین بازدید کنندگان فیجی از کشورهای استرالیا ، نیوزیلند و ایالات متحده آمریکا هستند.
در مورد فیجی فقط میتوان گفت که زیبایی در سواحل این کشور خلاصه میشود. سواحل شنی که دیدنشان چنان هوش ازسرتان میبرد که بهیکباره خود را در اوج لذت و آرامش مییابید. توضیح در مورد زیبایی سواحل فیجی واقعاً از عهده کلمات خارج است. فکر نکنید که همهجای فیجی را فقط سواحل شنی در بر گرفتهاند. جزایر بکر این کشور با جنگلهای سرسبز و آبشار و رودخانههایی در زیر شاخ و برگ درختان صحنههایی بینظیر از طبیعت را ارزانی شما داشته و طراوت و سرزندگی را در بندبند وجودتان جاری میکنند.
در کنار همه زیباییهای طبیعی، آشنایی بافرهنگ مردم این کشور هم دلیل خوبی برای خرید بلیط هواپیما و سفر به فیجی میتواند باشد. اولاً اینکه طبق آمار، 89 درصد از مردم این کشور کاملاً از زندگی خود راضی هستند و خوشحالی، انرژی مثبت و نشاط در چهره آنها موج میزند و آن را در اکثر مراسمات و آدابورسومهایشان میتوان دید. علاوه بر این، فرهنگ کشور فیجی چنان اهمیتی به شادی خانواده و مخصوصاً کودکان میدهد که تمامی بسترهای لازم برای این امر مهیا شده است. امنیت فرهنگی و اجتماعی بالا و فراهم بودن شرایط برای لذت بردن از تفریحات باعث میشود که همسر و فرزندان شما با اطمینان کامل از داشتن ایامی شگفتانگیز به مسافرت بروند. استقبال مردم این کشور از مهمانان هم که فوقالعاده خوب و دلنشین است
بهتر است در فیجی تا جایی که میتوانید در فعالیتهای مختلف شرکت کنید تا اشتهای کافی برای خوردن غذاهای دریایی خوشمزهی آن را داشته باشید . در فیجی ، مزهی غذاهای دریایی بسیار بهتر از سایر مکانهاست، به خصوص اگر این غذاها را کنار ساحل و در شب میل کنید. اگر از خوردن غذاهای تند لذت میبرید، هیچ جایی بهتر از فیجی برای خوردن آنها پیدا نخواهید کرد . زمانی که از غذاهای فیجی لذت میبرید، خوردن کاوا را فراموش نکنید. کاوا یک نوشیدنی سنتی در فیجی است که طعم بسیار خوبی دارد. اگر در بازارهای فیجی قدم بزنید، طیف وسیعی از محصولات تازه را خواهید دید که نقشی اساسی در آشپزی فیجی دارند. همین تنوع محصولات تازه و خلاقیت بومیان فیجی در آشپزی، دست به دست هم داده تا رژیم غذایی این کشور، یک رژیم غذایی متفاوت و منحصربه فرد باشد. عناصر اصلی در آشپزی فیجی عبارت اند از سیب زمینی شیرین، تارو (نوعی ریشه ی خوراکی)، برنج، مانیوک، نارگیل و ماهی. متدهای ابتدایی آشپزی در فیجی عبارت است از کباب کردن روی آتش یا زیر خاک. مهاجرت هندیها به فیجی در دهه ی ۱۸۷۰ آغاز شد؛ زمانی که هزاران هندی برای کار در کارخانه ی قند راهی این جزیره شدند. آنها مواد غذایی جدید را از وطن خود به فیجی بردند. فرهنگ دو ملت با هم ادغام شد و اکنون یک سبک از آشپزی به نام آشپزی هندی ـ فیجیایی در این کشور رایج است. به همین دلیل است که آشپزی در فیجی، عناصری از آشپزی هندی مثل ادویههای فراوان و کاری دارد. همانطور که از یک کشور جزیرهای انتظار می رود، آشپزی در فیجی کاملا تحت تاثیر محیط دریایی اطرافش است.
یکی از غذاهای محبوبی که به سبکها و شیوههای مختلف تهیه میشود و انواع متفاوتی دارد، کوکودا است. برای تهیه ی این غذا از موادی چون ماهی، پیاز، کرم نارگیل، لیمو، نمک و فلفل استفاده میکنند. جزایر مختلف اقیانوس آرام، روشهای مختلفی برای طبخ این غذا دارند اما همه ی آنها در استفاده از ماهی، کرم نارگیل و آبلیمو مشترک هستند. اهالی فیجی از چیلی برای طعمدار کردن این غذا استفاده میکنند. این غذا انتخاب خوبی به عنوان استارتر است. از آنجایی که برای پخت این غذا ماهی را از چند ساعت قبل مارینه میکنند، بافتی نرم و لذیذ پیدا میکند. در فیجی این غذا را به طور سنتی در یک صدف بزرگ یا نصفهی پوست نارگیل سرو میکنند. لووو یکی از غذاهای لذیذ فیجی است که برای مناسبتهای خاص مثل عروسی و جشنهای مختلف تهیه میشود. ترجمه ی کلمه ی لووو عبارت است از غذایی که در خاک و زیر زمین پخته میشود. مناطق همسایه ی فیجی هم این غذا را به سبک و شیوه ی خودشان تهیه میکنند. برای پخت این غذا به شیوه ی پختن در زیر زمین، ابتدا چاله ای می کنند و آن را با پوسته های نارگیل میپوشانند دور آنها را آتش میزنند و یک سنگ هم روی آن قرار میدهند. مواد تشکیل دهنده ی این غذا عبارت است از گوشت، ماهی و سبزیجات که در برگ موز یا برگ تارو پیچیده میشوند و سپس آن را روی سنگی که کاملا گرم شده قرار میدهند. این شیوه ی آشپزی برای پخت آرام غذا برای مدت دو تا سه ساعت و جا افتادن و طعمدار شدن غذا ایده آل است و غذای آماده شده طعم و عطر دودی بی نظیری دارد. در بیشتر گردشگاههای بزرگ فیجی یک شب در هفته این غذا به همین شیوه ی سنتی طبخ میشود.
تارو یکی از مهمترین مواد غذایی تشکیل دهنده ی غذاهای فیجی است که سابقه ی مصرف آن به چندین قرن پیش برمیگردد. این ماده ی غذایی به قدری دارای اهمیت فرهنگی است که در فیجی روز تارو جشن گرفته میشود. این روز در اولین ماه کامل در ماه مه برگزار میشود. این ماده ی غذایی یک ریشه ی خوراکی شبیه سیب زمینی است که رنگ بنفش دارد. آن را مثل سیب زمینی به شکل پوره یا چیپس مصرف میکنند. همه ی بخشهای این گیاه قابل خوردن است؛ ریشه، ساقه و برگ. برگهای این گیاه را سرخ میکنند یا حتی در شیر نارگیل میپزند یا همراه با مرغ از آن خوراک تهیه میکنند. جالب اینکه گیاه تارو که ریشه درفیجی دارد و دراکثرغذاهای آن ها نقش بسزایی دارد تاحدی که درتقویم این کشور یک روز را به خود اختصاص داده ومردم این روز را به شادی می پردازند.
فکت های فیجی
1- ریشهی هنر راه رفتن با پای برهنه بر روی خاکستر و سنگهای داغ به ۵۰۰ سال قبل در قبیلهی ساوائو (Sawau) در یکی از جزایر سرزمین اصلی فیجی بازمیگردد. بومیان هنوز مراسم راه رفتن بر روی آتش را که از چند نسل قبل به آنها رسیده است، انجام میدهند.
2- مردمان فیجی از لووُ پیت یا کورههای قرار گرفته در زیر خاک بهعنوان روشی برای پختوپز استفاده میکنند. برخی از غذاها در زیر زغالهای داغ با برگ موز یا برگ درخت خرما پخته میشوند.
3- مکه نام یک مراسم سنتی و فرهنگی در فیجی است که با رقص سنتی و داستانسرایی با آواز همراه است. این رسم، روشی قدیمی برای انتقال سنتها و داستانها از نسلی به نسل دیگر بوده است. این یک تلاش همهجانبه از سوی مردان و زنان فیجی است. این رسم معمولا در جشنوارهها برگزار میشود.
4- فیجی زمانی بهعنوان بخشی از جزایر آدمخواران شناخته میشد. آدمخواری در اینجا تا زمان ورود مبلغان مذهبی مسیحی در اواسط قرن نوزدهم ادامه داشت. به باور برخی از افراد، آدمخواری از زمانی شروع شد که مردمان این ناحیه در سفرهای طولانی دریایی غذایی برای خوردن و زنده ماندن نداشتند. بعدها این رسم از روی کشتی به جزایر هم سرایت کرد. بر اساس منابع، آخرین قربانی آدمخواری در فیجی یک مبلغ مذهبی به نام توماس بیکر بوده است. توماس به همراه همکارانش برای دیدار از روستای نابوتائوتائو (Nabutautau) و دعوت روستاییان به دین مسیحیت وارد آنجا میشوند. به گفتهی بومیان، بیکر با دست زدن به سر رئیس قبیله، که امری بسیار قبیح بوده و نوعی فحش محسوب میشده، جان خود را از دست میدهد. یکی از کفشهای بیکر همچنان در موزهی فیجی و در شهر سوا قرار دارد.
5- فیجی بر روی خط بینالمللی تغییر تاریخ که خطی فرضی در اقیانوس آرام است قرار دارد. این خط روزهای پشت سرهم در تقویم را از هم جدا کرده و یک طرف خط یک روز و طرف دیگر، روز بعد را نشان میدهد. در جزیرهی تاوئونی (Taveuni) علامتی وجود دارد که مسافران میتوانند یک دست یا پای خود را در یک روز و قسمت دیگر بدنشان را در روز دیگر قرار دهند. یا اینکه میتوانند با گذشتن از آن علامت، وارد روز بعد یا قبل شوند.
6- برند محبوب آبمعدنی فیجی «بهترین آب زمین» نام دارد که از داخل خود فیجی تهیه میشود. بااینحال قیمت این برند در مقایسه با سایر برندها بسیار زیاد است.
7- سیگاتوکا (Sigatoka) رودخانهای به طول ۱۲۰ کیلومتر است که در داخل فیجی جریان دارد. این رودخانه منبع ضروری حیات برای مردمان فیجی و بیش از ۵۰ روستا در مسیر خود است. از سیگاتوکا برای آبیاری برخی از محصولات و همچنین حملونقل استفاده میشود.
..........................................
آشنایی با کشورها (41) : مغولستان
آشنایی با کشورها (40) : چاد
تمام کشورهای معرفی شده