اينترپل چيست و چه مي کند؟
اينترپل بزرگ ترين تشکيلات پليس در جهان است که وظيفه هماهنگي فعاليت هاي پليس کشورهاي عضو، از جمله در زمينه افراد ناپديد شده و تحت پيگرد را بر عهده دارد.
اين سازمان که 192 کشور عضو آن هستند، وظيفه خود را «تسهيل کار پليس در سراسر جهان به منظور ايجاد دنيايي امن تر» بيان کرده است. در شرح وب سايت اين سازمان آمده است: «هدف ما تسهيل همکاري هاي بين‌المللي پليس کشورها حتي در صورت نبود پيوند ديپلماتيک بين آن هاست.» بنابر گزارشي که در سايت هاي مختلف آمده، اينترپل سرمايه‌اي بيش از 59 ميليون دلار آمريکا دارد که از طريق کمک هاي کشورهاي عضو تهيه شده است. تمرکز اصلي اينترپل بر امنيت عمومي، تروريسم، جنايات سازمان يافته، جنايات جنگي، پولشويي، جرايم رايانه اي، جرايم مالکيت معنوي، قاچاق اسلحه و مواد مخدر است.
چگونه يک متهم از طريق اينترپل دستگير مي شود؟
اينترپل خود صلاحيت دستگيري يا زنداني کردن کسي را ندارد و براي چنين فعاليت‌هايي بايد از طريق پليس محلي کشورها اقدام کند. مجرمان پس از صدور احکام قضايي توسط دادگاه هاي کشورشان، به پليس بين الملل معرفي مي شوند و اينترپل در اولين مرحله براي اين مجرمان «اعلان قرمز» صادر مي کند تا آن ها را براي تحمل مجازات به کشورشان برگرداند. بعد از اين که اعلان قرمز ثبت شد پليس کشورهاي عضو در صورتي که آن فرد در کشورشان حضور داشته باشد، او را دستگير و دستگاه قضايي آن کشور مسئله را بررسي مي کند و اگر در باره مجرم بودن وي به نتيجه رسيدند، درباره استرداد او تصميم مي گيرند و اين گونه نيست که همه مجرمان بعد از دستگيري در کشور هاي ديگر به کشور شان بازگردند. ايران با 16 کشور قرارداد استرداد مجرمان را امضا کرده است اما در صورتي که قرارداد استرداد بين کشورها وجود نداشته باشد، کشورها مي توانند بر اساس تعاملات سياسي و تبادل مجرمان اين اتفاق را رقم بزنند و هر چه تعاملات سياسي و اقتصادي کشورها بيشتر باشد، به نتيجه رسيدن اين اتفاق هم محتمل تر خواهد بود.
اعلان قرمز چيست؟
اعلان ها همان بخشنامه‌هاي بين‌المللي هستند که توسط دفاتر ملي مرکزي در کشورهاي مختلف تهيه و به دبيرخانه مرکزي فرستاده مي‌شوند. دبيرخانه مرکزي اين مستندات را براي تمامي کشورهاي عضو مي‌فرستد. اين اعلان ها شامل اطلاعات جامعي درباره تبهکاران و مجرمان بين‌المللي با ذکر مشخصات هويتي، شگردهاي کار، عکس و آثار انگشتان است و به کشورهاي عضو کمک مي‌کند ورود و خروج اين مجرمان را کنترل کنند اما اين اعلان ها بسته به حساسيت محتوايي و موضوع، به چند دسته تقسيم مي‌شوند.
اعلان آبي: اين استعلام زماني صادر مي‌شود که فردي تحت نظر پليس يک کشور باشد و آن کشور بخواهد اطلاعات بيشتري درباره او به دست آورد.
اعلان سبز: اين اعلان براي هشدار به کشورهاي عضو است تا از وضعيت مجرمي که محکوميت خود را گذرانده اما ممکن است بازهم مرتکب جرم شود، مطلع شوند.
اعلان زرد: اعلان زرد براي افرادي صادر مي‌شود که از محل معمولي خود گم شده اند و هيچ‌گونه اثري از آن ها نيست.
اعلان مشکي: وقتي پليس کشوري اجسادي را پيدا مي کند که از مردم کشور خودشان نيست، نام آن ها را با اين اعلان ثبت مي کند.
اعلان قرمز: اعلاني براي افراد تحت پيگرد. در ابتدا هر کشور مدارکي را از يک مجرم احصا و به مجموعه اينترپل ارسال مي‌کند، در سازمان اينترپل بررسي‌هاي سختي انجام و در صورت تأييد، اعلان قرمز صادر مي‌شود، مفهوم اعلان قرمز اين است که تمام کشورهاي عضو اينترپل، متهم مذکور را در کشور خود شناسايي و بازداشت کنند و موضوع را به کشور درخواست‌کننده اطلاع دهند. از نظر کشورهايي که اعلان قرمز را به موجب نظام قضايي‌شان به رسميت شناخته‌اند، اعلان قرمز به منزله درخواست دستگيري موقت است.
چرا خاوري توسط اينترپل دستگير نشد؟
خبر فرار خاوري به کانادا، مهر90 رسانه‌اي شد. نه‌تنها رسانه‌هاي داخلي که رسانه‌هاي آمريکايي و کانادايي هم به اين فرار واکنش نشان دادند. جامعه ايراني‌هاي مقيم کانادا نيز همان موقع در نامه‌اي به رؤساي کشور از حضور خاوري در خاک کانادا گلايه کرده بودند. آن‌ها در اين نامه نام خاوري را بارها با فساد 3000ميليارد توماني صورت‌گرفته در ايران مرتبط دانسته‌اند. اما حتي با وجود ثبت اعلان قرمز براي اين متهم فراري، همچنان خاوري که از سال ها پيش در کانادا خانه خريده و تابعيت آن را کسب کرده بود در اين کشور زندگي مي کند و هر از چندي فيلم هايي هم از رفت و آمد او در کانادا منتشر مي شود.
خيلي سريع و البته اجمالي دلايلي را که خاوري و ديگر متهمان فراري به کانادا توسط اينترپل دستگير نمي شوند، در گفت و گويي که ليلا ميربد، دکتراي حقوق بين الملل سال گذشته با اقتصاد آنلاين داشته است، مرور مي کنيم. اول اين که دولت ها تبعه خود را مسترد نمي‌کنند، اگرچه دو تابعيتي باشد. دوم وقتي بيم اين مي رود مجازاتي که در انتظار متهم است، سالب حق حيات باشد. چند مورد ديگر هم هست مانند اين که مجازاتي که ممکن است براي مفسدان اقتصادي اعمال شود که معمولاً مجازات‌هاي شديد است، دولت مقابل نپسندد که فرد به آن متهم شود، اين‌ها موانع استرداد است که متاسفانه وجود دارد يعني دولت خود را مکلف نمي‌داند اين فرد را برگرداند کما اين که تيره و تار بودن روابط سياسي دولت هاي ايران و کانادا هم اين قضيه را تشديد مي‌کند به اضافه اين که ما با دولت کانادا معاهده و قرارداد استرداد مجرمان هم نداريم.
رد پاي اينترپل در پرونده هاي قضايي
اينترپل در پرونده‌هاي زيادي وارد شده اما از مهم‌ترين ماجراهايي که اينترپل وارد آن ها شده، يکي بازداشت تروريست بين‌المللي کارلوس راميرز سانچز، معروف به «کارلوس شغال»، متهم به چندين فقره قتل در اروپاي غربي در دهه‌هاي 1970 و 1980 ميلادي و ديگري دستگيري دارنل گارسيا، مأمور پيشين اداره مبارزه با مواد مخدر آمريکا بود که ضمن دزديدن صدها کيلوگرم کوکائين و هروئين، پول حاصل از فروش آن ها را غيرقانوني و از طريق پولشويي به حساب‌هاي بانکي در سوئيس منتقل کرده بود.
اما برخي از متهمان ايراني هم که به کشورهاي ديگر متواري شده بودند توسط اينترپل دستگير و به مقامات قضايي کشورمان تحويل داده شده اند که مي توان به عليرضا حيدرآبادي‌پور مديرعامل پيشين بانک سرمايه که به اسپانيا فرار کرده بود و همچنين دستگيري الکس يا همان شهروز سخنوري که سرکرده شبکه قاچاق دختران ايراني به دبي و مالزي بود و ارديبهشت امسال در مالزي دستگير و به تهران منتقل شد، اشاره کرد.
کامنت به دلیل تو هین و سیاسی شدن بسته است
