غلامحسين بنان خواننده آهنگهاي کاروان و بهار دلنشين، 15 ارديبهشت 1290 متولد شد.
به گزارش ايمنا غلامحسين بنان خواننده موسيقي کلاسيک ايراني است که از سالهاي 1306 تا سال 1347 در زمينه موسيقي ملي ايران فعاليت داشت. او عضو شوراي موسيقي راديو، استاد آواز هنرستان موسيقي تهران و بنيانگذار انجمن موسيقي ايران بوده است.
بيوگرافي غلامحسين بنان
غلامحسين بنان 15 ارديبهشت 1290 خورشيدي در تهران متولد شد. پدرش کريمخان بنان الدوله نوري و مادرش دختر شاهزاده رکنالدوله برادر ناصرالدينشاه بود.
وي از 6 سالگي به خوانندگي و نوازندگي ارگ و پيانو پرداخت و در اين راه از راهنماييهاي مادرش که پيانو را خوب مينواخت، بهره گرفت. اولين استاد او پدرش بود و دومين استاد، مرحوم ميرزا طاهر ضيا ذاکرين رثايي و سومين استادش مرحوم ناصر سيف بودهاند.
غلامحسين فعاليت حرفهاي را در 1306 خورشيدي آغاز کرد و فقط در جلسات خصوصي و در حضور دوستان و آشنايان به صورت حرفهاي آواز ميخواند.
او از اواخر شهريور 1321 وارد راديو شد و با همکاري هنرمنداني چون روحالله خالقي صدايش را از طريق راديو تهران به گوش مردم رساند و ديري نگذشت که نام بنان زبانزد همه شد.
غلامحسين بنان توسط زندهياد روحالله خالقي به ارکستر انجمن موسيقي دعوت شد و از طرفي بنان با ارکستر شماره يک نيز همکاري داشت و از بدو شروع برنامه گلهاي رنگارنگ به دعوت استاد داود پيرنيا، با آن برنامه همکاري داشت. بنان در طول فعاليت هنري خود حدود 350 آهنگ را اجرا کرد و زير و بمها و تحريرهاي صداي او مخصوص به خودش است.
بنان نه تنها در آواز قديمي و کلاسيک ايران استاد بود، بلکه در نغمههاي جديد و مدرن ايران نيز تسلط داشت، تصنيف زيباي الهه ناز او بهترين معرف اين ادعا است. استعداد او در مرکب خواني و تلفيق شعر و موسيقي بارها ستايش موسيقيدانان معاصرش را برانگيخته است.
بنان در سال 1332 به پيشنهاد روحالله خالقي به اداره کل هنرهاي زيباي کشور منتقل شد و بهعنوان استاد آواز هنرستان موسيقي ملي مشغول به کار شد و در سال 1334 رئيس شوراي موسيقي راديو شد. او از ابتدا در برنامههاي گلهاي جاويدان و گلهاي رنگارنگ و برگ سبز شرکت داشته و برنامههاي متعدد و گوناگون ديگري از اين خواننده بهجا مانده است.
استادان تراز اول موسيقي سنتي چون روحالله خالقي، ابوالحسن صبا، مرتضي محجوبي، احمد عبادي، حسين تهراني، علي تجويدي، و… با بنان همکاري داشتهاند.
عينک غلامحسين بنان
غلامحسين بنان در 27 دي 1336 خورشيدي با اتومبيل شخصي به همراه 2 نفر از دوستانش در جاده کرج مشغول رانندگي و در راه بازگشت به منزل بود که ناگهان در حوالي کاروانسراي سنگي يک تانکر نفتکش فاقد چراغ ايمني عقب و پوشيده از گلولاي در مقابلش ظاهر ميشود و تصادف شديدي ميان دو ماشين رخ ميدهد و بنان از ناحيه صورت و چشمها آسيب ميبيند.
بنان پس از اين حادثه براي معالجه به خارج از کشور سفر کرد و بعد از برگشت از اين سفر تصميم گرفت در مواضع هنري خود بازنگري کند. او گفت: من از اين پس کوشش ميکنم آثاري اجرا کنم که واجد وزني شاد و شعري اميدوار کننده است. من جداً از ادامه شيوه قديم که شباهت به مرثيهخواني دارد خسته شدهام، البته در اين زمينه سازندگان آهنگ بايد با من ياري و همکاري کنند.
وي در اين سانحه چشم راست خود را از دست داد و به همين خاطر هميشه از عينک دودي استفاده ميکرد.
همسر غلامحسين بنان
غلامحسين بنان با مريم وزيري، خواهر کلنل علينقي وزيري ازدواج کرد که حاصل اين ازدواج يک دختر به نام گيتي و يک پسر به نام بيژن است.بنان پس از درگذشت همسر اولش، در نهم بهمن 1344 خورشيدي با پري دخت آور ازدواج کرد.
ترانههاي ماندگار استاد بنان
از ماندگارترين ترانههاي بنان ميتوان به آهنگ آذربايجان در مايه شور، آمدي جانم به قربانت در مايه بوسليک، الهه ناز در مايه دشتي، بهار دلنشين در آواز اصفهان، بوي جوي موليان در آواز اصفهان، تصنيف توشه عمر در دستگاه همايون، يار رميده، ميناب، خاموش، مرا عاشقي شيدا، من از روز ازل، نواي ني و سرود هميشه جاويد اي ايران در مايه دشتي و گريه کن اشاره کرد.
به گفته همسرش، بنان بهترين اثر خود را حالا چرا و کاروان ميدانست و ميگفت: کاروان را براي بعد از مرگم خواندهام. اواخر عمر هم دلبستگي عجيبي به ترانه رؤياي هستي پيدا کرده بود تا آنجا که با اين آهنگ ميگريست.
آوازهاي ماندگار استاد بنان
آواز ماهور با غزل سعدي به مطلع همه عمر بر ندارم سر از اين خمار مستي که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستي و آواز ديلمان با شعر سعدي به مطلع چنان در قيد مهرت پايبندم که گويي آهوي سر در کمندم و همچنين آواز اصفهان بر روي غزل آمد اما در نگاهش آن نوازشها نبود از کارهاي ماندگار استاد غلامحسين بنان هستند.
درگذشت غلامحسين بنان
غلامحسين بنان در ساعت 18:45 غروب هشتم اسفندماه 1364، پس از اذان مغرب در بيمارستان ايران مهر تهران درگذشت و برخلاف وصيتش که مايل بود در گورستان ظهيرالدوله به خاک سپرده شود، در امامزاده طاهر کرج به خاک سپرده شد.
از سال 1364 يعني زمان فوت استاد شهير موسيقي ايران تا سال 1389 سنگ قبر بنان تعويض نشد، سال 1389 به دليل پارهاي از تغييرات در امامزاده طاهر کرج و همسطح سازي قبور و تعويض همه سنگ قبرهاي نزديک صحن، سنگ قبر بنان نيز تعويض گرديد و به شکل کنوني درآمد.