توگو (i/ˈtoʊɡoʊ/), به صورت رسمی جمهوری توگو (فرانسوی: République Togolaise), کشوری است در غرب آفریقا. یکی از کوچکترین کشورهای آفریقا به‌شمار می‌آید. جمعیت این کشور ۷ میلیون نفر و پایتخت آن شهر لومه است. زبان رسمی این کشور فرانسوی و واحد پول آن فرانک سی‌اف‌ای نام دارد. در کنار فرانسوی زبانهای بومی رایج عبارتند از زبانهای گبه، زبان کوتوکولی، و کابیه. توگو در سال ۱۹۶۰ از فرانسه استقلال یافت.
۵۱ درصد از مردم توگو به اعتقادات بومی آفریقا باور دارند، ۲۹ درصد از جمعیت کشور مسیحی و ۲۰ درصد نیز مسلمان هستند. توگو از سوی غرب با غنا، از سوی شرق با بنین و از سوی شمال با بورکینا فاسو هم‌مرز است. در جنوب، توگو ساحل کم‌مسافتی در کنار خلیج گینه دارد. توگو آب‌وهوایی گرمسیری دارد و اقتصاد آن وابستگی زیادی به کشاورزی دارد.
مردم ولتائی و کوآ اولین ساکنان منطقهٔ توگوی فعلی بودند، سپس قبایل اوه در قرن ۱۴ و آنه در قرن ۱۸ میلادی در این منطقه سکنی گزیدند. در قرن ۱۸ میلادی دانمارک ادعای مالکیت این سرزمین را مطرح نمود ولی در سال ۱۸۸۴ این منطقه تحت عنوان توگولند به عنوان مستعمرهٔ آلمان درآمد. پس از جنگ جهانی اول و شکست آلمان‌ها، توگو دو تکه شد و با نظارت اتحادیهٔ ملل تحت قیومیت فرانسه و بریتانیا درآمد. قسمت بریتانیایی توگو به غنا الصاق گردید و قسمت فرانسوی آن در ۲۷ آوریل ۱۹۶۰ با عنوان کشور مستقل توگو از فرانسه اعلام استقلال کرد.
اولین رئیس جمهوری توگو پس از استقلال که به شیوهٔ دموکراتیک انتخاب شد، سیلوانوس اولیمپیو نام داشت، حکومت اولیمپیوس در سال ۱۹۶۳ سرنگون شد، پس از آن اولیمپیوس که تحت تعقیب قانونی قرار داشت در حالی که سعی داشت از راه دیوار به سفارت آمریکا در لومه پناه ببرد به ضرب گلولهٔ یکی از افسران ارتش به نام اتین ایادیما کشته شد. پس از او نیکولاس گرونیتزکی به عنوان رئیس جمهور توگو انتخاب شد. حکومت گرونیتزکی نیز سرنوشتی مشابه اولیمپیوس داشت، در ۱۳ ژانویه ۱۹۶۷ دقیقاً در چهارمین سالگرد قتل اولین رئیس‌جمهور توگو یعنی سیلوانوس اولیمپیوس، طی یک کودتای بدون خونریزی توسط قاتل رئیس جمهور پیشین، سرهنگ اتینه ایادما که اکنون ژنرال گناسینگبی ایادیما نام گرفته بود، به وقوع پیوست و حکومت گرونیتزکی ساقط شد. پس از آن یک کمیسیون آشتی ملی در کشور برقرار شد، ولی در ماه آوریل ایامدا با انحلال این کمیسیون، به صورت دیکتاتور گونه‌ای خود را رئیس جمهور نامید. او با به حالت تعلیق درآوردن قانون اساسی فعالیت همهٔ احزاب را نیز ممنوع اعلام کرد و تنها عقاید شخصی و مکتب فکری خود را پیرامون حیطهٔ کاری و مسئولیت ریاست جمهوری اش قرار می‌داد. تحت فشار غرب ایادما در سال ۱۹۹۳ مجبور شد فعالیت احزاب سیاسی را قانونی اعلام کند. در اوت ۱۹۹۳ اولین انتخابات ریاست جمهوری به صورت چند حزبی در توگو برگزار شد که باز هم ایادما با کسب بیش از ۹۶٪ آرا رئیس جمهور توگو باقی‌ماند، تقلبات گسترده در این انتخابات نیز کانون توجه محافل داخلی و خارجی قرار گرفت، ایادما ۵ سال بعد در سال ۱۹۹۸ نیز مجدداً رئیس جمهور توگو شد. سرانجام ایادما پس از ۳۸ سال دیکتاتوری در توگو، در اوایل فوریهٔ سال ۲۰۰۵ میلادی درگذشت تا در میان کشورهای آفریقایی دارای بیشترین عمر سیاسی یک سیاست‌مدار را به خود اختصاص داده باشد.
پس از او پسرش، فاوره گناسینگبه با برقراری یک دولت نظامی دیکتاتوری پدر را ادامه داد. گناسینگبه رسماً کار خود را در ۷ فوریه ۲۰۰۵ در حالی کار خود را به عنوان رئیس جمهور توگو آغاز کرد که شروع کارش به علت عدم برگزاری انتخابات و عدم منتخب بودن وی با محکومیت‌های بین‌المللی همراه بود. سرانجام گناسینگبه پذیرفت در ۲۴ آوریل انتخابات ریاست جمهوری برگزار کند، در انتخابات ریاست جمهوری ۲۴ آوریل، گناسینگبه با کسب ۶۰٪ آرا، رقیبش امانوئل آکیتانی باب از حزب اپوزیسیون که تنها ۳۸٪ آرا را کسب کرد پشت سر گذاشت و در ۴ مه ۲۰۰۵ رسماً به عنوان رئیس جمهور توگو انتخاب شد. در ماه ژوئن رئیس جمهور، یکی از رهبران مخالفان، ادم کوجو به به سمت نخست وزیر توگو منصوب کرد. در اوت ۲۰۰۶ دولت و شش حزب سیاسی با انعقاد پیمانی با ایجاد یک دولت انتقالی موافقت کردند که شامل احزاب مخالف نیز می‌شود. یاووی آگبوییبو در سپتامبر ۲۰۰۶ به عنوان نخست وزیر جدید توگو معرفی شد. در انتخابات پارلمانی که در اکتبر ۲۰۰۷ در توگو برگزار شد، حزب وابسته به رئیس جمهور (RPT) موفق شد ۴۹ کرسی از ۸۱ کرسی پارلمان توگو را بدست آورده و پیروز انتخابات شود. ظرف ۲۰ سال گذشته این اولین باری بود که احزاب اپوزیسیون نیز حق شرکت در انتخابات پارلمانی را داشتند. آگبوییبو در نوامبر ۲۰۰۷ از سمت خود استعفا داد، رئیس جمهور نیز «کوملان مالی» را در ۳ دسامبر ۲۰۰۷ به سمت نخست وزیر توگو برگزید.
پایتخت توگو، شهر لومه با ۷۵۰ هزار نفر جمعیت می‌باشد. مساحت توگو ۵۶٬۷۸۵ کیلومتر مربع و جمعیت آن ۶٬۳۰۰٬۰۰۰ نفر است. از مهمترین شهرهای توگو می‌توان به، سوکوده ۸۵٬۰۰۰ نفر، کپالیمه ۷۵٬۰۰۰ نفر، آتاکپامه ۶۵٬۰۰۰ نفر و کارا ۵۰٬۰۰۰ نفر اشاره کرد. توگو دارای آب و هوایی گرمسیری و استوایی می‌باشد، گرم و مرطوب در جنوب و نیمه خشک و ساوان در شمال. با وجود وسعت کم، توگو دارای پوشش گیاهی و ۶ ناحیهٔ جغرافیایی متفاوت می‌باشد، از جنگل‌های گرمسیری گرفته تا ساوان. رود مونو از سمت شرق (بنین) وارد توگو شده و پس از طی مسافتی در توگو به خلیج بنین می‌ریزد. بلندترین نقطهٔ توگو، قلهٔ مونت آگو با ۹۸۶ متر ارتفاع می‌باشد که در جنوب این کشور قرار دارد.
توگو ۵ منطقه دارد که به نوبه خود به ۳۰ استان و یک بخشداری تقسیم شده‌اند. منطقه‌های توگو از شمال به جنوب عبارتند از ساوان، کارا، سنترال، پلاتو، و ماریتیم. نام این مناطق ویژگی‌های جغرافیایی آنها را نشان می‌دهد چنان‌که ساوان به معنی علفزار، سنترال به معنی مرکزی، پلاتو به معنی فلات، و ماریتیم به معنای دریایی است.
نژاد ۹۹٪ توگویی‌ها، آفریقایی (مهمترین آنها قبایل اوه، مینا و کابره می‌باشند)، کمتر از ۱٪ نیز اروپاییان و سوری و لبنانی می‌باشند، همچنین دین ۲۹٪ مردم توگو، مسیحی، ۲۰٪ مسلمان و بیش از ۵۱٪ نیز پیرو آیین‌های بومی و سنتی هستند. زبان رسمی در توگو، فرانسوی می‌باشد، همچنین زبانهای بومی مانند اوه، مینا در جنوب، کابیه و داگومبا نیز در شمال کشور رایج است.
واحد پول توگو، فرانک سی اف آ با واحد جزء (سانتیم) نام دارد. از مهمترین صادرات توگو می‌توان به صادرات مجدد، پنبه، فسفات، قهوه و کاکائو اشاره کرد. توگو از اعضای کشورهای اتحادیهٔ آفریقا می‌باشد. محصولات صادراتی از کشور توگو به کشور غنا در حدود 7.16 درصد ارزیابی شده است، صادرات پنبه از کشور توگو به بنین 1.9 درصد است، صادرات این کشور به آلمان در حدود 4.5 درصد است اینطور که مشخص است محصولات وارداتی در کشور توگو به طور کلی شامل موارد زیادی است. صادرات قهوه به هلند به طور کلی 6.4 درصد ارزیابی شده است. محصولات وارداتی کشور توگو شامل ماشین‌آلات و همینطور تجهیزات مختلفی است. محصولات نفتی این کشور به طور کلی به کشورهای چین به میزان 8.29 درصد ارزیابی شده است. محصولات وارداتی این کشور به فرانسه 9.8 درصد ارزیابی شده است. واردات کشور توگو به هلند در حدود 6 درصد بوده و همینطور مواد غذایی که از بلژیک به کشور توگو دیده می‌شود بیش از 6.4 درصد ارزیابی شده است. وضعیت اقتصادی کشور توگو به طور کلی در سال‌های اخیر ارزش های خاصی را مدنظر قرار داده است. جمعیت کشور توگو در سال‌های اخیر بیشتر از 2 درصد رشد داشته است. در این کشور میزان حقوق و مزایای خوبی دیده می‌شود. منابع مالی در کشور توگو نیز در سال‌های اخیر بیش از 23 درصد بهتر شده‌اند. قیمت CFA کشور توگو به صورت تقویم اقتصادی مشخص می‌شود و تقریب نرخ CFA کشور توگو نیز به صورت دوره‌ای مشخص می‌شود. این کشور کالاهای ترانزیتی خود را به کشور هلند با درصد سود زیادی صادر می‌کند. میزان صادرات مشخص از کشور توگو به کشور آلمان نیز ارزیابی شده است. محصولات صادراتی این کشور به طور کلی بر اساس روندهای اقتصادی مشخص ارزیابی می‌شود. وضعیت ماشین‌آلات این کشور در جنبه‌های دقیق و درستی ارزیابی می‌شود. دولت کشور توگو سعی کرده است که محصولات صادراتی مدرنی را ارزیابی کند. امید به زندگی در کشور توگو بسیار بالا اعلام شده است مردم سعی می‌کنند که زندگی خود را بر روی روندهای اقتصادی درستی در نظر بگیرند و در این زمینه بسیار موفق هستند. منابع مالی کشور توگو به طور کلی بر اساس روتین‌های مشخصی دیده می‌شود. وضعیت اقتصادی در کشور توگو به طور حتم توانسته در چندین مسیر دقیق ارزیابی شود. رویکردهای مالی در زمینه‌های مختلف سبب شده است تا مسیر‌های اقتصادی بهتری مشخص شود.
کشور توگو دارای آب و هوای گرمسیری است و به طور کلی درجه حرارت در این کشور در بخش سواحل در حدود 27 درجه اعلام شده است و در بخش‌های شمالی دمای هوا به 30 درجه سانتی‌گراد نیز می‌رسد مشخص است که وضعیت آب و هوایی در این بخش زیر نظر دولت ارزیابی می‌شود. در بخش‌های جنوبی این کشور فصل بارانی در بین ماه‌های آوریل و جولای و همینطور اکتبر تا نوامبر است و کسانی که علاقه به هوای بارانی دارند این ماه‌ها بهترین گزینه محسوب می‌شود. شما برای اینکه بتوانید از وضعیت آب و هوایی در کشور توگو اطلاعات کافی داشته باشید در ابتدا باید تفکیک درستی در زمینه فضای جنگلی و غیرجنگلی این کشور کنید، فضای جنگلی در کشور توگو اغلب بارانی بوده و این موضوع به دلیل شرایط اقلیمی این منطقه است از طرفی بخش‌های غیر جنگلی در کشور توگو نیز وجود دارد که دارای شرایط خاصی هستند. بازار طلسم در کشور توگو یکی از عجیب‌ترین مناطقی است که گردشگران زیادی را به سمت خود می‌کشاند. این بازار در شهر لومه پایتخت کشور توگو قرار دارد وقتی در این بازار قدم می‌زنید میز‌هایی می‌بینید که سر سگ بر روی آنها قرار گرفته است!
کوتاماکو Koutammakou یک مجموعه خاص از خانه‌های گلی در توگو است که به صورت قلعه در کنار هم قرار گرفته و بسیار عجیب هستند. این قلعه‌ها به قرن هفدهم باز می‌گردد و به طور کلی برای دوره‌های برده‌داری است. این منطقه در سال 2004 در لیست میراث جهانی یونسکو قرار گرفته است و از زیباترین نقاط توگو محسوب می‌شود. پارک ملی فازائو یک پارک زیبا با مساحت 1920 کیلومتر مربعی است. این پارک بسیار زیبا و غنی طراحی شده است و دارای چشم‌اندازهایی بسیار دل‌انگیز و جنگل و صخره‌های سنگی است. این پارک دارای دشت‌های هموار است و آبشارهایی بسیار زیبا دارد. در این پارک در حدود 203 گونه از پرندگان دیده می‌شود گونه‌هایی از پستانداران در این پارک دیده می‌شود که می‌تواند یک فضای بسیار جالب محسوب شود.
کشور توگو در بخش غرب آفریقا قرار دارد. این کشور در لیست کوچکترین کشورهای آفریقایی قرار دارد. به طور کلی توگو از سمت غرب با غنا، از سمت شرق با بنین و از سمت شمال با بورکینافاسو همسایه است. مناظر بکر و سواحلی که در این کشور دیده می‌شود بسیار ایده‌آل است. توگو دارای تپه‌های جنگلی زیادی بوده و از نظر گردشگران یک منطقه بسیار زیبا و دیدنی محسوب می‌شود. جمعیت کشور توگو در حدود 8 میلیون نفر ارزیابی شده است و میانگین سنی مردم این کشور 19 سال است یعنی جوانان زیادی در توگو زندگی می‌کنند، وجود جامعه آماری جوان در این کشور سبب شده است که مسیر اقتصادی دقیقی صورت بگیرد و کارآفرینی بخش مهمی از جغرافیای توگو محسوب می‌شود. امید به زندگی برای بانوان در توگو 60 سال اعلام شده و امید به زندگی برای مردان در این کشور نیز 56 سال است. در حدود 29 درصد از مردم توگو مسیحی هستند و به میزان 20 درصد آنها پیرو اسلام هستند. مردم کشور توگو اغلب زبان فرانسوی را برای صحبت انتخاب می‌کنند. کشور توگو کوچکترین کشور آفریقایی محسوب می‌شود. کشور توگو دارای آب و هوای گرمسیری است که البته بخش‌هایی از آن دارای آب و هوای استوایی دارد. این کشور بسیار گرم و مرطوب است و دارای بخش‌های نیمه‌خشک و زیبا دارد. پوشش‌های گیاهی توگو بسیار زیبا و خاص هستند و جنگل‌های گرمسیری در این کشور بخش مهمی از پوشش‌های گیاهی را تشکیل می‌دهد. کشور توگو 5 منطقه دارد. در این کشور 30 استان و یک بخشداری دیده می‌شود. یکی از منطقه‌های توگو ساوان است، ساوان به معنی علفزار است و این منطقه پر از علفزارهای طبیعی است. منطقه پلاتو به معنی فلات از بخش‌های مرتفع توگو محسوب می‌شود. ماریتیم نیز به معنای منطقه دریایی توگو است. مردم توگو پیرو آیین‌های بومی و سنتی زیادی هستند و در این کشور اغلب مردم سعی می‌کنند دین مخصوص به خود را داشته باشند. توگو دارای مناطق گردشگری خوبی است. در این کشور زبان مردم کمی عجیب است، زبان کشور توگو به صورت فرانسوی با لهجه‌های غلیظ است. وضعیت گردشگری توگو به طور کلی بخش مهمی از اقتصاد را پوشش داده است. سوکوده یکی از شهرهای مهم توگو است که بیش از 85 هزار نفر در آن زندگی می‌کنند. کارا نیز در لیست شهرهایی قرار دارد که بیشتر مورد توجه معماران قرار گرفته است این شهر دارای بافت‌های ریز و درشتی بوده و از جدیدترین سبک‌ها به همراه سبک‌های تاریخی مهیج در آن استفاده شده است.
در فرهنگ کشور توگو زندگی به چندین شکل دیده می‌شود، برخی از افراد سعی می‌کنند بسیار ساده و سنتی زندگی کنند، برخی دیگر سعی می‌کنند فضایی بسیار مدرن برای خود فراهم سازند. زندگی در توگو در فضای شهری رویکردهای دقیقی دارد. در فرهنگ کشور توگو زندگی ماشینی بسیار دیده می‌شود و مردم علاقه زیادی برای کار در صنایع این کشور دارند. در فرهنگ مردم توگو کسانی که هنر‌های خاصی دارند احترام زیادی را شامل می‌شوند. مردم این کشور از نظر عواطف شرایط بسیار خوبی دارند اینطور که مشخص است فرهنگ توگو به طور جدی در زمینه‌های عاطفی و خیریه پیشرفت داشته است به طور کلی موسسه‌های کمک یار در توگو بسیار زیاد دیده می‌شود. حقیقت امر این است که فرهنگ شهرنشینی در توگو بیشتر در بخش‌های جنوبی دیده می‌شود.
فکت های توگو
1- محبوب‌ترین سوغاتی این کشور ماسک‌ها و جمجمه‌های حیوانات است. مردم این شهر به جادوگری اعتقاد فراوانی دارند و ازاین‌رو این ماسک‌ها و جمجمه‌ها را می‌سازند و در بازاری مخصوص آنها را به فروش می‌رسانند؛ که البته تمامی گردشگران نیز از این بازار دیدن می‌کنند. بهترین مکان برای دیدار و خرید این کالاهای هیجان‌انگیز بازار Voodoo شهر لومه است.
2- غذای ملی غرب آفریقا فوفا است که از آرد ذرت تهیه می‌شود و در تمام رستوران‌های این کشور سرو می‌شود. جالب اینجاست که شما باید این غذا را با دست بخورید. سس‌های مختلفی در کنار این غذا وجود دارد که باید طعم تک‌تک آنها را بچشید.
3- کشور آفریقایی توگو یکی از تولید کنندگان پیشرو فسفات محسوب می شود. ظرفیت معادن فسفات توگو بیش از دو میلیارد تن برآورد شده است.
4- نام رسمی این کشور The Togolese Republic می باشد.
5- پرچم توگو در تاریخ ۲۷ آوریل ۱۹۶۰ که کشور توگو استقلال خود را به‌دست آورد پذیرفته شد. این پرچم توسط آهیی پل، هنرمند توگویی طراحی شده و شامل پنج نوار افقی هم‌اندازه به‌رنگ‌های از بالا به پایین سبز، زرد، سبز، زرد و سبز در پس‌زمینه و یک بلوک قرمز حاوی ستاره‌ای سفید و پنج‌پر در سمت چپ بالای پرچم است. پنج نوار افقی نشانگر پنج ناحیهٔ مختلف در توگوست و در عین‌حال تداعی‌گر ۵ انگشت یک دست و نشانهٔ در کنارهم بودن و اتحاد برای انجام کارهاست. رنگ قرمز نشانگر وفاداری و میهن‌دوستی مردم توگو و نماد خون‌هایی است که در راه استقلال کشور ریخته شده و خون‌هایی که برای حفظ تمامیت ارضی آن در برابر تمام متجاوزان ریخته خواهد شد. سبز نشانگر امید، باروری و کشاورزی است و نوید زندگی بهتر و طلوع عصری جدید را به توگویی‌هایی که تحت استعمار بودند را می‌دهد. زرد نشانگر ثروت معادن و اتحاد ملی است. سفید نشانگر صلح، خرد، وقار و روشنایی است. ستارهٔ پنج‌پر نماد زندگی و بیرون آمدن ستارهٔ سفید از درون قرمزی خون نشانگر آزادی است و استقلال کشور توگوست.
6- تیم ملی فوتبال توگو در تاریخ سیزدهم مهر 1396، بازی دوستانه ای با تیم ملی ایران در تهران برگزار کرد و با نتیجه 2-0 شکست خورد.
7- شیر آفریقایی حیوان ملی این کشور می باشد.
.....................................................
آشنایی با کشورها (84) : کنیا
آشنایی با کشورها (83) : ایرلند شمالی (بریتانیا)
آرشیو مطالب
